΄Αποψη λιμενίσκου Λογγού Παξών.
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ! Σ' ΕΧΟΥΜΕ ΚΡΥΜΜΕΝΗ,
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ. ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!

Καμπάνες ήχούν, μεσ' στ' Απριλιού τ' ολόχρυσο δειλινό
  και πάνω απ’  τις  κορφές  των κυπαρισσιών,  χρυσά  πουλιά  πετούν.
Γαλάζιο  Πέπλο.  Σκέπη, ευλογημένης  γής  των  ανθέων.
Χρυσό  Φώς,  Ουρανού  Φώς, της  Αγάπης  καί  της  Ελπίδας.
(Από Ποίημα ΓΑΛΑΖΙΟ ΠΕΠΛΟ. Ρόδος, Φεβρουάριος 1967).

 Κάποιο σπιτάκι φτωχικό,
γιά χρόνια θά 'μενε κλειστό, 
χωρίς χαμόγελο ή τραγούδι.
΄Αδειο από γέλια και χαρές, 
από ωραίες αγκαλιές,
χωρίς ένα λουλούδι!...
(Από Ποίημα ΞΕΝΗΤΕΜΕΝΑ ΝΕΙΑΤΑ. 
Παξοί, Ιούλιος 1972)

ΣΑΪΤ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΠΛΟΠΕΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

>
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΥΠΕΡΤΑΤΟΝ (ΑΓΑΘΟΝ) Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΑΤΕ ΦΙΛΟΥΣ, 
ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΣΑΝ ΣΚΥΛΟΥΣ.
ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΝ ΣΚΥΛΟΥΣ,
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.
ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.
ΧΥΔΑΙΑ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΔΙΧΑΣΜΟ.
ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ,
Σ'ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΚΗ ΚΑΙ ΠΛΑΤΗ.
(Από Ποίημα ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΓΕΡΘΕΙΤΕ. Παξοί, Αύγουστος 2015)

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΦΘΟΡΑΣ, ΟΛΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΘΕΙΤΕ.
 ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΠΑΥΘΕΙΤΕ. 
ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΒΟΛΗ. ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΠΙΑΝΕΙ. 
ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ ΨΗΛΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΤΑΝΕΙ!
(Από το Ποίημα ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.Πειραιάς, Μάρτιος 2002).

  ΄Ελληνες !!!  Πού  είσθε ΄Ελληνες ;;;
Σας  καλώ !
Πατριώτες !!! Πού  είσθε Πατριώτες ;;;
Σας  καλώ !
Ηγέτες !!!  Πού  είσθε Ηγέτες ;;;
Σας  καλώ !
 
Και σας παντού, της Διασποράς.
Τα θύματα της  συμφοράς !
΄Ολους σας  καλώ.
 
Σας  παρακαλώ,
να βρούμε την Ελλάδα
που αφήσαμε  στα  πλήθη
και  χάθηκε στη  λήθη.
.......................................................
Μονιάστε πλέον ΄Ελληνες.
Ξυπνήστε Πατριώτες.
Συνέλθετε Ηγέτες.
΄Η βρίσκουμε το  δρόμο  μας,
΄Η σβήνουμε για πάντα !...
 (Από Ποίημα ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ. Πειραιάς, Ιούνιος 2014)

ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ ΔΟΛΙΟΙ ΕΧΘΡΟΙ, ΨΕΥΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ, ΜΟΧΘΗΡΟΙ:
TH  ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΔΙΑΛΥΣΑΤΕ. ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΒΗΣΑΤΕ.
ΘΕΡΙΣΤΕ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ. ΕΞΑΘΛΙΩΣΤΕ ΜΕ ΦΘΟΡΑ.
ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ!
 (Από Ποίημα  ΔΙΑΛΥΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Παξοί, Αύγουστος 2001)

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΣΑΣΤΕ ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΠΕΡΑ ΕΚΕΙ,
ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

.................................................................

ANTIΣΤΑΘΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΙΣ ΥΠΟΥΛΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ.

ΜΗΝ ΠΟΛΕΜΑΤΕ ΙΔΑΝΙΚΑ. ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΙΣ!

...........................................................................................................
ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ.
ΑΦΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ, ΤΗΝ ΕΡΜΗ ΕΤΟΥΤΗ ΧΩΡΑ!

.................................................................
ΕΛΛΑΔΑ, ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΣΟΥ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ.
ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΣΟΥ, ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ!..
ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ. ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ.
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ!..
ΔΕΝ ΟΦΕΛΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΩΝ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΡΠΕΤΩΝ!.
(Από το Ποίημα ΓΙΑΤΙ... Παξοί, Σεπτέμβριος 2002)

 ..........................................................................
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΙΕΖΕΤΑΙ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΙΕΖΕΙ,
ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΥΣ.

Τ' ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
ΤΟΥΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝΕ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!
(Από το Ποίημα ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ, Αθήνα, Οκτώβριος 1998)
224.  ΧΑΙΡΕΤΕ ΠΑΞΟΙ!
 
Χαίρετε Παξοί!
΄Ενδοξο Νησί.
Βγάζετε Υπουργούς.
Βγάζετε Ναυάρχους.
Επίσης  Στρατηγούς,
αλλά και ζουρλούς!
΄Εχετε Φρουρό
μπροστά στο λιμάνι
τον αγωνιστή
Γιώργο Ανεμογιάννη!
Τον Πυρπολιτή
του εικοσιένα
που τον κρέμασαν
από μιά αντένα.
Από τουρισμό
έχετε κορεσμό.
Με μιά ομορφιά
σκέτη ζωγραφιά.
Πολλοί γιά σας λένε.
Παξοί, Αντιπάξοι,
Λονδίνα δεκάξη.
Πάντα προσπαθείτε
κάπως να σταθείτε.
΄Ομορφοι Παξοί.
Σας αφήνουν μόνους
να ζείτε σκληρά
με μεγάλους πόνους.
Τα φτωχά παιδιά σας
λένε τ'όνομά σας
πέρα εκεί στα ξένα
ζώντας πικραμένα.
Πατρίδα μας Γειά σου.
Σ' έχουμε κρυμμένη
μέσα στην Ψυχή μας.
Πολυαγαπημένη!
 
Πειραιάς, Μάρτιος 2022
Γεώργιος  Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ


 ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Υπέρ της Ειρήνης του Σύμπαντος Κόσμου
(Εις μνήμην του δημιουργού αυτών των σελίδων, αείμνηστου Γιάννη Τσίπα).
Σημείωση:
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΜΟΥ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΑΪΤΣ

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ, ΣΤΑΘΕΡΑ, ΜΕΘΟΔΙΚΑ. ΠΟΛΥ ΜΠΡΟΣΤΑ Η ΡΩΣΣΙΑ.

Πολύ μπροστά η Ρωσία: 
Δημιούργησε 7 πρωτότυπα εμβολίου
ΗΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝΕΛΛΑΔΑ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ








                                    163. ΤΟΥ  ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ  Ο  ΓΑΜΟΣ

                                            Ο  Βασίλης  κι  η  Βαγγελιώ
                                            έκαναν  μέγα μακελειό.
                                            Φάρμακα  παίρναν  κι  οι  δύο.
                                            Βρέθηκαν  στο  ίδιο  πλοίο.

                                           ΄Ητανε  σαραντάρηδες.
                                            Κάναν  σαν  εικοσάρηδες.
                                            Μα πού  μυαλό οι  ανθρώποι.
                                           Έρωτας  σαν  το σιρόπι.

                                            Η  Βαγγελιώ  είχε  παιδί.
                                            Ο  Βασίλης  δεν  έβλεπε
                                            πως  ήτανε  ανάπηρο.
                                            Αυτός  ζούσε  στο  άπειρο.

                                            Όλα  ήταν  μέλι  γάλα.
                                            Τα  προβλήματα  μεγάλα.
                                            Θα  φτιάχνανε  τη  ζωή  τους.
                                            Το  παιδί  θάταν  μαζί  τους.

                                            Βρήκανε  ένα  σπιτάκι
                                            Πήρανε  και  το  παιδάκι.
                                            Με  τις  ευχές  των  γονέων
                                            άνοιξαν  βιβλίο  νέον.

                                             Ο  Βασίλης  εζήλευε.
                                             Η  Βαγγελιώ  επείσμωνε.
                                             Οι δυό  τους  ήταν  για  γέλια.
                                             Από παντού  τρέχαν  μέλια.

                                             Από  τα  πολλά  σιρόπια
                                             χάνανε  τα  κατατόπια.
                                             Βριζόντανε  συνέχεια
                                             Βοηθούσε  κι  ανέχεια.

                                           ΄Ωσπου  ήρθε  μία  μέρα
                                             o  Βασίλης  τα  ειδε  όλα.
                                             Η  Βαγγελία  μπουμπούκι
                                             του  άστραψ’  ένα  χαστούκι.

                                             Tου  το  βούλωσε  το  μάτι.
                                             Φταίγανε  κι  οι  δυό  σε  κάτι.
                                             Βούτηξε τη  Βαγγελία.
                                             Της  φύγανε  τα  βιβλία.
                                           
                                              Εγίναν  από  δυό  χωριά.
                                              Πάει  η  αγάπη  απ’  την  καρδιά.
                                             Έπεσε  γρονθομπατουνάδα
                                              λες  κι  ήτανε  μακαρονάδα.

                                               Ο Βασίλης  πήρε  δρόμο.
                                               Η  Βαγγελιώ  πιά με  τρόμο
                                               έμεινε  στο  σπίτι  μόνη
                                               χωρίς  γκάζι και   τιμόνι.

                                                Τον  έχασε  τον μπούσουλα.
                                                Παρίστανε  την  Ούρσουλα.
                                                Κτυπιόντανε  με  μανία,
                                                σαν  να  γύριζε  ταινία.

                                                Τον  έσκασε  το  Βασίλη.
                                                Του  επίκρανε  τα  χείλη.
                                                Του  είπε μωρέ  αλήτη
                                                δεν  κάνεις  εσύ  για  σπίτι.

                                                Τώρα  η  Βαγγελιώ  μονάχη
                                                δίχως  πλέον  φράγκα  νάχει
                                                έμεινε  που  λές  στον  άσσο.
                                                Η  αγάπη  πήγε  πάσσο.

                                                Οι  γονείς  τους  συντηρούσαν.
                                                Αυτοί  με  αγάπες  ζούσαν.
                                               ΄Ετσι και  τα  συμπεθεριά
                                                γίναν  από  εκατό  χωριά.

                                                Χάλασε  το  ειδίλιο,
                                                χωρίς  γλέντι  γαμήλιο.
                                               ΄Εγινε  της  κακομοίρας.
                                               ΄Ολοι  ένιψαν  τας χείρας.

                                                              Πειραιάς, Ιούνιος 2011
                                                              Γεώργιος  Βελλιανίτης
                                                                   Παξινός Ποιητής


                                      173. ΧΩΡΙΣΜΟΣ

                                 Θυμάμαι  με  νοσταλγία
                                 την καϋμένη  τη  γιαγιά  μου.
                                 Τη  βλέπω  στα  όνειρά  μου.
                                 Αυτή  ήτανε  Αγία.

                                ΄Ημουνα  μικρό  παιδάκι,
                                  σαν φύγαμε  από  το  χωριό.
                                ΄Εγιναν όλα  ρημαδιό.
                                ΄Ηπιαμε  πολύ  φαρμάκι.

                                  Επήραμε  την  ευχή  της
                                  για  να  φύγομε  στα  ξένα.
                                  Θα ‘χανε  κείνη  εμένα.
                                  Θα ‘χανε  καί το  παιδί  της.

                                  Είχε  τα  άλλα  της  παιδιά.
                                  Αλλ’ ο πόνος  είναι  πόνος.
                                  Δεν τον  έσβησε  ο  χρόνος.
                                ΄Εμεινε μέσα  στην  καρδιά.

