Πατριωτικά κινήματα
«σαρώνουν» την Ευρώπη:
Κατακόρυφη αύξηση
των ευρωσκεπτικιστών –
Το μεταναστευτικό αποδομεί την Ε.Ε.
ΒΡΑΒΕΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΚΕΛΑΙΝΩ"
ΔΙΑΚΡΙΘΕΝ ΚΑΤΑ ΤΟ
ΠΡΩΤΟ ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
ΤΟΥ.
((( ΣΥΓΧΡΟΝΗ
ΠΡΟΣΕΥΧΗ )))
71. ΕΛΕΟΣ,
ΚΥΡΙΕ !
Σώσον Κύριε
τον λαόν Σου,
από τους
ευπρεπισμένους.
Που τον
βλέπουν σαν μηρμύγκι
καί του
βγάνουνε το ξύγκι.
Σώσε μας από τούς
κλέφτες,
τους ρουφιάνους
καί τους ψεύτες.
Βόηθαε κι
αυτούς που κρίνουν
καί το
Δίκαιό Σου δίνουν.
Πήξαμε απ΄ τις
ληστείες.
΄Αλλοι λένε,
είν' αστείες !
Λένε, δεν
είδαμε άλλα.
΄Ολα είναι
μέλι - γάλα !
Κύριε, τί
να πιστέψω
που κοντεύω
να σαλέψω ;
Προστάτεψέ μας
Κύριε
απ' τους
απατεώνας.
Να Σε
δοξάζουμε θερμά,
σε όλους
τους αιώνας.........Αμήν !...
Χρόνια Πολλά.
Πειραιάς, Δεκέμβριος 2002
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
Εθνικά Υπερήφανος,
Για μια Ελλάδα
Νέα,
Με
Πολλά Κλοπιμαία!....
Δημοσίευση: 8 Σεπτεμβρίου 2018, 9:26 πμ | Ανανέωση: Σεπτέμβριος 8, 2018 στις 9:28 πμ
Είναι πολύ εμφανές πλέον πως πατριωτικά κινήματα που τάσσονται κατά της φιλομεταναστευτικής πολιτικής καταλαμβάνουν όλο και περισσότερο τους Ευρωπαίους, αγγίζοντας σημαντικά ποσοστά στις χώρες τους.
Ο ευρωσκεπτικισμός, με το μεταναστευτικό να συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό, αποτελεί ένα αυξανόμενο φαινόμενο στις Ευρωπαϊκές χώρες καθώς τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από τις ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές είναι πάμπολλα, από στοιχειώδη οικονομικά ζητήματα έως κατακόρυφη αύξηση της εγκληματικότητας.
Για τα κινήματα που μάχονται κατά του δήθεν προοδευτισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακολουθεί μια ανάλυση-φωτιά, με στοιχεία που προμηνύουν ριζικές αλλαγές στην Ευρωπαϊκή δομή.
Ο αντισυστημικός πατριωτισμός αποτελεί το νέο μεγάλο ρεύμα στην Ευρώπη και θα αποτελέσει την μεγάλη έκπληξη των ευρωεκλογών και βουλευτικών εκλογών που ακολουθούν.
Οι περισσότεροι στην προσπάθεια τους να αναλύσουν το φαινόμενο αυτό επικεντρώνονται στα οφέλη που αποκόμισαν από την αντιμεταναστευτική ρητορική τους.
Όμως οι ροές μεταναστών προς την Ευρώπη αρχίζουν να μειώνονται και η Συρία δεν είναι πλέον ο φόβος της Ευρώπης. O Assad ελέγχει την Συρία μετά την κατάρρευση του των τζιχαντιστών ISIS οπότε οι μεταναστευτικές ροές μειώθηκαν αισθητά.
Η βασική αιτία της ισχυρής ανόδου αυτών σε όλη την Ευρώπη είναι ξεκάθαρα ο αντισυστημικός χαρακτήρας τους.
Τα αντισυστημικά κόμματα ενάντια στα συστημικά – μεταξύ αυτών και τα αριστερά κόμματα, σοσιαλιστές και κεντροδεξιοί – και αυτό το δίπολο θα δοκιμαστεί στις εκλογές, βουλευτικές και ευρωεκλογές που ακολουθούν στην Ευρώπη.
Πριν λίγα χρόνια ήταν στο περιθώριο με ποσοστά της τάξης του 2% έως 5% και πλέον σε πολλές χώρες στην Ευρώπη αποτελούν μεγάλη έκπληξη, όπως αναφέρει το Bankingnews.gr.
