ΕΤΣΙ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ!!!
Του Χρήστου Χατζηαναστασίου
Ιδρυτή Ελλήνων Πολιτεία
Πτυχιούχου Πολιτικών Επιστημών
Παντείου Πανεπιστημίου
Παρά το γεγονός ότι στις τελευταίες πρόωρες εκλογές ο κόσμος που γύρισε την πλάτη του στα πολιτικά κόμματα να αυξήθηκε, οι σχολιασμοί και οι τοποθετήσεις του για την πολιτική κατάσταση της χώρας, είτε στο διαδίκτυο είτε στις διάφορες επαφές του στην κοινωνία είναι αρκετά πολλές και ευρηματικές!! Ωστόσο πολλοί από τον κόσμο αυτόν δεν έχουν και την καλύτερη γνώση για τα πολιτικά πεπραγμένα της άρχουσας πολιτικής τάξης.
Ένα μεγάλο μέρος της προπαγάνδας (μέσα ενημέρωσης, ηλεκτρονικά μέσα) που στηρίζεται στην ενοχή των πολιτών και διατυμπανίζει τον πόλεμο κατά της διαφθοράς δεν έχει δώσει τις απαραίτητες εκείνες εξηγήσεις για το πώς παράγεται η διαφθορά και ποια είναι η συμμετοχή του πολιτικού συστήματος σε αυτήν.
Οι περισσότεροι πολίτες γίνονται αποδέκτες μιας είδησης που περιλαμβάνει οσμή σκανδάλου όταν αυτή κοινοποιείται είτε από δικαστικές αρχές είτε από εκθέσεις Ανεξάρτητων Επιτροπών οι οποίες μόνο ανεξάρτητες δεν είναι.
Η μεγαλύτερη αιτία λοιπόν για τη διαφθορά, είναι η ίδια η Βουλή των Ελλήνων, η οποία μπορεί να νομοθετεί και να μιλάει για ζητήματα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ όμως δεν αρκεί αυτό. Και ακολουθεί κατά πόδας το ίδιο το κράτος και οι μηχανισμοί του.
Είναι λίγοι εκείνοι οι πολίτες που γνωρίζουν τις διαδικασίες εισαγωγής νόμων, διατάξεων, τροπολογιών, Υπουργικών Αποφάσεων που έρχονται στο Κοινοβούλιο και ακόμη πιο λίγοι που αντιλαμβάνονται ότι σχεδόν κάθε τέτοια πράξη περιλαμβάνει ή ένα φωτογραφικό διαγωνισμό ή μια επιλογή προμελετημένη για να κατοχυρωθεί το έργο στον ανάδοχο που εξυπηρετεί στο σύνολο του ή την κυβέρνηση ή και ακόμη όλα τα κόμματα της Βουλής και τα πολιτικά πρόσωπα που την απαρτίζουν.
Για να σας δώσουμε μια εικόνα το πως έχει η πραγματικότητα είναι το γεγονός ότι όλοι οι νόμοι που εισάγονται στη Βουλή, η διαδικασία που ακολουθείται έχει ως εξής. Πρώτο βήμα η κοστολόγηση και η δαπάνη που προκύπτει για το έργο ή τη δράση, ο έλεγχος νομιμότητας και η απόφαση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής. Αφού η πράξη νόμου εγκριθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο κατόπιν πηγαίνει στην Αρμόδια Επιτροπή της Βουλής που αποτελείται από τους βουλευτές όλων των κομμάτων κατά πλειοψηφία. Εκεί αρχίζει και το χειρουργείο δηλαδή το κόψε – ράψε για να ικανοποιηθεί ο ανάδοχος ή ο εκάστοτε Υπουργός που χειρίζεται το θέμα.
Δεν είναι τυχαίο αλλά και ούτε και παράλογο ότι για να περάσει μια τροπολογία δεν απαιτούνται παρά μόνο μερικές υπογραφές από έναν ορισμένο αριθμό βουλευτών. Πολλές φορές έχουμε δει και τέτοιες να περνάνε με τη σύμφωνη γνώμη τόσο βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος όσο και βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αν η πρόταση νόμου ολοκληρωθεί σε επίπεδο Επιτροπών πολλές φορές δεν χρειάζεται καν να έρθει στην Ολομέλεια για κύρωση καθώς την ευθύνη για την πράξη έκδοσης νόμου αρμόδια αρχή είναι ο Υπουργός ή οι Υπουργοί που υπογράφουν το σχετικό ΦΕΚ.
Τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια του μνημονίου, πολλοί νόμοι εισήχθησαν με ΠΝΠ τις λεγόμενες πράξεις νομοθετικού περιεχόμενου, ενώ πολλές βελτιώσεις πάνω σε διατάξεις που αφορούν μνημονιακά μέτρα έχουν υπογραφεί οι σχετικές τροπολογίες οι οποίες προβλέπονται από έναν συγκεκριμένο αριθμό υπογραφών βουλευτών.
Από την ίδια διαδικασία εξαιρούνται και όλοι οι νόμοι οι οποίοι είχαν την έγκριση από την Τρόϊκα ή υπάγονται στην αναγκαστική εκτέλεση Ευρωπαϊκής Οδηγίας και την οποία υποχρεούται η εκάστοτε Κυβέρνηση να τηρήσει και να θεσπίσει στα χρονικά όρια που επιβάλλει η ΕΕ.
Όλα αυτά αναγκάζομαι να τα γράψω όσο πιο απλά γίνεται γιατί οι ίδιες οι διαδικασίες μερικές φορές κι επειδή εξυπηρετούν δόλιους σκοπούς γίνονται από την γένεση τους πολύπλοκες και πολυδαίδαλες!!
Για παράδειγμα μια από τις ανακεφαλαιοποίησεις των τραπεζών έχει περάσει σε ΦΕΚ που αφορούσε θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης!! Φυσικά τα παραδείγματα είναι τόσα πολλά που κανείς δεν μπορεί να δώσει άλλες εξηγήσεις!! Ειδικά όταν πρόκειται για τροπολογίες ή την απευθείας ανάθεση ενός δημόσιου έργου ή την αγορά πανάκριβων εξοπλισμών!!
Με αυτές τις εξηγήσεις είναι πολύ απλό να καταλάβει κανείς το πώς παράγεται η ίδια η διαφθορά και η Κυβέρνηση Τσίπρα που έχει δεσμευτεί για την αντιμετώπιση της καλά θα είναι πρώτα να δει επί της ουσίας το πρόβλημα και όχι να βγαίνουν οι Υπουργοί του και να ενοχοποιούν τον απλό λαό για να μπορούν οι ίδιοι να κάνουν τις λοβιτούρες τους. Αν δεν προχωρήσει βαθιά το κόκαλο στο μαχαίρι η διαφθορά δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί και όσο η πολιτική άρχουσα τάξη χτυπάει τον λαό και του προσάπτει την κατηγορία ότι ο ίδιος παράγει την διαφθορά το θέμα θα συνεχίσει να είναι στις καλένδες.
Η προσπάθεια του Αλεξιάδη να μεταφέρει την ενοχή στους φορολογούμενους πολίτες είναι και αντισυνταγματική και καταδικαστέα. Τι διαφθορά και τι ζημιά μπορεί να κάνει στο κράτος ένας μικροπωλητής όταν σκάνδαλα και σκάνδαλα που έχουν έρθει στη δημοσιότητα και έχουν μείνει ακόμη ατιμώρητα ακόμη και με αποφάσεις Υπουργών.
Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη χώρα μας η περίπτωση της SIEMENS με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό και τα 2 δις πρέπει να πληρώσει η εταιρεία στο Ελληνικό Κράτος και τα οποία ακόμη δεν έχει δώσει ούτε ένα ευρώ.
Μάλιστα σε ένα θέμα που θα απασχολήσει έντονα την ελληνική κυβέρνηση αλλά και τους πολίτες, η παράνομη είσοδος εκατοντάδων προσφύγων στην ελληνική επικράτεια όπου κι εκεί είχαμε το πρώτο κρούσμα και μάλιστα με την υπογραφή της σημερινής κυβέρνησης (ψήφισε τον Μάϊο σχετικό νόμο) και αφορά το σπάσιμο του ποσού δαπάνης για τη σίτιση των προσφύγων!! Μια υπόθεση την οποία ήδη το Ελεγκτικό Συνέδριο ελέγχει και την έχει μπλοκάρει όσον αφορά την αμοιβή των ανάδοχων που πήραν το έργο χωρίς δημόσιο διαγωνισμό.
Τα πολιτικά κόμματα, οι ίδιοι οι βουλευτές, οι ακαδημαϊκοί της χώρας και οι Συνταγματαλόγοι οφείλουν και πρέπει να αφυπνίσουν τον λαό γιατί μπορεί η χώρα να πτώχευσε αλλά δεν σημαίνει ότι πτώχευσε από τους πολίτες. Άλλωστε είναι οι τελευταίοι αυτοί που φταίνε ακόμη και στο επιχείρημα των πολιτικών η οποίοι προσφεύγουν στην εύκολη απάντηση που ακούει στη λέξη «ρουσφέτ黨
Κλείνοντας το παρόν άρθρο είναι απορίας άξιο ότι και στα τρία μνημόνια τα οποία δήθεν υποκρύπτουν μεταρρυθμίσεις, μικρότερο κράτος και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, δεν γίνεται πουθενά λόγος για την τιμωρία όσων παράγουν τη διαφθορά.
Το αντίθετο πολλά από τα μέτρα και τους εφαρμοστικούς νόμους αφορούν την στήριξη του ανταγωνισμού και των τραπεζών εκεί δηλαδή που παράγεται το 60% της διαφθοράς σε όλον τον κόσμο!!!
Πηγή. Voice News
74. ΠΟΙΑ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ;
Ακούς πολλά
κάθε φορά.
Υπάρχει λένε,
διαφθορά.
Συ δεν
ξέρεις τι πιστεύεις.
Μόνο μιά
δουλειά γυρεύεις.
Που βρίσκεται
η διαφθορά;
Θα μου
το πείς καμμιά
φορά;
΄Εχουμε νόμους
αρκετούς.
Δεν τους
παραβλέπεις αυτούς.
Υπάρχουνε οι
Λειτουργοί.
Πιστοί,
Ανώτεροι Φρουροί.
Είναι Θεματοφύλακες.
Ελέγχουν κακούς
θήλακες.
Ακούγεται η
διαπλοκή.
των συμφερόντων
συμπλοκή.
Γίνονται μαλλιά
κουβάρια.
Κατευθύνουνε μουλάρια.
΄Ομως, λειτουργούν
ρολόϊ.
Τι μας λές γιά
κομπολόϊ
αρμοδίων κι
επωνύμων
εκ
δεξιών κι ευωνύμων.
Πώς να
υπάρχει διαπλοκή
αετονύχιδων πλοκή.
Η διαπλοκή,
η διαφθορά,
είναι μεγάλη
συμφορά.
Οποιοι φέρνουν
τη συμφορά,
Δεν φαίνονται
μία φορά.
Λάμπουνε μέσα στο
χρόνο.
Προκαλούν μεγάλο
πόνο.
Δεν μπορείς
να τους ξεχάσεις.
Θα υπήρχαν
αντιδράσεις.
Θα είχαν
απομακρυνθεί.
Θα είχανε
τιμωρηθεί.
Αυτά είναι
εικασίες.
Εδώ γίνανε
θυσίες
γιά πρόοδο
καί προκοπή.
Κι
άλλοι μιλάνε γιά
ντροπή ( ! )
Ο καθένας
το δικό του.
Το μακρύ
καί το κοντό
του.
Γίνετ' ένας
αναβρασμός
χωρίς να
υπάρχει σεβασμός. (!........)
Πειραιάς, Φεβρουάριος 2003
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
Ιδρυτή Ελλήνων Πολιτεία
Πτυχιούχου Πολιτικών Επιστημών
Παντείου Πανεπιστημίου
Παρά το γεγονός ότι στις τελευταίες πρόωρες εκλογές ο κόσμος που γύρισε την πλάτη του στα πολιτικά κόμματα να αυξήθηκε, οι σχολιασμοί και οι τοποθετήσεις του για την πολιτική κατάσταση της χώρας, είτε στο διαδίκτυο είτε στις διάφορες επαφές του στην κοινωνία είναι αρκετά πολλές και ευρηματικές!! Ωστόσο πολλοί από τον κόσμο αυτόν δεν έχουν και την καλύτερη γνώση για τα πολιτικά πεπραγμένα της άρχουσας πολιτικής τάξης.
Ένα μεγάλο μέρος της προπαγάνδας (μέσα ενημέρωσης, ηλεκτρονικά μέσα) που στηρίζεται στην ενοχή των πολιτών και διατυμπανίζει τον πόλεμο κατά της διαφθοράς δεν έχει δώσει τις απαραίτητες εκείνες εξηγήσεις για το πώς παράγεται η διαφθορά και ποια είναι η συμμετοχή του πολιτικού συστήματος σε αυτήν.
Οι περισσότεροι πολίτες γίνονται αποδέκτες μιας είδησης που περιλαμβάνει οσμή σκανδάλου όταν αυτή κοινοποιείται είτε από δικαστικές αρχές είτε από εκθέσεις Ανεξάρτητων Επιτροπών οι οποίες μόνο ανεξάρτητες δεν είναι.
Η μεγαλύτερη αιτία λοιπόν για τη διαφθορά, είναι η ίδια η Βουλή των Ελλήνων, η οποία μπορεί να νομοθετεί και να μιλάει για ζητήματα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ όμως δεν αρκεί αυτό. Και ακολουθεί κατά πόδας το ίδιο το κράτος και οι μηχανισμοί του.
Είναι λίγοι εκείνοι οι πολίτες που γνωρίζουν τις διαδικασίες εισαγωγής νόμων, διατάξεων, τροπολογιών, Υπουργικών Αποφάσεων που έρχονται στο Κοινοβούλιο και ακόμη πιο λίγοι που αντιλαμβάνονται ότι σχεδόν κάθε τέτοια πράξη περιλαμβάνει ή ένα φωτογραφικό διαγωνισμό ή μια επιλογή προμελετημένη για να κατοχυρωθεί το έργο στον ανάδοχο που εξυπηρετεί στο σύνολο του ή την κυβέρνηση ή και ακόμη όλα τα κόμματα της Βουλής και τα πολιτικά πρόσωπα που την απαρτίζουν.
Για να σας δώσουμε μια εικόνα το πως έχει η πραγματικότητα είναι το γεγονός ότι όλοι οι νόμοι που εισάγονται στη Βουλή, η διαδικασία που ακολουθείται έχει ως εξής. Πρώτο βήμα η κοστολόγηση και η δαπάνη που προκύπτει για το έργο ή τη δράση, ο έλεγχος νομιμότητας και η απόφαση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής. Αφού η πράξη νόμου εγκριθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο κατόπιν πηγαίνει στην Αρμόδια Επιτροπή της Βουλής που αποτελείται από τους βουλευτές όλων των κομμάτων κατά πλειοψηφία. Εκεί αρχίζει και το χειρουργείο δηλαδή το κόψε – ράψε για να ικανοποιηθεί ο ανάδοχος ή ο εκάστοτε Υπουργός που χειρίζεται το θέμα.
Δεν είναι τυχαίο αλλά και ούτε και παράλογο ότι για να περάσει μια τροπολογία δεν απαιτούνται παρά μόνο μερικές υπογραφές από έναν ορισμένο αριθμό βουλευτών. Πολλές φορές έχουμε δει και τέτοιες να περνάνε με τη σύμφωνη γνώμη τόσο βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος όσο και βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αν η πρόταση νόμου ολοκληρωθεί σε επίπεδο Επιτροπών πολλές φορές δεν χρειάζεται καν να έρθει στην Ολομέλεια για κύρωση καθώς την ευθύνη για την πράξη έκδοσης νόμου αρμόδια αρχή είναι ο Υπουργός ή οι Υπουργοί που υπογράφουν το σχετικό ΦΕΚ.
Τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια του μνημονίου, πολλοί νόμοι εισήχθησαν με ΠΝΠ τις λεγόμενες πράξεις νομοθετικού περιεχόμενου, ενώ πολλές βελτιώσεις πάνω σε διατάξεις που αφορούν μνημονιακά μέτρα έχουν υπογραφεί οι σχετικές τροπολογίες οι οποίες προβλέπονται από έναν συγκεκριμένο αριθμό υπογραφών βουλευτών.
Από την ίδια διαδικασία εξαιρούνται και όλοι οι νόμοι οι οποίοι είχαν την έγκριση από την Τρόϊκα ή υπάγονται στην αναγκαστική εκτέλεση Ευρωπαϊκής Οδηγίας και την οποία υποχρεούται η εκάστοτε Κυβέρνηση να τηρήσει και να θεσπίσει στα χρονικά όρια που επιβάλλει η ΕΕ.
