Ω ΕΛΛΑΣ ΗΡΩΩΝ ΧΩΡΑ, ΤΙ ΓΑΪΔΑΡΟΥΣ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΩΡΑ (Γ.ΣΟΥΡΗΣ) ΟΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ.

ΟΝΟΛΟΓΙΑ

Ποιος είδε κράτος λιγοστό (Γεώργιος Σουρής)

Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά ‘χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Νά ‘χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που ‘χει
στο ‘να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.

Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Πηγή. Ξυπνήστε ρε
Δημοσιεύθηκε 16 Ιουλίου 2017 12:33 στην κατηγορία ΑΠΟΨΕΙΣ, ΑΡΘΡΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ.
Ίσως, ο Εμμανουήλ Ροΐδης είναι ο πρώτος που καθιέρωσε το γνωστικό αντικείμενο της ονολογίας, αναγγέλοντας, μάλιστα, στον δαίμονα της σατυρικής του κόλασης «Ασμοδαίο*» «κατά σειράν τον όνον πολιτικόν, τον όνον καθηγητήν, τον μουσόληπτον όνον, τον υποψήφιον όνον, τον κομψόν όνον και τον όνον ομογενή», επιφυλάσσοντας, μάλιστα, και την «καλλικέλαδο έδρα του αξιοτίμου κ. Όνου καθηγητού» του ακαδημαϊκού ονοστασίου, που είχε την ονολόγο ευφυή ακαδημαϊκή σύλληψη να τιμήσει ως επίτιμο διδάκτορα τον ευρωκομισάριο αλχημιστή Jean-Claude Juncker για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφερε στην ενδεδυμένη δια του ζουρλομανδύα του ευρώ εθνική μας σχιζοφρένεια: τη πτώχευση των Ελλήνων για τη σωτηρία της Ελλάδας, γιατί για το χρηματοπιστωτικό κεφαλαιοκρατιάτο άλλο Έλληνας και άλλο Ελλάδα.
Άραγε, τί δίδαξε στους Έλληνες ο επίτιμος διδάκτωρ;
Ίσως την άποψη του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, ότι η πολιτική ηλιθιότητα δεν είναι μειονέκτημα («dans la stupidité politique n’est pas un handicap»), δίνοντας την ευκαιρία στον κάθε ηλίθιο να γίνει πολιτικός.
Σήμερα, όμως, δεν θα ήθελα να ασχοληθώ περισσότερο με τους καλλικέλαδους κυρίους όνους καθηγητές του δαίμονα «ΑσμοδαΙου» του Ροΐδη, που έχουν παράδοση στα προσκυνηματικά αφιερώματα της εξουσίας, αφού οι προκάτοχοι των τιμητών του χρηματοπιστωτικού θεραπευτή Jean-Claude Juncker ήταν οι χειροκροτητές του εθνικού ορθοπεδικού Γεωργίου Παπαδόπουλου, που είχε βάλει τον Έλληνα «ασθενή εις τον γύψον», αλλά θα ενδιατρίψω στους γκαριζοκέλαδους πολιτικούς όνους του Αισώπειου μύθου «Ὄνος βαστάζων ἄγαλμα», που με τόση συντομία, απλότητα και διδακτικότητα παρουσιάζει τον πολιτικό όνο, που φορτώνεται την ιστορία του τόπου μας για να καπηλευθεί το θαυμασμό προς αυτή για δικό του όφελος.
«Ὄνος βαστάζων ἄγαλμα
Ὄνῳ τις ἐπιθεὶς ἄγαλμα ἦγεν εἰς ἄστυ. Τῶν δὲ συναντώντων προσκυνούντων τὸ ἄγαλμα, ὁ ὄνος ὑπολαβὼν ὅτι αὐτὸν προσκυνοῦσιν, ἀναπτερωθεὶς ὠγκᾶτο τε καὶ οὐκέτι περαιτέρω προϊέναι ἐβούλετο. Καὶ ὁ ὀνηλάτης αἰσθόμενος τὸ γεγονὸς τῷ ῥοπάλῳ αὐτὸν παίων ἔφη: «Ὦ κακὴ κεφαλή, ἔτι καὶ τοῦτο λοιπὸν ἦν, ὄνον ὑπ’ ἀνθρώπων προσκυνεῖσθαι.»
Ὁ λόγος δηλοῖ, ὅτι οἱ τοῖς ἀλλοτρίοις ἀγαθοῖς ἐπαλαζονευόμενοι παρὰ τοῖς εἰδόσιν αὐτοὺς γέλωτα ὀφλισκάνουσι» (Αίσωπος).
(Κάποιος πάνω σε γάιδαρο έν’ άγαλμα φορτώνει
και για την πόλη πάει.
Καθένας που τους συναντά το βλέμμα χαμηλώνει·
το άγαλμα προσκυνάει.
Ο γάιδαρος πως προσκυνούν τον ίδιο, δίχως άλλο,
ο αφελής νομίζει.
Σταμάτησε να προχωρά, μ’ εγωισμό μεγάλο
αδιάκοπα γκαρίζει.
Ο άνθρωπος κατάλαβε· με ρόπαλο στη μούρη
πήρε να το χτυπάει:
«Δεν πίστευα πως ήσουνα τόσο χαζό γαϊδούρι!»
και ξαναπροχωράει…
Σε όσους σε γνωρίζουνε άλλον μην προσποιείσαι·
ξέρουν αυτοί ποιος είσαι) (Ποιητική μετάφραση Ιωάννης Ν.Κυριαζής).
Σε όσους σε γνωρίζουνε, Έλληνα πολιτικέ, άσε τα γκαρίσματα κι’ άλλον μην προσποιείσαι, ξέρουν αυτοί ποιος είσαι…
* Ο Ασμοδαίος ήταν δαίμονας της εβραϊκής θρησκευτικής παράδοσης με καταβολές στον Ζωροαστρισμό και ένας από τους τέσσερις άρχοντες – πρίγκιπες της κόλασης.
Το όνομα του ΑσμοδαΙου χρησιμοποίησε ο Εμμανουήλ Ροΐδης για το ομώνυμο σατυρικό του έντυπο.
Ξυπνηστε ρε

                          209.ΨΑΛΜΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ  ΕΒΔΟΜΟΣ

        ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΓΑΪΔΑΡΩΝ, ΜΟΥΛΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΣΚΥΛΩΝ

                                          ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

        Σώσον Κύριε τον λαόν Σου και  ευλόγησον την κληρονομίαν Σου. Σώσον τον άμυαλον, ταλαίπωρον αλλά αμετανόητον  κόσμον Σου. Βοήθησον το πεπλανημένον, πειναλέον, αόματον, χαμένον, κολλημένον, ηλίθιον, βλακώδες, ψεκαζόμενον με χημικά, τρεφόμενον με καρκινογόνα έτι δε μεταλλαγμένα, κατεστραμμένον ήδη Ποίμνιόν Σου. Πάντοτε ενεργούσε έξυπνα, αναδεικνύοντας εκπροσώπους αντάξιους της  εξυπνάδας του.  Όμως το έξυπνο πουλί πιάνεται από τη μύτη.

        ΄Ετσι φθάσαμε στο σημείο να εκπληρωθεί το ρητό, θα σας βάλουν φόρους στις κότες και στα παράθυρα.

         Όμως Κύριε τόσον οι προφήτες όσο οι φωτισμένοι εκλεκτοί μας ξέχασαν να βάλουν φόρους στους γαϊδάρους, στα μουλάρια και στους σκύλους, πάντα για το καλό του τόπου. Τι φόρους όμως θα μπορούσαν να βάλουν;

         To θέμα είναι απλό. ΄Ενας  εύστοχος φόρος είναι τα  τέλη κυκλοφορίας. Τα συμπαθητικά  αυτά τετράποδα, κινούμενα στους δημόσιους δρόμους εμποδίζουν την ταχεία κυκλοφορία  των οχημάτων. Τούτο πρέπει να ληφθεί  υπόψιν, ώστε να θεσπισθούν γι αυτά τέλη κυκλοφορίας. Πέραν τούτου τα όντα  αυτά  είναι ζώντες  οργανισμοί, οι οποίοι αρρωσταίνουν. Πρέπει λοιπόν να ελέγχονται σε τακτά διαστήματα.  Μιλάμε για ένα είδος ΚΤΕΟ των γαϊδάρων. Δηλαδή για Ιατρικό Πιστοποιητικό Υγείας διαρκείας τουλάχιστον ενός έτους με  εξέταση οδόντων (κάποιου του χάριζαν ένα γάϊδαρο και τον κοίταζε στα δόντια) διενεργείας εμβολίων, επαρκούς σίτισης, καθορισμού ωφελίμου  φορτίου. Δηλαδή όχι (και τα βαρειά στο γάϊδαρο και τα ελαφρειά από πάνω). Ξεχνάμε πόσα φορτία μεταφέρουν οι γαϊδάροι και τα μουλάρια; Θα πρέπει λοιπόν να φέρουν πινακίδα ωφελίμου φορτίου, ελεγχομένου από τα  αρμόδια ΄Οργανα. Επί πλέον πρέπει να είναι ασφαλισμένα για πρόκληση υλικών ζημιών, τραυματισμών ή θανάτων. Τι θα γίνει εάν ένας γάϊδαρος ή ένα μουλάρι αγριέψει και κλωτσίσει ένα αμάξι ή κτυπήσει κάποιον άνθρωπο προξενώντας σοβαρόν τραυματισμόν ή ακόμη θάνατον; Πόσες φορές δεν έχουν αφηνιάσει γαϊδάροι και μουλάρια παρασύροντας τους αναβάτες τους με αποτέλεσμα να βρουν φρικτό θάνατο;

         Να μη  μας διαφεύγει  η  επιβολή φόρου των ζώων αυτών για τις προσφερόμενες υπηρεσίες μεταφοράς υλικών και προσώπων.

         Ας κάνουμε λόγο για τους  σκύλους.  Πρέπει να φέρουν τσιπάκι ηλεκτρονικό με το όνομά τους, τα στοιχεία του ιδιοκτήτου των, ώστε να μην τα αφήνουν αδέσποτα όταν  τα  βαρεθούν. Να είναι επίσης εμβολια-σμένα, προκειμένου να μην μολύνουν κανένα περαστικό. Να θεσπισθεί τέλος κυκλοφορίας σκύλων. Να είναι ασφαλισμένοι κατά ζημιών που πιθανόν να προξενήσουν στα κοτέτσια, στα ζώα, στους ανθρώπους, έτι δε στα αυτοκίνητα. Μάλιστα στα αυτοκίνητα.Εάν τύχει να πεταχθεί σκυλί στο δρόμο ώστε να το κτυπήσει αυτοκίνητο, το μπροστινό σύστημα γίνεται λαμπόγυαλα η δε ζημία μεγάλη, 5.000 ευρώ και βάλε. Το έχω δεί αυτό. Να επιβληθεί φόρος στους ιδιοκτήτες αυτών, αφού είναι φύλακες της περιουσίας τους, ακόμη δε της ζωής τους, καθώς επίσης  ασφάλιση στο ΙΚΑ όπως ακριβώς θα έκαναν σε περίπτωση προσλήψεως Φύλακος (SECURITY).

           Eπί πλέον κάθε ζώο να καταχωρείται σε  ειδική κατηγορία με αύξοντα αριθμό μητρώου, οπότε δύνανται να θεσπισθούν τέλη ταξινόμησης, να φέρει μάλιστα αριθμό κυκλοφορίας εν είδει τατουάζ.

           Με τους τρόπους αυτούς θα γεμίσουν τα Ταμεία, θα πάει η Χώρα μπροστά, θα ενισχυθεί το Δημόσιο Συμφέρον, θα προσληφθούν περισσότεροι Δημόσιοι Υπάλληλοι, θα γεμίσουν οι τόποι διαφωτίσεως αποκαλούμενοι Κλαδικές των κομμάτων  καλούμενες και Παράγκες, ονομασθείσες από την πρώτη  μεγάλη βαμμένη Πράσινη Παράγκα που είχε  απομείνει στην κεντρική πλατεία Αργοστολίου από τους σεισμούς του 1953 και αποτέλεσε Πρότυπο Κέντρο Διαφωτίσεως  για όλη την Ελλάδα τότε. ΄Ετσι, όλα θα πηγαίνουν καλά, πάντοτε για το καλό του τόπου.

           Εις την ευλογημένην ταύτην Χώραν αποκαλουμένην σήμερον Ελλαδιστάν, δι ευχών των Αγίων Πατέρων Ημών (΄Αγιος στα Αρχαία σημαίνει σεβαστός – Βλέπε ΄Αγιος Πρεβέζης), έχουν συρρεύσει άπασαι αι φυλαί του Ισραήλ.  Κράτος κυνηγάει πολίτη, τον κατάντησε αλήτη και του έκλεισε το σπίτι. Ανέκαθεν η Πολιτεία κυνηγούσε τους ταλαίπωρους ΄Ελληνες. Οι άνθρωποι το έλεγαν από την εποχή που ήμουν στο Δημοτικό, αδυνατούσα όμως να το κατανοήσω. Γιατί λοιπόν να μην φορολογηθούν οι γαϊδάροι, τα μουλάρια και οι σκύλοι; Η Πολιτεία οφείλει να εξοικονομεί χρήματα, ώστε να υπάρχουν μεγάλες ποσότητες κλοπιμαίων.

            Ε ρε στελιάρι που θέλουμε!

           ΄Ηδη Κύριε, Σου τα έχω αναφέρει με τα Ποιήματά μου 71. ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ. 155. ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ. 121. Η ΕΛΛΑΣ ΤΩΝ ΛΟΥΔΟΒΙΚΩΝ.

           Tέλος υποβάλλομεν την παράκληση: Προστάτεψέ μας Κύριε απ’ τους απατεώνας, να Σε δοξάζομε θερμά εις πάντας τους αιώνας. Αμάν. Αμάν. Αμήν.

                                                     Παξοί, Οκτώβριος 2015

                                                      Γεώργιος Βελλιανίτης

                                                         Παξινός Ποιητής

                                                       Εθνικά Υπερήφανος

                                                       Για μια Ελλάδα Νέα

                                                       Με  πολλά κλοπιμαία.