Η Ρωσική Αρμάδα
και η επίσκεψη Λαβρόφ.
Δημοσιεύθηκε 29 Οκτωβρίου 2016 08:27 στην κατηγορία ΑΠΟΨΕΙΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Του Γιάννη Δημητριάδη
Το πέρασμα της Ρωσικής ναυτικού σχηματισμού, που κινείται γύρω από το ρωσικό αεροπλανοφόρο “AdmiralKuznetsov”, παρακολουθείται από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ (Allied MaritimeCommand) προκαλώντας μνήμες και ερωτηματικά.
Για το που κατευθύνεται αυτή η ναυτική αρμάδα δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Η Μόσχα έχει εξ αρχής ανακοινώσει ότι κινείται προκειμένου να εγκατασταθεί και να περιπολεί στα Συριακά χωρικά ύδατα, τόσο για προστασία τους από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ που φτάνουν ως εκεί, όσο και κυρίως για την προστασία των ρωσικών βάσεων. Στην Ταρτούς που αποτελεί ναυτική βάση και στο αεροδρόμιο Hmeimim ΒΑ της Λαττάκιας.
Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Πρόκειται για μια εξαιρετική καλοσχεδιασμένη επίδειξη δύναμης της Ρωσίας στην ΝΑ Μεσόγειο ενόψει των μεγάλων επιχειρήσεων που θα αρχίσουν στη Συρία μέσα στο προσεχές εξάμηνο και θα καθορίσουν το τέλος του πολέμου αλλά και λόγω των ανοιγμάτων της Μόσχας, ξανά μετά από δύο δεκαετίες, στον Αραβικό κόσμο (Αίγυπτο, Λιβύη, Ιράκ, Υεμένη) και τις χώρες της ΝΑ Μεσογείου.
Η Μόσχα στέλνει το μήνυμα ότι «η σημαία της είναι πάλι ισχυρή στη Μεσόγειο» κι αυτό δύσκολα αίρεται από την επικείμενη σε ένα δεκαπενθήμερο άφιξη του Αμερικανού Προέδρου BarakObamaή το «καλωσόρισμα» του νέου Αμερικανού πρέσβη επί του αμερικανικού καταδρομικού στον Πειραιά.
Η άφιξη Λαβρόφ
Η ενδιαφέρουσα αυτή εξέλιξη δεν είναι άσχετη με το γεγονός της παρουσίας του Ρώσου υπεξ, SergeyLavrovστην Ελλάδα την ερχόμενη Τρίτη 2 Νοεμβρίου αποτελεί μία εξαιρετική ευκαιρία να επιβεβαιωθούν οι μακραίωνοι δεσμοί μεταξύ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ελλάδας αλλά και να συζητηθούν σοβαρά ζητήματα διεθνούς πολιτικής που μας αγγίζουν. Συρία, Κυπριακό, Λιβύη, ευρωπαϊκό εμπάργκο, ενέργεια αλλά και ρωσικά αιτήματα όπως ο ελλιμενισμός ρωσικών πολεμικών σκαφών και ο ανεφοδιασμός τους.
Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών ανταποδίδει την επίσκεψη που είχε πραγματοποιήσει, πέρυσι το Φεβρουάριο, στη Μόσχα ο Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς. Επισημαίνεται ότι το 2016 έχει ανακηρυχθεί ως «Έτος της Ελλάδας στην Ρωσία» και αντίστοιχα ως «Έτος Ρωσίας στην Ελλάδα», κατά τη διάρκεια του οποίου οργανώνονται στις δύο χώρες δεκάδες πολιτιστικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες.
Στο πλαίσιο της επίσκεψής του, ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών θα γίνει, τη Τετάρτη 2 Νοεμβρίου, δεκτός από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο και τον Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα και στο Υπουργείο Εξωτερικών θα έχει συνομιλίες με τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Κοτζιά. Μετά τις συνομιλίες οι δύο Υπουργοί θα υπογράψουν Πρόγραμμα Διαβουλεύσεων των Υπουργείων Εξωτερικών της Ελλάδας και της Ρωσίας για την τριετία 2017-2019 και θα προβούν σε κοινές δηλώσεις προς τον Τύπο. Στις δηλώσεις αυτές αναμένεται να διευκρινιστεί, πιθανόν, για ποιο λόγο το Ρωσικό υπ. Εξωτερικών ζήτησε την απομάκρυνση του νεοαφιχθέντα στη Μόσχα Συμβούλου Τύπου της Ελληνικής Πρεσβείας, μόλις δέκα ημέρες μετά την εκεί άφιξή του καθώς η Γενική Γραμματεία Τύπου έχει αποφύγει να εξηγήσει τους λόγους.
Ιδιαίτερη έμφαση αναμένεται να δοθεί στις εξελίξεις στο Κυπριακό. Ο κ. Κοτζιάς θα αναπτύξει στον κ. Lavrov τις θέσεις της Ελλάδας σε σχέση με την ανάγκη κατάργησης των εγγυήσεων και απομάκρυνσης των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί. Η Ελλάδα αναμένει από τη Ρωσία, να συνεχίσει να στηρίζει τη Λευκωσία παρά τη στενή σχέση που δημιουργεί τελευταίως με την Τουρκία.
Στα θέματα της ενέργειας, του εμπάργκο και της Ουκρανίας εκτιμάται πως, δημόσια τουλάχιστον Αθήνα και Μόσχα, θα εκφράσουν για μια ακόμη φορά τις θέσεις τους, μιας και η Ελλάδα ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ υποστηρίζει ορισμένες πολιτικές, ενώ στην Βασιλίσσης Σοφίας αναμένουν με πολύ ενδιαφέρον να ακούσουν τη ρωσική άποψη σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στην Τουρκία.
Ένα από τα μηνύματα που η ελληνική πλευρά επιθυμεί να εκπέμψει, με αφορμή την επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Αθήνα, την αναγκαιότητα να διατηρούνται ανοικτά τα κανάλια επικοινωνίας με την Ρωσία. Η ελληνική θέση είναι ότι η Ρωσία αποτελεί εγγενές μέλος της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφαλείας και δεν πρέπει να αποκλείεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο από αυτήν, θέση που έχει μεταφερθεί στις συναντήσεις του ΝΑΤΟ αλλά και –κυρίως- των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ.
Η τελευταία αυτή Ελληνική άποψη συνεχίζει να γεννά ερωτηματικά στις Βρυξέλλες, έδρα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για τη στάση της χώρας σε σειρά ζητημάτων.Η ρωσική ναυτική παρουσία είναι ζήτημα απολύτως νόμιμο και θεμιτό. «Η Ρωσία έχει το δικαίωμα να πλέει σε διεθνή ύδατα» έκανε σαφές, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ JensStoltenberg κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου του. Όμως αυτή η αρμάδα σύμφωνα με το ναυτικό δίκαιο δεν μπορεί κανονικά να εισέρχεται στα χωρικά ύδατα (12 ναυτικά μίλια) ενός κράτους χωρίς τη συναίνεσή του. Για να περάσει η αρμάδα ή πλοία της από την Ελλάδα, απαιτείται άδεια του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών.
Αλλά κι αυτές τις επισκέψεις σε λιμάνια χωρών-μελών του, το ΝΑΤΟ δεν τις θεωρεί απαγορευτικές κι είναι ο λόγος που δεν προκάλεσε ζήτημα για τον ελλιμενισμό τους, στη Θέουτα της Ισπανίας, παρά το γεγονός ότι η Μόσχα ανακοίνωσε την ακύρωση της επίσκεψης τω τριών σκαφών της. Αυτό που προκαλεί την ανησυχία στο ΝΑΤΟ είναι ότι αυτή τη φορά η μετακίνηση της αρμάδας του «AdmiralKuznetsov» ανοικτά της Συρίας που ζει μια επιδεινούμενη ανθρωπιστική κρίση λόγω του εμφυλίου πολέμου,είναι ζωτικής σημασίας για το καθεστώς. Γιατί «μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πλατφόρμα για περαιτέρω επιθέσεις στο Χαλέπι».
Προβλήματα κι ερωτήματα
Με την κατάσταση πολέμου στη Συρία, όπου η Ρωσία είναι επίσημα ένα από τα εμπόλεμα μέρη (επίσημα αναγνωρισμένο από την ΕΕ των 28), η Ισπανία δεν πρόβλημα με το ΝΑΤΟ. Έχει όμως με την ΕΕ γιατί οι χώρες-μέλη της υποχρεώνονται να συμμορφώνονται με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, Στην περίπτωση της ρωσικής αρμάδας ο ανεφοδιασμός ενός πολεμικού πλοίου παραβιάζει το εμπάργκο που επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση έναντι των αναμεμειγμένων στον πόλεμο της Συρίας χωρών το Μάιο του 2013. Η ΕΕ απαγορεύει την εξαγωγή όπλων ή πυρομαχικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καταστολή της δημοκρατικής επανάστασης στη Συρία και οποιαδήποτε τεχνική βοήθεια προς το σκοπό αυτό.
Στο πλαίσιο αυτό οι αποφάσεις της Αθήνας έναντι της Μόσχας, στο επόμενο διάστημα πρέπει να είναι προσεκτικές, καθώς οι εξελίξεις στη Συρία και ίσως στη Μ. Ανατολή, θα δημιουργούν εντάσεις και επικίνδυνες εξελίξεις, η σταθερότητα της χώρας απέναντι τις συμμαχίες της αποτελεί καθοριστική ανάγκη που δεν θα πρέπει να διασαλευθεί από την αναζήτηση «δαφνών» για «πολυεπίπεδη εξωτερική πολιτική»
Γιάννη Δημητριάδη
liberal.gr & triklopodia.gr
