176. ΓΙΝΕΤΑΙ
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ !
Ο τύπος
με το κινητό,
είναι σαλταρισμένος.
Μιλάει
έντονα σ’ αυτό.
Τελείως
λαλημένος.
Χειρονομεί συνέχεια.
Κάνει πολλές
γκριμάτσες.
Τον τρέλανε η
ανέχεια.
Αλλάζει
χίλιες φάτσες.
Αν
τονε βλέπεις καί ακούς
την ώρα
που μιλάει,
τα μάτια
μοιάζουν με φακούς.
Επάνω κάτω
πάει.
Δεν έχει δουλειά
και πόρους.
Oύτε πιά
ψωμί να
φάει.
Πως θα
πληρώσει τους φόρους.
Ο νούς του
στο κακό πάει.
Τον
επνίξανε τα χρέη.
Δεν ξέρει
πώς να τα
βγάλει.
Θα αυτοκτονήσει
λέει,
μ’ απελπισία
μεγάλη.
Τι να του πείς
του ανθρώπου.
Λέει με την
καραμπίνα
θα σκοτωθεί
επί τόπου
στο Σύνταγμα.
Στην Αθήνα.
Αυτοκτονούν πλέον πολλοί
σ’
ολόκληρη τη Χώρα.
Αμετακίνητ’ οι καλοί.
Δεν βλέπουνε
τη μπόρα.
Μιλούν. Θα πάν
όλα καλά
αν κάνουμε
ό,τι λένε.
Μα υπάρχουν σπίτια πολλά.
Μετρούν νεκρούς και
κλαίνε.
Είναι ΄Ολεθρος
μεγάλος.
Νεκρώνει
η Κοινωνία.
Σαν αυτόν
δεν έγιν’ άλλος.
ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ !!!!
Πειραιάς, Φεβρουάριος 2013
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
43. ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ
Πάλι εσήμερα
σε σκέφτομαι.
Συνέχεια στο
νού φωλιάζεις.
΄Οπου
πηγαίνω, όπου βρίσκομαι
με
τη σκιά σου με σκεπάζεις.
Ανοίγω το
τηλέφωνο
λίγο να
σου μιλήσω.
Αλλά βουϊζει
σαν καλεί.
Αγάπη, ώρα σου καλή.
Μηνύματα. Μηνύματα.
Πολλά λαμβάνω
σήματα.
Μαγνητικό πεδίο
πιάνει εμάς
τους δύο.
Σαν κλείνω
το τηλέφωνο,
αμέσως κουδουνίζει.
Μιλάς με
μιά γλυκειά φωνή
καί τόνειρο αρχίζει.
Σιγά σιγά μας
κατακτά η δίνη.
Σκιρτήματα μέσ΄ στην
καρδιά αφήνει.
Ο έρωτας
χαρίζει πάντα τη
χαρά.
Στον ουρανό
στέλνει το νού
χωρίς φτερά.
Μηνύματα. Μηνύματα.
Δικά σου
ακούω σήματα.
Μαγνητικό πεδίο
μας παίρνει
καί τους δύο.
Παντού υπάρχουνε
τα κύματα.
Γλυκά ερωτικά
αισθήματα.
Η ομορφιά
υπάρχει στη συμπάθεια.
΄Εχουμ'
οι δυό μας
τηλεπάθεια.
Μηνύματα. Μηνύματα.
Του ΄Ερωτα τα
σήματα.
Μαγνητικό πεδίο
ενώνει εμάς
τους δύο.
Kέρκυρα, Μάϊος 1996
Γεώργιος
Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
42. ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ
Με τί δικαίωμα να σου μιλήσω.
Με τί δικαίωμα να εξηγήσω.
Δεν έχω το δικαίωμα να πώ,
πως μέσ’ απ’ την ψυχή μου σ’ αγαπώ.
Λεπτές ισορροπίες,
που απαιτούν θυσίες.
Ο ΄Ερωτας κτυπά αιφνιδιαστικά
καί σαν τον κλέφτη φεύγει βιαστικά.
Γειά σου θα πώ, Αγάπη μου σε λίγο.
θα πάρω όλο το βάρος καί θα φύγω.
Η όμορφη αγάπη μας θε να χαθεί,
γιατί δεν έχει ελπίδα να σταθεί.
Στιγμές αδυναμίας !
Λεπτές ισορροπίες
που απαιτούν θυσίες,
τυχαίνουν στη ζωή μας.
Γι αυτό λοιπόν Αγάπη μου σε λίγο,
παίρνω την κάθε πίκρα, γιά να φύγω.
Η όμορφη Αγάπη μας θε να χαθεί,
γιατί δεν έχει ελπίδα να σταθεί !
Γλυκές σου αναμνήσεις,
θα έχω στη ζωή μου.
Κρυμμένο φυλαχτό τα ολόγλυκα φιλιά
καί η Ευχή σου μέσα στην καρδιά.
Στιγμές αδυναμίας !
Λεπτές ισορροπίες
που απαιτούν θυσίες,
τυχαίνουν στη ζωή μας ! ........
Κέρκυρα, Aπρίλιος 1996
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής