((( ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚHΣ ΕΞΑΡΣΗΣ ΜΑΘΗΤΩΝ)))
62.
ΡΥΠΑΝΣΗ ΨΥΧΗΣ
Βρίσκονται
τα μικρά παιδιά
στης Κοινωνίας
τα πυρά.
Παίρνουν το δρόμο
της ζωής.
Αμαρτίες βαρειές, να
δείς !
Αρχίζουμε απ’
τους γονείς.
Άχρηστοι τύποι. Αδαείς.
Πάντα τα εκμεταλλεύονται.
Αυτά
όμως δε
λέγονται.
Τι να πείς
για τους δασκάλους.
Κάνουν τα παιδιά
ρουφιάνους.
Βολεύονται απ’ τις
περιστάσεις
και διαμορφώνουν καταστάσεις.
Αλλού κάνουνε το
φίλο
και τα σπάζουνε
στο ξύλο.
΄Οσα θέλουν προωθούνε.
Τα’ άλλα μέλλον δεν θα δούνε.
Γονείς, δασκάλοι και
λοιποί,
συνένοχοι μέσ’
στη σιωπή.
Δημιουργούνε
ενοχές,
να ελέγχουν
τις αγνές ψυχές.
Tους τσακίζουν το
Ηθικό.
Κεί δεν υπάρχει
γιατρικό,
Την Ψυχή
τους ν’ απαλύνει
για να νοιώσουνε
γαλήνη.
Απαιτούνε το σεβασμό,
χωρίς δικαίωμα σ’αυτό.
Ο σεβασμός εμπνέεται.
Ποτέ δεν
επιβάλλεται.
Η δίψα για
κατάκτηση.
Ηθική αγανάκτηση.
Αντί να δείχνουνε
στοργή,
καλλιεργούνε την Οργή !
Αυτά σε μία
εποχή,
που βασιλεύει η
Ανοχή.
Είν’ ΄Εγκλημα η Ανοχή.
Των παρατράγουδων αρχή.
Είναι σκέτη συνεργία.
Η Ηθική Αυτουργία.
Μα όταν ο
΄Ελεγχος χαθεί,
το χάσμα είναι
πιά βαθύ.
Αυτοί δείχνουν τα
βήματα,
στα πιο σκληρά
εγκλήματα.
Τιμή σε κείνα
τα παιδιά,
που έχουνε
καλή καρδιά !
Πειραιάς, Μάϊος 2002
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός
Ποιητής
ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΒΙΟΠΑΛΑΙΣΤΗ
72. ΓΕΙΑ
ΣΟΥ ΝΙΚΟ !…
B΄
ΒΡΑΒΕΙΟ Χ.Ο.Ν. 18ου ΠΑΝΕΛΛ.
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ
13-4-03
Τόσα χρόνια
περάσανε
'πό τότε
πούχεις φύγει.
Τους ΄Ελληνες
τους στρώσανε
τελείως στο
κυνήγι.
Ο χρόνος
είναι σχετικός.
Δεν τον
μετράς κεί πάνω.
Δώ προοδεύει
ο κακός.
Κάθε μέρα
τα χάνω.
Μαζί μας
αγωνίστηκες
γι αυτήν
εδώ τη Χώρα.
Κάλλιο που
αφανίστηκες,
να μην
τα βλέπεις τώρα.
Δεν ήσουν
με κανένα μπλόκ.
΄Ησουν
Παράδειγμα στα Λ.Ο.Κ. !
Δεν χρωστάς
υποχρέωση.
Στο γράψαν
με Βεβαίωση.
Εσύ, μετά
'πό το Στρατό,
άρχισες το
Σχολείο.
Δίπλωμα Ηλεκτρονικό.
Λαμπρό έγραψες
Βιβλίο.
Κακή ζωή
επέρασες,
Τίμιο Παλληκάρι.
Μπορεί να
μην εγέρασες,
μά στάθηκες
λιοντάρι.
Ανέβηκα μήπως
σε ιδώ,
στα ύψη
του Πηλίου.
Εκεί που
βλέπεις το Θεό,
στή δύση
του Ηλίου.
Στα λέω
εις τη "διαπασών"
στις παραλίες
των Παξών.
Καί στις
αρχές κάθε χρονιάς
στους όρμους
της Κεφαλωνιάς.
Νίκο, Εσύ,
ησύχασε.
Τίμησες τη
ζωή σου.
Ο Θεός
εμερίμνησε
να ζήσει
το παιδί σου.
΄Οταν
περνώ απ΄ τον Κολωνό,
πηγαίνοντας γιά το
χωριό,
λέω ψηλά
στον Ουρανό:
"Γειά σου Νίκο,
παιδί μου".
{Αληθινό Θεριό ! ......
Πήλιο, Ιανουάριος
2003
Γεώργιος
Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
218. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ.
Γειά σου ΄Ελληνα Στρατιώτη.
Γειά σου Φίλε Πατριώτη
που φυλάσσεις την Πατρίδα
μέσ΄ στην άγρια καταιγίδα.
Τάφησες πίσω σου όλα.
Τώρα είσαι μέσ΄στη μπόρα,
την Ελλάδα να τιμήσεις.
Τα Σύνορα να κρατήσεις.
Αέρα, Θάλασσα, Στεριά,
οργώνουν μαχητές Θεριά.
Είναι όλοι παλληκάρια.
Δυνατοί σαν τα λιοντάρια.
Πειραιάς, Μάρτιος 2020
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής