ΣΩΣΟΝ ΚΥΡΙΕ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΣΟΥ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΠΡΕΠΙΣΜΕΝΟΥΣ
ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΝ ΜΗΡΜΙΓΚΙ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΓΑΝΟΥΝΕ ΤΟ ΞΥΓΚΙ
ΗΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ
ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ελέησον ημάς ο
Θεός. Κύριε Ελέησον.
Οι ΄Ελληνες κατέρρευσαν. Την εποχή
του δώδεκα τους πήρε
και τους σήκωσε.
΄Ολοι τρέχουν στα ψυχιατρεία.
Το μάτι τους γύρισε ανάποδα,
οι γιατροί δεν
τους προλαβαίνουν. Φοβίες,
τρόμοι, αγριάδες, βλασφημίες, εγκλήματα, αυτοκτονίες. Οι εξετάσεις, τα
εγκεφαλογραφήματα, τα ηλεκτροσόκ, καθημερινά φαινόμενα.
Τα ψυχοφάρμακα λαμβάνονται με τη σέσουλα, σαν καραμέλες. Οι αυτοκτονίες έσπασαν όλα τα ρεκόρ. Λένε 3.000 ετησίως. Καλημέρα λες σε άνθρωπο, αυτός σε βρίζει λέγοντας που τη βλέπεις την καλή μέρα. Κάποιοι λένε, Αϊ στο διάολο, από δώ εσύ κι η καλημέρα σου. Τα ζευγάρια μένουν με τα πεθερικά, λόγω οικονομικών δυσχερειών. Οι πεθερές παριστάνουν τον Γκιουλέκα έχοντας τις νύφες για δούλες. Οι κουτοοικογένειες, καζάνια που βράζουν. Οι γκρίνιες, οι κατάρες, τα χαστούκια, οι γροθομπατουνάδες, στην ημερήσια διάταξη. Τα διαζύγια πάνε κι έρχονται. Όταν υπάρχουν μικρά παιδιά τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ. Παιδάκια στο σχολείο λιποθυμούν σαν κοτόπουλα από την πείνα. Οι δάσκαλοι, σε απόγνωση. Πολλοί ΄Ελληνες ψάχνουν στους κάδους των σκουπιδιών για ένα κομμάτι ξερό ψωμί, όμως τους προλαβαίνουν οι γάτες ή οι ρακέντυτοι αλλοδαποί. Τα συσσίτια στους δήμους και στις εκκλησίες θυμίζουν ημέρες πολέμου. Οι άστεγοι κατά χιλιάδες κοιμούνται μέσα στο κρύο στα πεζοδρόμια ή στις πλατείες σε όποια γωνιά βρίσκουν πάνω σε χαρτόκουτες , σκεπασμένοι με κουρέλια. Αυτά είναι τα χάλια μας, η κατάντια μας. Εδώ μας οδήγησαν οι εξυπνάδες των φωτισμένων απατεώνων με τα σοφά, κούφια, άχρηστα, ψεύτικα λόγια τους. Οι απατεώνες βασιλεύουν. Οι κλέφτες, θερίζουν, σκοτώνουν. Η εγκληματικότητα έχει φθάσει σε ανεξέλεγκτη κατάσταση. Κάθε ώρα μια ληστεία. Κάθε μέρα ένας φόνος. Οι εκλεκτοί μας λένε λόγια μεγάλα. Πως όλα είναι μέλι γάλα. Επί τέλους ο λαός σταμάτησε να τους ακούει, όμως τώρα είναι αργά. Τη χάσαμε τη μπάλα. Προβλήματα μεγάλα. ΄Οσα ψυχοφάρμακα κι αν πάρει ο κόσμος, όσοι κι αν αυτοκτονήσουν, τα προβλήματα δεν λύνονται. Μεγαλώνουν. Δώσε Κύριε, λίγο μυαλό στους ΄Ελληνες, να ξεστραβωθούν επί τέλους, μήπως ξεφύγουν απ’ αυτή την κατάσταση. Δείξε τους την Ανάσταση. Βοήθησε άλλη μια φορά τον ταλαίπωρον λαόν Σου, ο οποίος τόσα χρόνια έβαζε τα χέρια του βγάζοντας τα μάτια του χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι τα ατομικά συμφέροντα σκοτώνουν το κοινωνικό σύνολο. Ότι το συλλογικό συμφέρον είναι απείρως ισχυρότερο από το ατομικό. Συγχώρησέ του τις ανοησίες τις οποίες επί σειράν ετών έκανε, διότι άλλοι έφταιξαν, ενώ την πληρώνουν τελικά αθώοι που δεν φταίνε. Οι πονηροί επρέσβευαν για μια Ελλάδα Νέα. ΄Ελεγαν θα μας σώσουν, ενώ μας την είχαν στημένη, να μας αποτελειώσουν. Τώρα που μας τελείωσαν, σε θυμηθήκαμε Κύριε, να μας βοηθήσεις να βγούμε μέσα από αυτή την απύθμενη κόλαση. Βέβαια θα πείς ότι θέλαμε και τα πάθαμε. ΄Επρεπε να σε είχαμε σκεφθεί νωρίτερα. Δεν υπάρχει δικαιολογία να μας σώσει απ’ τη βλακεία. Όμως επειδή είσαι φιλεύσπλαχνος και συγχωρείς, τώρα που φαίνεται ότι κατά μέγα μέρος ο λαός σου έχει μετανοήσει, γιατί υπάρχουν ακόμη βλάκες κολλημένοι, Βοήθησέ τον να μην σβήσει, στον καλό δρόμο να γυρίσει, δοξάζοντάς Σε εις τους αιώνας. Αμάν. Αμάν. Αμήν !!!
Τα ψυχοφάρμακα λαμβάνονται με τη σέσουλα, σαν καραμέλες. Οι αυτοκτονίες έσπασαν όλα τα ρεκόρ. Λένε 3.000 ετησίως. Καλημέρα λες σε άνθρωπο, αυτός σε βρίζει λέγοντας που τη βλέπεις την καλή μέρα. Κάποιοι λένε, Αϊ στο διάολο, από δώ εσύ κι η καλημέρα σου. Τα ζευγάρια μένουν με τα πεθερικά, λόγω οικονομικών δυσχερειών. Οι πεθερές παριστάνουν τον Γκιουλέκα έχοντας τις νύφες για δούλες. Οι κουτοοικογένειες, καζάνια που βράζουν. Οι γκρίνιες, οι κατάρες, τα χαστούκια, οι γροθομπατουνάδες, στην ημερήσια διάταξη. Τα διαζύγια πάνε κι έρχονται. Όταν υπάρχουν μικρά παιδιά τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ. Παιδάκια στο σχολείο λιποθυμούν σαν κοτόπουλα από την πείνα. Οι δάσκαλοι, σε απόγνωση. Πολλοί ΄Ελληνες ψάχνουν στους κάδους των σκουπιδιών για ένα κομμάτι ξερό ψωμί, όμως τους προλαβαίνουν οι γάτες ή οι ρακέντυτοι αλλοδαποί. Τα συσσίτια στους δήμους και στις εκκλησίες θυμίζουν ημέρες πολέμου. Οι άστεγοι κατά χιλιάδες κοιμούνται μέσα στο κρύο στα πεζοδρόμια ή στις πλατείες σε όποια γωνιά βρίσκουν πάνω σε χαρτόκουτες , σκεπασμένοι με κουρέλια. Αυτά είναι τα χάλια μας, η κατάντια μας. Εδώ μας οδήγησαν οι εξυπνάδες των φωτισμένων απατεώνων με τα σοφά, κούφια, άχρηστα, ψεύτικα λόγια τους. Οι απατεώνες βασιλεύουν. Οι κλέφτες, θερίζουν, σκοτώνουν. Η εγκληματικότητα έχει φθάσει σε ανεξέλεγκτη κατάσταση. Κάθε ώρα μια ληστεία. Κάθε μέρα ένας φόνος. Οι εκλεκτοί μας λένε λόγια μεγάλα. Πως όλα είναι μέλι γάλα. Επί τέλους ο λαός σταμάτησε να τους ακούει, όμως τώρα είναι αργά. Τη χάσαμε τη μπάλα. Προβλήματα μεγάλα. ΄Οσα ψυχοφάρμακα κι αν πάρει ο κόσμος, όσοι κι αν αυτοκτονήσουν, τα προβλήματα δεν λύνονται. Μεγαλώνουν. Δώσε Κύριε, λίγο μυαλό στους ΄Ελληνες, να ξεστραβωθούν επί τέλους, μήπως ξεφύγουν απ’ αυτή την κατάσταση. Δείξε τους την Ανάσταση. Βοήθησε άλλη μια φορά τον ταλαίπωρον λαόν Σου, ο οποίος τόσα χρόνια έβαζε τα χέρια του βγάζοντας τα μάτια του χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι τα ατομικά συμφέροντα σκοτώνουν το κοινωνικό σύνολο. Ότι το συλλογικό συμφέρον είναι απείρως ισχυρότερο από το ατομικό. Συγχώρησέ του τις ανοησίες τις οποίες επί σειράν ετών έκανε, διότι άλλοι έφταιξαν, ενώ την πληρώνουν τελικά αθώοι που δεν φταίνε. Οι πονηροί επρέσβευαν για μια Ελλάδα Νέα. ΄Ελεγαν θα μας σώσουν, ενώ μας την είχαν στημένη, να μας αποτελειώσουν. Τώρα που μας τελείωσαν, σε θυμηθήκαμε Κύριε, να μας βοηθήσεις να βγούμε μέσα από αυτή την απύθμενη κόλαση. Βέβαια θα πείς ότι θέλαμε και τα πάθαμε. ΄Επρεπε να σε είχαμε σκεφθεί νωρίτερα. Δεν υπάρχει δικαιολογία να μας σώσει απ’ τη βλακεία. Όμως επειδή είσαι φιλεύσπλαχνος και συγχωρείς, τώρα που φαίνεται ότι κατά μέγα μέρος ο λαός σου έχει μετανοήσει, γιατί υπάρχουν ακόμη βλάκες κολλημένοι, Βοήθησέ τον να μην σβήσει, στον καλό δρόμο να γυρίσει, δοξάζοντάς Σε εις τους αιώνας. Αμάν. Αμάν. Αμήν !!!
