΄Αποψη λιμενίσκου Λογγού Παξών.
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ! Σ' ΕΧΟΥΜΕ ΚΡΥΜΜΕΝΗ,
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ. ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!

Καμπάνες ήχούν, μεσ' στ' Απριλιού τ' ολόχρυσο δειλινό
  και πάνω απ’  τις  κορφές  των κυπαρισσιών,  χρυσά  πουλιά  πετούν.
Γαλάζιο  Πέπλο.  Σκέπη, ευλογημένης  γής  των  ανθέων.
Χρυσό  Φώς,  Ουρανού  Φώς, της  Αγάπης  καί  της  Ελπίδας.
(Από Ποίημα ΓΑΛΑΖΙΟ ΠΕΠΛΟ. Ρόδος, Φεβρουάριος 1967).

 Κάποιο σπιτάκι φτωχικό,
γιά χρόνια θά 'μενε κλειστό, 
χωρίς χαμόγελο ή τραγούδι.
΄Αδειο από γέλια και χαρές, 
από ωραίες αγκαλιές,
χωρίς ένα λουλούδι!...
(Από Ποίημα ΞΕΝΗΤΕΜΕΝΑ ΝΕΙΑΤΑ. 
Παξοί, Ιούλιος 1972)

ΣΑΪΤ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΠΛΟΠΕΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

>
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΥΠΕΡΤΑΤΟΝ (ΑΓΑΘΟΝ) Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΑΤΕ ΦΙΛΟΥΣ, 
ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΣΑΝ ΣΚΥΛΟΥΣ.
ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΝ ΣΚΥΛΟΥΣ,
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.
ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.
ΧΥΔΑΙΑ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΔΙΧΑΣΜΟ.
ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ,
Σ'ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΚΗ ΚΑΙ ΠΛΑΤΗ.
(Από Ποίημα ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΓΕΡΘΕΙΤΕ. Παξοί, Αύγουστος 2015)

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΦΘΟΡΑΣ, ΟΛΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΘΕΙΤΕ.
 ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΠΑΥΘΕΙΤΕ. 
ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΒΟΛΗ. ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΠΙΑΝΕΙ. 
ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ ΨΗΛΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΤΑΝΕΙ!
(Από το Ποίημα ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.Πειραιάς, Μάρτιος 2002).

  ΄Ελληνες !!!  Πού  είσθε ΄Ελληνες ;;;
Σας  καλώ !
Πατριώτες !!! Πού  είσθε Πατριώτες ;;;
Σας  καλώ !
Ηγέτες !!!  Πού  είσθε Ηγέτες ;;;
Σας  καλώ !
 
Και σας παντού, της Διασποράς.
Τα θύματα της  συμφοράς !
΄Ολους σας  καλώ.
 
Σας  παρακαλώ,
να βρούμε την Ελλάδα
που αφήσαμε  στα  πλήθη
και  χάθηκε στη  λήθη.
.......................................................
Μονιάστε πλέον ΄Ελληνες.
Ξυπνήστε Πατριώτες.
Συνέλθετε Ηγέτες.
΄Η βρίσκουμε το  δρόμο  μας,
΄Η σβήνουμε για πάντα !...
 (Από Ποίημα ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ. Πειραιάς, Ιούνιος 2014)

ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ ΔΟΛΙΟΙ ΕΧΘΡΟΙ, ΨΕΥΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ, ΜΟΧΘΗΡΟΙ:
TH  ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΔΙΑΛΥΣΑΤΕ. ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΒΗΣΑΤΕ.
ΘΕΡΙΣΤΕ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ. ΕΞΑΘΛΙΩΣΤΕ ΜΕ ΦΘΟΡΑ.
ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ!
 (Από Ποίημα  ΔΙΑΛΥΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Παξοί, Αύγουστος 2001)

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΣΑΣΤΕ ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΠΕΡΑ ΕΚΕΙ,
ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

.................................................................

ANTIΣΤΑΘΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΙΣ ΥΠΟΥΛΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ.

ΜΗΝ ΠΟΛΕΜΑΤΕ ΙΔΑΝΙΚΑ. ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΙΣ!

...........................................................................................................
ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ.
ΑΦΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ, ΤΗΝ ΕΡΜΗ ΕΤΟΥΤΗ ΧΩΡΑ!

.................................................................
ΕΛΛΑΔΑ, ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΣΟΥ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ.
ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΣΟΥ, ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ!..
ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ. ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ.
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ!..
ΔΕΝ ΟΦΕΛΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΩΝ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΡΠΕΤΩΝ!.
(Από το Ποίημα ΓΙΑΤΙ... Παξοί, Σεπτέμβριος 2002)

 ..........................................................................
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΙΕΖΕΤΑΙ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΙΕΖΕΙ,
ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΥΣ.

Τ' ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
ΤΟΥΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝΕ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!
(Από το Ποίημα ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ, Αθήνα, Οκτώβριος 1998)
224.  ΧΑΙΡΕΤΕ ΠΑΞΟΙ!
 
Χαίρετε Παξοί!
΄Ενδοξο Νησί.
Βγάζετε Υπουργούς.
Βγάζετε Ναυάρχους.
Επίσης  Στρατηγούς,
αλλά και ζουρλούς!
΄Εχετε Φρουρό
μπροστά στο λιμάνι
τον αγωνιστή
Γιώργο Ανεμογιάννη!
Τον Πυρπολιτή
του εικοσιένα
που τον κρέμασαν
από μιά αντένα.
Από τουρισμό
έχετε κορεσμό.
Με μιά ομορφιά
σκέτη ζωγραφιά.
Πολλοί γιά σας λένε.
Παξοί, Αντιπάξοι,
Λονδίνα δεκάξη.
Πάντα προσπαθείτε
κάπως να σταθείτε.
΄Ομορφοι Παξοί.
Σας αφήνουν μόνους
να ζείτε σκληρά
με μεγάλους πόνους.
Τα φτωχά παιδιά σας
λένε τ'όνομά σας
πέρα εκεί στα ξένα
ζώντας πικραμένα.
Πατρίδα μας Γειά σου.
Σ' έχουμε κρυμμένη
μέσα στην Ψυχή μας.
Πολυαγαπημένη!
 
Πειραιάς, Μάρτιος 2022
Γεώργιος  Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ


 ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Υπέρ της Ειρήνης του Σύμπαντος Κόσμου
(Εις μνήμην του δημιουργού αυτών των σελίδων, αείμνηστου Γιάννη Τσίπα).
Σημείωση:
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΜΟΥ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΑΪΤΣ

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΓΙΑ ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ.

Μαφία ναρκωτικών 
με μαθητές- διακινητές στα σχολεία
- Λιποθύμησε κορίτσι που πήρε 
«σκάρτο πράγμα»






13ΟΣ  ΠΑΝΕΛΛ.  ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ  ΠΟΙΗΣΗΣ  27-4-98  Γ΄ΒΡΑΒΕΙΟ ΧΟΝ
                         24.     ΣΗΜΑΤΑ  ΚΙΝΔΥΝΟΥ

                       Ένα  περιστέρι  βρέθηκε  νεκρό.
                      ΄Ηταν  έν'  αστέρι  είκοσι  χρονώ.
                       Μία  μάννα  κλαίει  καί  μοιρολογεί,
                       λέει  πονεμένα:  Πάει  το  παιδί.

                       Βρέθηκε  χαμένο  σ΄ ένα  πέλαγο.
                       Κανείς  δεν  εσκέφθηκε  το  δράμα  του.
                       Ο  καθένας  έχει  το  φορτίο  του
                       που  δεν  τον  αφήνει  καθαρά  να  δεί.

                       Χάθηκ'  η  ζωή  του  χωρίς  να  τη  ζήσει.
                       Πουθενά  δε  θέλησε  κάτι  να  ζητήσει.
                       Αποκλεισμένο  πέρασε  σ'  έρημο  λειβάδι
                       ώσπου  τέλος  χάθηκε  σε  βαθύ  σκοτάδι.

