(( ΑΠΡΟΚΛΗΤΕΣ ΨΥΧΡΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ, AMEΡΟΛΗΠΤΩΝ ΑΠΟΔΟΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΠΟΙΩΝ ΕΠΟΧΩΝ, ΠΡΟΣ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗAIΣΧΡΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ))65. Ο ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣΕίναι Τίμιος. Σοβαρός.Με λαμπρό μέλλον. Καθαρός.Ψάχνει την Επιτυχία.Μα τον βρίσκει η Ατυχία.΄Ερχονται οι φωτισμένοι.Κάνουν σα δαιμονισμένοι.΄Εχουνε μεγάλη φόρα.Βλέπει μία Μαύρη Μπόρα.Φθάνει νέα Αγγελία.Φοβερή Παραγγελία.Το δικό τους να προσέξει.Αλλιώς δε θα ξαναφέξει.Του διαλύουνε τα πάντα.Τονε κάνουνε στην πάντα.Τονε βάζουνε στην μπρίζα,κι άλλοι αρπάζουνε τη μίζα.Τηλέφωνα με δίεση.Λειτουργεί υπό πίεση.Τη μια τον καπελώνουνε.Την άλλη τον μαλώνουνε.Πολλά χρόνια έχει σπουδάσει.Τώρα γιατί να τα χάσει.Όταν χάσει τη δουλειά τουθα τραβάει τα μαλλιά του.Λέει, τότε πάν χαμένα.Ποιος θα με βοηθήσει εμένα.΄Ετσι κι αλλιώς θάρθει άλλος.Πιο Ωραίος Παπαγάλος.Υπομένει. Περιμένεινα χαθούν οι λυσασμένοι.Κι όταν η Μπόρα περνάει,το ποτάμι δεν γυρνάει.Ο καθένας αλωνίζει.Αυτός όμως συνεχίζει,να βοηθάει και να κτίζειτην Ψυχή του να γεμίζει.Κάτι για να περισώσει,πριν το κάθε τί τελειώσει.Να, ο Θεματοφύλακας,των Οσίων ο Φύλακας ! ……..Παξοί, Αύγουστος 2002Γεώργιος ΒελλιανίτηςΠαξινός Ποιητής
(( ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ))
32. Ο
ΒΙΟΠΑΛΑΙΣΤΗΣ
Θυμάμαι από
μικρό παιδί ακόμα,
μέσ' στη
ζωή προτίμησες την
τιμή καί τον
κόπο.
Δεν εβρέθηκε ποτέ
ούτ' ένα στόμα
που να μην πεί
γιά σένα καλό
λόγο.
Σε ξένα
χέρια από τότε
δούλεψες
λίγο ψωμί,
μία υπόληψη να
κερδίσεις.
Βρήκες χίλια
δυό εμπόδια. Επάλεψες,
τίμια, υπερήφανα, σαν καλός άνθρωπος
να ζήσεις.
Bρέθηκες αρκετές
φορές χωρίς στοργή.
Αντίκρυσες πολλών
ασυνειδήτων την οργή,
μα πάντα
στάθηκες στο λόγο
σου πιστός.
Από τη
στάση σου έφεγγε
της ευπρεπείας φώς!
Πολλούς ανθρώπους
γνώρισες καί έμαθες
πολλά.
΄Αλλους
καλούς, άλλους κακούς,
σαν λέγομε ξύλα
στραβά.
΄Ολα
τα εμπόδια μ'
υπομονή προσπέρασες.
Σούδωσ' η
τύχη άχυρα. Καί
σύ της χαμογέλασες !
Με καλωσύνη
στην καρδιά επροχωρούσες.
Με τόσες
πίκρες, βάσανα, τα πάντα προσπερνούσες.
Να φτάσεις
κεί, ώς της
ψυχής το μεγαλείο,
που τόσο
λίγοι φτάνουνε απ' της ζωής
το μεταλλείο !
Συνέχισες το
δρόμο σου, μ'
αγάπη, καλωσύνη.
Δεν έδειχνες
βαρειά καρδιά, ούτ'
άσχημη βιασύνη.
΄Ηθελες πάντοτε
να δίνεις σ'
όλους τη χαρά,
που τόσο
λίγοι ξέρουνε να
δίνουνε χωρίς παρά.
Από νωρίς
του κόσμου την
εκτίμηση,
την έλαβες
χωρίς ποτέ να
δείξεις περηφάνεια.
΄Ηθελες να
προσφέρεις σ' όλους
την αγάπη,
μιά που
αυτήν σου στέρησε
η τρομερή ορφάνεια.
Με τη
βοήθεια του Θεού
μαζί σου,
οφέλη από
τους κόπους σου
απέκτησες πολλά.
Καί με
το χαρακτήρα σου
λές στον κόσμο "θυμίσου".
Εγώ σου
φέρνομαι καλά κι
ας φέρθηκες σκληρά !
Τράβα το
δρόμο σου παιδί
μου τιμημένο,
σ' όλους
τους άλλους δίνοντας
παράδειγμα λαμπρό.
΄Οπου κι άν
βρίσκεσαι, πάντα Kαλή
σου ΄Ωρα.
Τέτοιους ανθρώπους
λαχταρά να έχει
κάθε Χώρα !
Πειραιάς, Ιούλιος 1972
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής