ΠΑΤΕΡΑΑΑΑΑΑ!
Οι ΄Ελληνες παλάβωσαν.
Επήρανε τα όρη.
Τσιγαριλίκια στρίβουνε
και γίνονται παπόρι.
Αρπάζουν ψυχοφάρμακα.
Τα παίρνουνε με το κιλό.
Μα όσο κι αν φορτώνονται,
δεν βλέπουνε κάτι καλό.
Συνέχεια τους κυνηγούν.
Τους πίνουνε το αίμα.
Να ξεφύγουνε δεν μπορούν.
Μπρος γκρεμός, πίσω ρέμα.
Δεν θέλουν,΄Ελληνες,
λεφτά.
Θέλουνε την Ψυχή σας.
Δεν τους ενδιαφέρουν
αυτά.
Θέλουν την πλούσια γή
σας.
Μην περιμένετε ΄Ελληνες
Να δείτε άσπρη μέρα.
Κοιτάξτε μακριά. Παντού.
Τρέξτε. Φωνάξτε, ΑΕΡΑAAA!
Παξοί, Οκτώβριος 2016
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
210. Η ΒΡΟΧΗ
Βαρύς και δυνατός νοτιάς άρχισε να φυσάει.
Ο ουρανός σκεπάστηκε με σύννεφα πυκνά.
Κάθε τόσο μπουμπουνίζει, αστράφτει και βροντάει
κι ένας σίφουνας φάνηκε στη θάλασσα μακρυά.
Σε λίγο ψιχαλίζει και πέφτει δυνατή βροχή.
Μπόρα μεγάλη. Το ουράνιο τόξο βγήκε κεί,
στον ουρανό, πάνω απ’ τα βουνά τα ποτισμένα,
πελώριο, μεγάλο, με τα ωραία χρώματα.
Η γή ποτίστηκε. Φύτρωσε πράσινο χορτάρι.
Πολλά ρυάκια τρέχουν με καταγάργαρα νερά,
κρυστάλινα, ολοκάθαρα, δίνουνε μία χάρη
στην όμορφη φύση και στην ωραία μοναξιά.
Τα πρώτο μου Ποίημα.
Τυχαία αιφνιδιαστική κατά παραγγελίαν
Σχολική Εργασία, στην τάξη
Δ΄Γυμνασίου,
Σημερινή Α΄Λυκείου,
στο Σχολείο, με
αποκλειστική προθεσμία 50
λεπτών στο μάθημα Νέων Ελληνικών,
εν είδει προχείρου διαγωνίσματος (τέστ).
(Εμπειρία Μηδενική).
Ταύρος Αθηνών, Οκτώβριος 1960
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής