ΜΕΣΑ
ΜΑΖΙΚΟΥ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥ
(Μ.Μ.Ε.)
Αυτή
η Τηλεόραση
μας
χάλασε την όραση.
Αυτό
το χαζοκούτι
μας
έκανε κουρκούτι.
Οι
ξύπνιοι με Γραμματική
νέα,
ανατριχιαστική,
βγάζουν
δικές τους λέξεις
που
θες να τους τις βρέξεις.
Αλλά
κι απ’ τα ραδιόφωνα
στενάζουν τα μικρόφωνα.
Φουντώνει η διαφήμιση
για
νάχουνε προτίμηση.
Μα
χώρια απ’ την προτίμηση
επιθυμούν Εκτίμηση.
Οι
Κύριοι Αετονύχιδες
εγίνανε
Σεϊχηδες.
Πλασάρουν
προϊόντα τους.
Τροχίζουνε
τα δόντια τους.
Μας
βάζουνε στο χέρι
ημέρα
μεσημέρι.
Οι
γυναικούλες, τα παιδιά,
σ’
όλες τις πόλεις, στα χωριά,
βλέπουν
χωρίς εμπόδια.
Μαθαίνουνε
τα ζώδια.
Ποζάρουν
μάντες, μάντισες,
ό,τι
χαζό απάντησες.
Εγίνανε
καθηγητές.
Βρίσκουνε
ψώνια μαθητές.
Κείνα
τα διαπλεκόμενα,
Κοτσάρουνε
μια γκόμενα
Να
φιγουράρει στο γυαλί
Για
να χαζεύουν πιο πολύ.
Λένε
οι όποιοι μοχθηροί
διαπλεκομένων
πονηροί.
Δεν
είναι δώ της αρπαχτής.
Δεν
είναι δώ της βουτηχτής.
Δεν
τολμά κάποιο Στέλεχος.
Ούτε
υπάρχει ΄Ελεγχος.
΄Ολοι
κάνουνε το παπί,
μέχρι
να μείνουμε ταπί.
΄Ετσι, έπειτ΄από καιρό,
αφού
μας βάλουν στο χορό,
βροντάει ένα κανόνι
και
μας αναστατώνει.
΄Ητανε όλα ψεύτικα.
Μας
τηνε φέραν κλέφτικα.
Μας
σκάψαν την Υγεία.
Δεν
μας αφήσαν μία.
Αφού βρεθήκανε πολλοί
κοντά
στου ΄Αδη το σκαλί,
την
πλήρωσαν για πλάκα.
Πιαστήκανε στη φάκα.
Τότ’ εμφανίζοντ’ οι σοφοί
που
ως τότε ήτανε κουφοί,
να
σώσουν την κατάσταση
μη
γίνει επανάσταση.
Μα σαν
κοπάσει η βουή,
Μας
διευκολύνουν τη ζωή.
Μας
πρήζουν στη διαφήμιση,
με μια
καλή διατίμηση.
Ας
βρεθεί κάποιος μια φορά
να τους
πατήσει την ουρά,
να
βάλει κάποιο φρένο,
μην
τσακιστεί το τραίνο.
Γιατί
σαν έρθ’ η συμφορά,
Δεν
καταστρέφει μια φορά.
Μύρια
του κακού έπονται.
Τα πάντα
παρεκτρέπονται.
Πειραιάς, Δεκέμβριος 1998
Γεώργιος
Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