Όλα αυτά αναγκάζομαι να τα γράψω όσο πιο απλά γίνεται γιατί οι ίδιες οι διαδικασίες μερικές φορές κι επειδή εξυπηρετούν δόλιους σκοπούς γίνονται από την γένεση τους πολύπλοκες και πολυδαίδαλες!!
Για παράδειγμα μια από τις ανακεφαλαιοποίησεις των τραπεζών έχει περάσει σε ΦΕΚ που αφορούσε θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης!! Φυσικά τα παραδείγματα είναι τόσα πολλά που κανείς δεν μπορεί να δώσει άλλες εξηγήσεις!! Ειδικά όταν πρόκειται για τροπολογίες ή την απευθείας ανάθεση ενός δημόσιου έργου ή την αγορά πανάκριβων εξοπλισμών!!
Με αυτές τις εξηγήσεις είναι πολύ απλό να καταλάβει κανείς το πώς παράγεται η ίδια η διαφθορά και η Κυβέρνηση Τσίπρα που έχει δεσμευτεί για την αντιμετώπιση της καλά θα είναι πρώτα να δει επί της ουσίας το πρόβλημα και όχι να βγαίνουν οι Υπουργοί του και να ενοχοποιούν τον απλό λαό για να μπορούν οι ίδιοι να κάνουν τις λοβιτούρες τους. Αν δεν προχωρήσει βαθιά το κόκαλο στο μαχαίρι η διαφθορά δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί και όσο η πολιτική άρχουσα τάξη χτυπάει τον λαό και του προσάπτει την κατηγορία ότι ο ίδιος παράγει την διαφθορά το θέμα θα συνεχίσει να είναι στις καλένδες.
Η προσπάθεια του Αλεξιάδη να μεταφέρει την ενοχή στους φορολογούμενους πολίτες είναι και αντισυνταγματική και καταδικαστέα. Τι διαφθορά και τι ζημιά μπορεί να κάνει στο κράτος ένας μικροπωλητής όταν σκάνδαλα και σκάνδαλα που έχουν έρθει στη δημοσιότητα και έχουν μείνει ακόμη ατιμώρητα ακόμη και με αποφάσεις Υπουργών.
Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη χώρα μας η περίπτωση της SIEMENS με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό και τα 2 δις πρέπει να πληρώσει η εταιρεία στο Ελληνικό Κράτος και τα οποία ακόμη δεν έχει δώσει ούτε ένα ευρώ.
Μάλιστα σε ένα θέμα που θα απασχολήσει έντονα την ελληνική κυβέρνηση αλλά και τους πολίτες, η παράνομη είσοδος εκατοντάδων προσφύγων στην ελληνική επικράτεια όπου κι εκεί είχαμε το πρώτο κρούσμα και μάλιστα με την υπογραφή της σημερινής κυβέρνησης (ψήφισε τον Μάϊο σχετικό νόμο) και αφορά το σπάσιμο του ποσού δαπάνης για τη σίτιση των προσφύγων!! Μια υπόθεση την οποία ήδη το Ελεγκτικό Συνέδριο ελέγχει και την έχει μπλοκάρει όσον αφορά την αμοιβή των ανάδοχων που πήραν το έργο χωρίς δημόσιο διαγωνισμό.
Τα πολιτικά κόμματα, οι ίδιοι οι βουλευτές, οι ακαδημαϊκοί της χώρας και οι Συνταγματαλόγοι οφείλουν και πρέπει να αφυπνίσουν τον λαό γιατί μπορεί η χώρα να πτώχευσε αλλά δεν σημαίνει ότι πτώχευσε από τους πολίτες. Άλλωστε είναι οι τελευταίοι αυτοί που φταίνε ακόμη και στο επιχείρημα των πολιτικών η οποίοι προσφεύγουν στην εύκολη απάντηση που ακούει στη λέξη «ρουσφέτ黨
Κλείνοντας το παρόν άρθρο είναι απορίας άξιο ότι και στα τρία μνημόνια τα οποία δήθεν υποκρύπτουν μεταρρυθμίσεις, μικρότερο κράτος και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, δεν γίνεται πουθενά λόγος για την τιμωρία όσων παράγουν τη διαφθορά.
Το αντίθετο πολλά από τα μέτρα και τους εφαρμοστικούς νόμους αφορούν την στήριξη του ανταγωνισμού και των τραπεζών εκεί δηλαδή που παράγεται το 60% της διαφθοράς σε όλον τον κόσμο!!!
Πηγή. Voice News