                                ΄Ολοι μαζί  γνωρίζαμε
                                  πως  δεν  θα  την  ξαναδούμε.
                                  Δεν  ξέραμε  τι  να  πούμε,
                                  τη  μέρα που  χωρίζαμε.
                                  
                                  Φθάσαμε στην  πρώτη  πόλη.
                                ΄Επεσε  μεγάλη  πείνα.
                                  Είχε  φτώχεια κι η Αθήνα.
                                  Τότε υποφέραν όλοι.

                                  Πέρασαν δύσκολα  χρόνια.
                                  Kουράστηκα  από  τότε.
                                  Της μιλάω  πότε  πότε.
                                  Θα  τη  θυμάμαι  αιώνια.

                                  Κείνο το  σπίτι  το  παλιό,
                                  απ’  των  άλλων  τα  τερτίπια,
                                  είναι  τώρα πιά  ερείπια.
                                  Πάω εκεί  και  της  μιλώ.

                                  Βρίσκεται  πάνω  στην  πλαγιά,
                                  μέσ’  στο  πράσινο  χωμένο,
                                  από  όλους  ξεχασμένο.
                                 Όμως,  το  βλέπω  όπως  παλιά.                                 

                                 Της  λέω μέσα στα  δάκρυα.
                                 Γιαγιά  μου  ήρθα  πάλι  εδώ.
                               ΄Ερχομαι  δώ  για  να  σου  πώ,
                                 με καρδιά χίλια  κομμάτια.

                                 Μου πες  να  πάω  στο  καλό.
                                 Στη  ζωή  να  προχωρήσω.
                                 Τίμια  να αποκτήσω.
                                 Να  κάνω  πάντα  το  καλό.

                                 Προχώρησα  προσεκτικά.
                                 Δεν  αδίκησα  κανένα.
                                 Μα  αδίκησαν  εμένα.
                                 Με  πίεσαν  ασφυκτικά.

                                 Τώρα  όμως  δεν  πειράζει.
                                 Δώσαμε  και  τόνομά σου
                                 στη  μικρή  τρισέγγονή  σου.
                                 Με  καμάρι  το  φωνάζει.

                                             Πειραιάς, Δεκέμβριος  2012
                                                  Γεώργιος  Βελλιανίτης
                                                      Παξινός Ποιητής
                                                
                                                                                                                                                                   
Πηγή. makeleio.gr
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΚΟΡΩΝΟΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ  27|03|2020  22:20/ENIMEROTIS 
Η επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ιατρικών και Βιολογικών Ερευνών (ΟΥΙΒΕ) της Ρωσίας Βερόνικά Σκβαρτσόβα ανακοίνωσε σήμερα ότι η Ρωσία δημιούργησε 7 πρωτότυπα εμβόλια κατά του κορωνοϊού.
«Σήμερα η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ιατρικών και Βιολογικών Ερευνών(ΟΥΙΒΕ) έχει δημιουργήσει επτά πρωτότυπα ανασυνδυασμένου εμβολίου, από ανασυνδυασμένες πρωτεΐνες, σε κάθε μια από τις οποίες υπάρχουν επίτοποι ..» δήλωσε η Σκβαρτσόβα στο Πρώτο κανάλι της ρωσικής τηλεόρασης.
Επίσης η Σκβαρτσόβα ανακοίνωσε ότι η ΟΥΙΒΕ δημιούργησε νέες συσκευές αναπνευστήρων οι οποίες μπορούν να παρέχουν ταυτόχρονα υποστήριξη σε περισσότερους από δύο ασθενείς.
«Καταφέραμε μέσα σε μερικές ημέρες να δημιουργήσουμε συσκευές οι οποίες επιτρέπουν την παροχή οξυγόνου σε δύο μέχρι τέσσερις ασθενείς» δήλωσε η ίδια, προσθέτοντας ότι σε σχέση με τους αναπνευστήρες που παράγονται στο εξωτερικό, διαθέτουν αντιβακτηριδιακά φίλτρα τα οποία έχουν προστασία 99,9% από βακτήρια και ιούς.
makeleio.gr

ΤΥΧΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...