                       Στ'  άψυχο  το  χέρι  υπάρχει  το  σημάδι.
                      ΄Εκαν'  η  κατάρα  τον  κόσμο  ρημάδι.
                       Πώς  βρέθηκε  το  παιδί  σε  αυτό  το  δρόμο.
                       Πώς  η  μοναξιά  του  νίκησε  τον  τρόμο.

                       Τώρα  το  αστέρι  είναι  πιά  νεκρό.
                      ΄Ενα  περιστέρι  είκοσι  χρονώ.
                       Η  καμμένη  μάννα  κλαίει,  μοιρολογεί,
                       όλο  μουρμουρίζει:  Πάει  το  παιδί.

                       Θυμάτ'  από  τότε,  πριν  πολύ  καιρό,
                       τότε  που  το  είχε  ακόμα  μωρό.
                       Λέγανε  τ'  ανάστησε. ΄Εδωσε  την  ψυχή  της
                       να  το  δεί  να  στέκεται  στη  ζωή  μαζί  της.

                      ΄Ολα  πιά  γκρεμίστηκαν.  Χάθηκαν  τα  όνειρα.
                       Η  ελπίδα  έσβησε.΄Εμεινε  στο  ράφι.
                       Αναπάντεχα  έγινε   τ'  όνειρο  εφιάλτης.
                       Ιστορίες  άδικες  η  ζωή  μας  γράφει.

                       Πατέρας  αμίλητος.  Βαρύς,  σκυθρωπός,
                       μαζί  με  τους  άλλους  το  ίδιο  κι  αυτός.
                       Κανείς  δεν  εσκέφθηκε  ποτέ  του  να  πεί
                       πως  θάφευγ'  απότομα   το  καλό  παιδί.

                       Κάποιος  φίλος  λέει:  Ποτάμι  που  κυλάει.
                       Μα  ο  διπλανός  του  ούτε  κάν  μιλάει.
                       Σκέπτετ'  ότι  ίσως  κάτι  θα  μπορούσε
                       κάτι  πιά  να  έλεγε  τότε,  όταν  ζούσε.

                       Κάτι  είχ΄ αρπάξει.  Κάτι  είχε  δεί.
                       Μα  δεν  ήταν  σίγουρος. ΄Ισως νάχε  λάθος.
                       Τότε  εφοβήθηκε  δυό  λόγια  να  πεί.
                       Τώρα  το  κατάλαβε.  Τούλειπε  το  θάρρος.

                      ΄Ενα  παλληκάρι  κείτεται  νεκρό.
                      ΄Ητανε  καμάρι,  είκοσι  χρονώ.
                       Τώρα  η  μάννα  κλαίει, κλαίει, μοιρολογεί.
                       Κάποιος  δίπλα  λέει:  Κρίμα  το  παιδί.

                       Τί  να  φταίει  τάχα.  Τάχα  ποιός  μπορεί,
                       νάβρει  την  αιτία.  Σίγουρα  να  πεί:
                      ΄Οχι  άλλη  πίκρα.  Κουραστήκαμε.
                      ΄Οχι  αδιαφορία.  Εχαθήκαμε.

                        Θέλουμε  μιά  λύση.  Να  βρεθεί  το  πώς,
                        ώστε  στο  σκοτάδι  να  φανεί  το φως.
                        Χωρίς  κάποια  μάννα  να  μοιρολογεί,
                        μ'  ένα  παλληκάρι  θαμμένο  στη  γή.

                       ΄Ενας  άλλος  πάλι  στη  γωνία  κλαίει,
                        ενώ  μιά  φωνή  ακούγεται  να  λέει.
                        Να  μην  περιμένεις  ποτέ  απ'  τους  άλλους,
                        πολύ  περισσότερο  από  τους  μεγάλους.

                        Στη  ζωή  καθένας  μόνος  προχωράει.
                        Στα  προβλήματά  του  κανείς  δε  χωράει.
                        Αυτός  μόνο  έχει  όλη  την  ευθύνη.
                        Δεν  αφήνει  άλλον  να  τον  κατευθύνει.