Στην Ιταλία με την Lega North του Salvini ξεκίνησε από το 7% και βρίσκεται στο 35% πρώτο κόμμα στην Ιταλία…. που αποτελεί ρεκόρ.
Στην Ουγγαρία ο πατριώτης Viktor Orban με το Fidez καταλαμβάνουν ποσοστά ρεκόρ 56% και κυριαρχούν πλήρως ενώ η κεντροαριστερά είναι στο 10%.
Στην Γερμανία το AfD η Εναλλακτική για την Γερμανία, πατριωτικό κίνημα, καταλαμβάνουν την 3η θέση με ποσοστά 17% αν και σε ορισμένες δημοσκοπήσεις βρίσκονται στην δεύτερη θέση ξεπερνώντας τους σοσιαλδημοκράτες.
Η μεγάλη έκπληξη έρχεται από την Σουηδία όπου κυριαρχούν χρόνια οι σοσιαλδημοκράτες. Το κόμμα SD οι Σουηδοί Δημοκράτες έχουν αναρριχηθεί στην δεύτερη θέση με ποσοστά στο 19% και αποτελούν τους εθνικιστές της Σουηδίας. Οι εκλογές στις 9 Σεπτεμβρίου 2018 θα καταδείξουν ότι ο μεγάλος νικητής θα είναι οι Σουηδοί Δημοκράτες γιατί από ποσοστά στο 2% θα βρεθούν στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Στην Φινλανδία οι Αληθινοί Φιλανδοί βρίσκονται στην 3η θέση με 9% ωστόσο τα ποσοστά τους έχουν μειωθεί σε σχέση με τις τελευταίες εκλογές. Στην Πολωνία επίσης το Νέο Δεξιό Κογκρέσο έχει ισχυροποιηθεί. Στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή καταγράφει σταθερά ποσοστά της τάξης του 8% με 9% και θα είναι τρίτο κόμμα στις εκλογές που έπονται. Στην Γαλλία με βάση δημοσκόπηση για τις ευρωεκλογές το Εθνικό Μέτωπο καταλαμβάνει ποσοστό 17% και βρίσκεται στην δεύτερη θέση. Στην Ολλανδία το PVV το εθνικιστικό Party for Freedom βρίσκεται στην δεύτερη θέση με ποσοστά 12%.
Να σημειωθεί ότι επικρατεί πολύ μεγάλος κατακερματισμός στις πολιτικές δυνάμεις της Ολλανδίας.
Στην Τσεχία το εθνικιστικό κίνημα SPD καταλαμβάνει την 4η θέση – είχε βρεθεί και στην δεύτερη θέση – ωστόσο έκπληξη αποτελεί η δεύτερη θέση του Pirati ενός κόμματος διαμαρτυρίας με έντονα αντισυστημικά χαρακτηριστικά.
Η μεγάλη έκπληξη οι Σουηδοί Δημοκράτες στην δεύτερη θέση
Οι επικείμενες εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου ίσως είναι οι σημαντικότερες στην ιστορία της Σουηδίας.
Τούτου λεχθέντος, όχι μόνο απειλείται η κυριαρχία (πλην της περιόδου 2006-2014, που ήταν αντιπολίτευση) των Σοσιαλδημοκρατών, αλλά, ταυτόχρονα, οι Σουηδοί Δημοκράτες εμφανίζονται έτοιμοι ακόμη και να κερδίσουν τις εκλογές.
Υπό την αρχηγεία του 39χρονου Jimmie Åkesson, οι Δημοκράτες εκμεταλλεύθηκαν την οργή μίας μεγάλης μερίδας του πληθυσμού για το μεταναστευτικό ζήτημα και εξαγγέλλοντας μία εθνικιστική ατζέντα, είδαν τα ποσοστά τους να πολλαπλασιάζονται και να ξεπερνούν για πρώτη φορά το 20%!
Στην πλειοψηφία των δημοσκοπήσεων, η διαφορά από τους Σοσιαλδημοκράτες του πρωθυπουργού Stefan Löfven δεν ξεπερνά τις 4 ποσοστιαίες μονάδες, με τους Μετριοπαθείς να περιορίζονται στην τρίτη θέση.
Να σχολιαστεί πως οι Σουηδοί Δημοκράτες εμφανίζονται πιο ήπιοι από πλευράς ρητορικής, σε σύγκριση με εθνικιστικά και ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη.
Η οργή των Σουηδών για το μεταναστευτικό
Η Σουηδία έχει δεχθεί περίπου 400.000 πρόσφυγες από την αρχή της μεταναστευτικής κρίσης, το 2015.
Μάλιστα, όσοι μετανάστευσαν στη χώρα απολαμβάνουν μία πολύ υψηλού επιπέδου κρατική πρόνοια, ενώ δεν παρατηρήθηκαν πουθενά το φαινόμενο εκμετάλλευσης στην αγορά εργασίας (σσ: οι μισθολογικές διαφορές στη χώρα είναι ούτως ή άλλως χαμηλές) όπως, π.χ., στη Γερμανία.
Παρόλα αυτά και παρά την ευγένεια που διακρίνει τη σουηδική κοινωνία, ορισμένοι Σουηδοί έχουν δυσαρεστηθεί έντονα, για τρεις βασικούς λόγους.
Από οικονομικής πλευράς, οι σχετικές δαπάνες για την πρόνοια των μεταναστών κυμαίνονται από το 2016 κοντά στο 1% του ΑΕΠ, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών.
Με περίπου 16.000 Σουηδούς άστεγους –σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στις τοπικές εφημερίδες– σε όλη τη χώρα, οι πολίτες επιθυμούν περισσότερη προσοχή από τις κρατικές αρχές στις αδύναμες ομάδες εκτός των προσφύγων-μεταναστών.
Δεύτερον, σημαντικότατο ρόλο στη μεταστροφή της πλειοψηφίας της κοινής γνώμης έπαιξε η μοιραία 7η Απριλίου 2017, όταν 39χρονος Ουζμπέκος έσπειρε τον θάνατο (πέντε νεκροί και 15 τραυματίες από την τρομοκρατική επίθεση) στη Στοκχόλμη, πέφτοντας με φορτηγό σε πολυσύχναστο εμπορικό δρόμο.
Επί αυτού, να σημειωθεί πως ο αριθμός των περιστατικών θανατηφόρας βίας αναρριχήθηκε σε ιστορικά υψηλό επίπεδο κατά το 2017 –σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Swedish Council for Crime Prevention.
Τα εν λόγω περιστατικά (αριθμός θυμάτων), 113 στον αριθμό (έναντι 106 το 2016), αφορούσαν δολοφονίες, ανθρωποκτονίες, παιδοκτονίες και γενικότερα επιθέσεις με θανατηφόρο αποτέλεσμα.
Τρίτον και, ίσως, σημαντικότερο, ορισμένοι πληθυσμοί μεταναστών προσπαθούν να επιβάλλουν έναν συντηρητικό τρόπο ζωής που δεν ταιριάζει στη Σουηδία, προκαλώντας την οργή των ντόπιων.
Για παράδειγμα, είναι αδιανόητη η ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων ή τα θρησκευτικά ταμπού στη Σουηδία. Ένα πολύ εύστοχο παράδειγμα παρέθεσαν σε πρόσφατο δημοσίευμά τους οι «Financial Times»: το Τρολχάταν. Η άλλοτε πόλη της αυτοκινητοβιομηχανίας της Saab, ψήφιζε παραδοσιακά τους Σοσιαλδημοκράτες. Ωστόσο, η χρεοκοπία της εταιρείας ήταν βαρύ πλήγμα για τους πολίτες και τους εργαζόμενους, αλλά και για το κόμμα που απώλεσε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της βάσης του.
Οι Σουηδοί Δημοκράτες στον δρόμο της Marine Le Pen
Οι Σουηδοί Δημοκράτες πρότειναν νωρίτερα μέσα στο έτος δημοψήφισμα για τη συμμετοχή ή μη της Σουηδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με σχετικές δημοσκοπήσεις του παρελθόντος, οι πολίτες της Σουηδίας που επιθυμούσαν το δικό τους «Swexit», δεν ξεπερνούσαν το 20% των ερωτηθέντων.
Πάντως, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εφημερίδας «Klassekampen» το καλοκαίρι 2018, σχεδόν το ήμισυ (47%) των Σουηδών τασσόταν κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προτιμώντας, αντ’ αυτού, μία Σκανδιναβική Ένωση που θα περιλαμβάνει τη Σουηδία, τη Δανία, τη Νορβηγία, τη Φινλανδία και την Ισλανδία. Μόλις το 36% προτιμούσε την Ευρωπαϊκή Ένωση.
pentapostagma.gr