Πειραιάς, Μάρτιος 2012
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
ΣΧΩΡΑΤΕ
ΜΕ ΓΕΙΤΟΝΙΣΕΣ, ΝΑ ΠΑ’ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΗΣΩ.
ΚΙ ΟΤΑΝ
ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΩ, ΤΑ ΙΔΙΑ
ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ Θ’ ΑΡΧΙΣΩ.
122. Η ΔΙΑΟΛΟΓΡΙΑ
Από νωρίς στη
γειτονιά
όταν θα βγεί
ο ήλιος
ξυπνάει μια κωλόγρια
κι όλα γίνονται μύλος.
Τους παίρνει όλους
στη σειρά
για να τους
ξεματιάσει,
τους πλακώνει στις
προσευχές
το κακό να
προφτάσει.
Είναι πολύ θρησκόληπτη.
Σέβεται τους παπάδες.
Πάντα όταν τους
συναντά
τους κάνει
τεμενάδες.
Κάνει μετάνοιες και σταυρούς.
Τον καθένα διδάσκει.
Μα στην πραγματικότητα,
φάσκει και αντιφάσκει.
Φορτώνεται στους ανθρώπους
να είναι
καλοί χριστιανοί.
Θέλει να
τους μάθει τρόπους
παίζοντας τρελή μηχανή.
Σ’ ένα κήρυγμα
είχ’ ακούσει
ότι θάχε
αμαρτία
αν δεν έλεγε σε όλους
νάρχονται στην εκκλησία.
Διδάσκει όλο τον
κόσμο.
Αυτή τόχει δέσει
κόμπο.
Είναι πολύ ενοχλητική.
΄Εχει
στο κεφάλι όγκο.
Ξέχασε τις
αμαρτίες
που έκανε στη
ζωή της
μαζί με τις
αλητίες
που κουβάλαγε μαζί
της.
Με σημαία τη
θρησκεία,
με κεριά και
με λιβάνια
κάνει πάντα το
δικό της.
Ψάχνει να
βρεί χαïβάνια.
Τα πληρώνουν
οι δικοί της.
Φταίει όμως
ο πατέρας.
Αυτός την υποστηρίζει
και την έχει
κάνει τέρας.
Της αρέσει το
κουμάντο.
Με τον
τρόπο της τους ψήνει.
Μα όταν πάθει
το στραπάτσο,
κρεμασμένους τους αφήνει.
Και όμως
αυτή πιστεύει
ο Θεός πως
τη φωτίζει.
Αλλά δε
θέλει να ξέρει
πως ο διάολος
τη σκοτίζει.
Με οδηγό της το
πάθος
συνέχεια κάνει λάθη.
Δεν την σπάζουνε
στο ξύλο
να προσέξει
και να μάθει.
Τα παιδιά της έχουν
φύγει.
΄Εμπαινε
μέσ’ στη ζωή
τους.
΄Αν
καί τα έχει
χωρίσει,
ήθελε
νάναι μαζί τους.
΄Εχει
κλείσει πολλά σπίτια.
Πολλοί τηνε κάνουν πέρα.
Προσπαθεί με τα τερτίπια
να τους πάρει
τον αέρα.
Σαν θέλει να
κοινωνήσει,
ξεχνά το κουτσομπολιό.
Ζητά να τη
συγχωρήσουν.
Μετά, γίνεται μακελειό.
Σχωράτε με
γειτόνισες.
Να πά’ να κοινωνήσω.
Κι άμα θα ξαναγυρίσω,
πάλι τα
ίδια θ’ αρχίσω.
Τέτοιο κακό μη σου
τύχει.
Αυτά δεν τα
χωράει ο νούς.
Να μην έχεις
τέτοια τύχη.
Μακρυά ‘
πό τέτοιους χριστιανούς !…
Πειραιάς, Μάϊος 2009
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός
Ποιητής