                        Τώρα  το  αστέρι  είναι  πιά  νεκρό.
                       ΄Ενα  περιστέρι  είκοσι  χρονώ.
                        Μαζί  με  τη  μάννα  που  μοιρολογεί,
                        κλαίνε  πονεμένα  όλοι  το  παιδί.

                        Μιά  φωνή  απούγεται:  Εδώ  σταματάει;
                        Ποιός  θα  έχει  άραγε,  τη  σειρά  να  πάει;
                        Μα  θα  περιμένουμε  με  δεμένα  χέρια,
                        να  πέφτουν  στα  σπίτια  μας  νεκρά  περιστέρια;

                       ΄Αλαλη  η  ομοίγυρη.  Πού  να  είναι  σίγουροι.
                        Κάπου  η  κατάπληξη,  κάπου  το  παράπονο,
                        πώς  μπορούν  ν'  αντισταθούν  σ'  έναν  κόσμο  άπονο.
                        Πώς,  με  τί  βοήθεια,  που  σ΄αυτά  είν΄ άγουροι.

                        Του  μεροκάματου  οι  άνθρωποι  απλοί,
                        έχουν  γυμνά  τα  χέρια  τους  καί  την  καρδιά  αγνή.
                        Τη  μοίρα  δεν  περίμεναν  τόσο  να  τους  λαβώσει,
                        απρόσμενα  ο  θάνατος  διπλά  να  τους  σκλαβώσει.

                       ΄Ισως  κάποιος  νάλεγε  ότι  δεν  αρκεί,
                        στη  δουλειά  να  τρέχεις,  χωρίς  να  προσέχεις,
                        το  στραβό,  το  ίσιο  καί  το  κάθε  τί.
                        Το  κακό  στη  στήνει,  στη  γωνιά  εκεί.

                        Μπροστά  τους  παλληκάρι  βρίσκεται  νεκρό.
                        Λεβεντιάς  κλωνάρι,  είκοσι  χρονώ.
                        Τώρα  τούτ'  η  μάννα,  κλαίει,  μοιρολογεί.
                        Αύριο  ποιός  ξέρει,  ποιά  ακολουθεί;

                        Τί  να  φταίει  τάχα.  Τάχα  ποιός  μπορεί,
                        νάβρει  την  αιτία.  Σίγουρα  να  πεί:
                       ΄Οχι  άλλη  πίκρα.  Κουραστήκαμε.
                       ΄Οχι  αδιαφορία.  Εχαθήκαμε.

                         Πόσα  χρόνια  άπρακτα,  άρα  θα  περάσουν!
                         Πόσ΄ αμέριμνα  παιδιά,  τη  ζωή  θα  χάσουν!
                         Ποιός  ο  φόρος  της  ζωής,  θάναι  γιά  την  άγνοια.
                         Πιό  το  κόστος  πιά  αυτής,  που  τη  λέν' Παράνοια!......

                                                    Πειραιάς, Ιούνιος 1995
                                                     Γεώργιος Βελλιανίτης                    
                                                                     Παξινός Ποιητής
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 13ος  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ  ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ  ΠΟΙΗΣΗΣ  27-4-98
                                   Α΄.  ΕΠΑΙΝΟΣ  Χ.Ο.Ν.

                            25.   ΣΗΜΕΙΑ  ΤΩΝ  ΚΑΙΡΩΝ

               Στο  δρόμο  με  την  κίνηση,  μέσ' στην  ανησυχία,
               με  σκούντησ'  ένας  άνθρωπος. Ιδού  η  δυστυχία !
               Γυρίζω  καλά  να  τον  δώ.  Γιά  κείνον  πέρα  βρέχει.
               Τα  βήματά  του  είναι  βαρειά.  Αντίληψη  δεν  έχει.

               Το  ντύσιμο  νεανικό.  Κάτι  βαρύ  στους  ώμους.
               Σαν  τύπους  που  τους  συναντάς  καθημερνά  στους  δρόμους.
               Φαινότανε  δεκαοκτώ. ΄Ισως  καί  παραπάνω.
               Τον  κοίταξα  στο  πρόσωπο. Τότε είναι  πού  τα  χάνω.

               Το  βλέμμα  έχει  απλανές.  Παράξενα  κοιτάει.
               Τον  τσάκισε  η  κούραση.  Πατάει  δεν  πατάει.
               Ζεί  γιά  καλά  στον  κόσμο  του. Πλανάται  στους  αιθέρες.
               Ποιός  ξέρει  άραγε  γι  αυτόν, πόσες  θα  έρθουν  μέρες !

               Μάννα,  δε  θάρθει  το  παιδί,  χαμόγελο  να  φέρει.
               Το  πήρανε  απ΄ τη  ζωή,  κρατώντας  το  απ΄ το  χέρι.
               Δεν  έχει  πιά  τη  δύναμη,  ούτε  σκοπό  να  ζήσει.
               Μία  ροδόχρωμη  αυγή,  τον  κόσμο  αυτό  θ' αφήσει.

               Πώς  βρέθηκε  στο  χάλι  αυτό,  Μάννα  μην  τα  ρωτάς.
               Δε  λύνει  τέτοια  θέματα  δάσκαλος  καί  παππάς.
               Ούτε  σύ  δεν  κατάφερες  να  δείς  μέσ΄ στην  ψυχή  του.
               Τώρα  όμως  εκατάντησε  να  χάσει  τη  ζωή  του ! ........

                                                   Πειραιάς Σεπτέμβριος 1995
                                                        Γεώργιος  Βελλιανίτης
                                                            Παξινός Ποιητής

                  Βλέπε  στο  ίντερνετ άρθρο Γεωργίου Κ. Μπήτρου,
                  Καθηγητού Οκονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, .
                  με  τίτλο " Ναρκωτικά καί Καταστολή".

Πηγή. pentapostagma.gr
Δημοσίευση: 22 Δεκεμβρίου 2017, 9:41 πμ
Σοκ ακόμα και σε έμπειρους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. προκάλεσαν οι λεπτομέρειες της υπόθεσης με την εξάρθρωση τεσσάρων εγκληματικών ομάδων που διακινούσαν ναρκωτικά σε διάφορες περιοχές της Αττικής, σε μεγάλη επιχείρηση του Τμήματος Ασφαλείας Μενιδίου και της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Δυτικής Αττικής.
Και αυτό διότι από τις παρακολουθήσεις των διακινητών προέκυψε ότι δεκάδες πελάτες των κυκλωμάτων ήταν μαθητές (ακόμα και του Γυμνασίου). Τα μέλη των ομάδων αυτών διακινούσαν χασίς, κοκαΐνη και χάπια έκσταση σε μαθητές, γύρω από σχολικά συγκροτήματα του Κόκκινου Μύλου, της Αγίας Άννας και της Νέας Φιλαδέλφειας.
Αστυνομικές πηγές αποκαλύπτουν στη Huff Post Greece ότι σε μία περίπτωση ένα ανήλικο κορίτσι λιποθύμησε όταν έκανε χρήση των ναρκωτικών που της πούλησαν (προφανώς διότι οι ουσίες ήταν «σκάρτες»). Οι αρμόδιες αστυνομικές υπηρεσίες έχουν λάβει εντολές για αυξημένη επαγρύπνηση γύρω από σχολεία, προκειμένου οι διακινητές να συλλαμβάνονται πριν γίνει το κακό.
Οι αστυνομικοί τονίζουν ότι τα ναρκωτικά αυτά νοθεύονται σε τόσο μεγάλο βαθμό για να πολλαπλασιάζεται το κέρδος των εμπόρων, που μπορούν να προκαλέσουν αιφνίδιο θάνατο στους χρήστες.
Όσον αφορά στην εξάρθρωση των τεσσάρων ομάδων διακίνησης ναρκωτικών σε συντονισμένη αστυνομική επιχείρηση, το διήμερο 19 και 20 Δεκεμβρίου, σε περιοχές της Δυτικής και Βορειανατολικής Αττικής, όπως και της Αθήνας, συνελήφθησαν συνολικά 15 μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, εφτά Έλληνες και οχτώ Αλβανοί, ηλικίας από 16 έως 32 ετών. Επιπλέον, στο πλαίσιο της επιχείρησης συνελήφθησαν τρεις γονείς, δύο Έλληνες και ένας Αλβανός, για παραμέληση εποπτείας ανηλίκων.
Σχετικά με τις περιοχές όπου δραστηριοποιούνταν, αυτές ήταν κυρίως στη δυτική Αττική, όπως στο Μενίδι, τους Άγιους Αναργύρους, τα Άνω Λιόσια, σε περιοχές της Βορειανατολικής Αττικής, όπως στη Νέα Φιλαδέλφεια, τη Νέα Χαλκηδόνα, το Νέο Ηράκλειο καθώς και σε περιοχές του κέντρου των Αθηνών, όπως στον Άγιο Παντελεήμονα, την Κυψέλη, τα Πατησιά, τον Κολωνό, τα Σεπόλια, το Γκάζι, άλλα και σε άλλες περιοχές της Αττικής, όπως στη Γλυφάδα.
Ως προς τη μεθοδολογία δράσης τους (modus operandi), τα μέλη των ομάδων πουλούσαν ναρκωτικά σε χρήστες, κυρίως σε δημόσιους χώρους, όπως σε πλατείες και πάρκα. Χαρακτηριστικό στοιχείο της δράσης τους είναι ότι δεν μετέφεραν μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών ουσιών, ενώ σε περίπτωση που επιθυμούσαν να προβούν στη πώλησή τους προμηθεύονταν τις ουσίες είτε από οικίες, τις οποίες χρησιμοποιούσαν ως αποθηκευτικούς χώρους («καβάντζες»), είτε από τρίτα άτομα, τα οποία στρατολογούσαν με αντάλλαγμα μικροποσότητες κάνναβης.
Τα μέλη των ομάδων προκειμένου να δυσχεράνουν το έργο των αστυνομικών Αρχών κατά τις μεταξύ τους επικοινωνίες, συνομιλούσαν με κωδικοποιημένες φράσεις και σε αρκετές περιπτώσεις στην αλβανική διάλεκτο, ενώ χρησιμοποιούσαν και τηλεφωνικές συνδέσεις ενεργοποιημένες σε τρίτα πρόσωπα – «αχυρανθρώπους».
Ορισμένα από τα μέλη της οργάνωσης είχαν αναπτύξει παράλληλα και δίκτυο πελατών – μαθητών σε σχολικά συγκροτήματα, κυρίως σε περιοχές της Δυτικής και Βορειανατολικής Αττικής, με σκοπό την περαιτέρω διάθεση ναρκωτικών ουσιών σε ανήλικους. Από την μέχρι τώρα έρευνα μάλιστα έχει διαπιστωθεί πλήθος ανηλίκων στο πελατολόγιό τους.
Για την εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης προηγήθηκε πολύμηνη συστηματική έρευνα, στο πλαίσιο της οποίας συλλέχθηκαν όλα τα στοιχεία που πιστοποιούν τη δράση της εγκληματικής οργάνωσης. Μέσα από τη διαδικασία αυτή κατέστη δυνατή η ταυτοποίηση των μελών και η διακρίβωση της εσωτερικής δομής και των διασυνδέσεων της οργάνωσης, ενώ προσδιορίστηκε επακριβώς η μεθοδολογία (modus operandi), που ακολουθούσαν στην ανάπτυξη της εγκληματικής τους δράσης
Πιο αναλυτικά, και σε ότι αφορά στη δομή της εγκληματικής οργάνωσης, αυτή λειτουργούσε με τη μορφή εκτεταμένου «δικτύου» προώθησης ναρκωτικών, κατανεμημένο σε τέσσερις ομάδες, οι οποίες εμπορεύονταν και διακινούσαν συστηματικά ποσότητες κοκαΐνης, κατεργασμένης και ακατέργαστης ινδικής κάνναβης και ναρκωτικά δισκία.
pentapostagma.gr

ΤΥΧΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...