ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ. H ΠΑΜΠΛΟΥΤΗ EΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ.

«Η Ελλάδα 
έχει κοιτάσματα ουρανίου
            που καλύπτουν τις ενεργειακές                         ανάγκες για 3.000 χρόνια!»           

ΗΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ

                           35. ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΡΑΚΙ
 
                  Μέσ’  στη  φουρτούνα,  μέσα  στο  πέλαγο
                  σαν  μια  σταγόνα,  μικρό  σημαδάκι,
                  όσο  ερχότανε,  τόσο  μεγάλωνε,
                  μέσα  στα  κύματ’  άσπρο  καραβάκι.
 
                  Μικρό  παιδί  στου  χειμώνα  την  παγωνιά,
                  κοίταζα  το  καράβι  από  κάποια  πλαγιά,
                  σαν  έφτανε  στον  όρμο  κι  όταν  αναχωρούσε,
                  με  το  γνωστό  του  σφύριγμα  με  αποχαιρετούσε.
 
                  Το  έβλεπα  σαν  έστεκε  να  περιμένει
                  νάρθουν  οι  βαρκούλες  να  το  καλοσωρίσουν.
                 ΄Ηταν  όμορφο,  κάτασπρο  σαν  περιστέρι.
                  Τη  σκέψη  μου  έπαιρνε,  αλλού  να  την  πηγαίνει.
 
                  «Γλάρο»  το  έλεγαν  το  καραβάκι,
                  που  εταξίδευε  σε  θάλασσα  πλατειά.
                 ΄Ηταν  για  μένανε  κάποιο  μεράκι
                  το  να  με  πάει  μακρυά  στην  ξενητειά.
 
                  Χρόνια   τ’ αγνάντευα.  Κι  ωνειρευόμουν.
                 ΄Ισως  κάποτε,  κάποια  μέρα  και  γώ,
                  νάφευγ’  απ’  το  νησί  την  τύχη  μου  να βρώ.
                  Δεν  ήταν  όμως  εύκολο.  Γι  αυτό  αναρωτιώμουν.
 
                 ΄Ωσπου  μία  μέρα,  κάποιο  πρωϊνό,
                  πριν  να  βγεί   ο  ήλιος  στα  γνωστά  λαγκάδια,
                  μπήκα  στο  καράβι  με  στόμα  στεγνό,
                  με  θολό  το  βλέμμα  και  τη  σκέψη  άδεια.
 
                  Βαρειά  η  καρδιά  από  τις  συγκινήσεις.
                  Δώσε  της  Θεέ  μου  λίγο  κουράγιο,
                  νάβρει  το  δρόμο  της,  να  ξεκινήσει,
                  να  ξαποστάσει,  να  βρεί  μουράγιο.
 
                 ΄Ετρεχαν  δάκρυα  από  τα  μάτια.
                  Ράγισ’  η  καρδιά. ΄Εγινε  κομμάτια.
                  Τρέχει  η  σκέψη  και  σχολιάζει
                  κάθε  τι  γνώριμο.  Το  αγκαλιάζει.
 
                  Ο  χωρισμός  είναι  πίκρα  μεγάλη
                  έστω  κι  αν  θέλουμε  αλλού  να  πάμε.
                  Γιατί  όταν  φεύγομε,  τότε  το  νοιώθουμε
                  ότι  τον  τόπο  μας  πολύ  αγαπάμε.
 
                  Είδα  τα  λαγκάδια  να  είναι  θλιμμένα.
                  Πολλές  μέρες,  βράδυα,  δεν θα  δούν  εμένα.
                  Μα  θάναι  τα  όνειρα  με  τούτα  δεμένα.
                  Δεν  θα  τα  ξεχάσω  που  θάμαι  στα  ξένα.
                  Κι  αυθόρμητα, ‘ πό  της  ψυχής  τα  βάθη,
                  στο  νού  μου  έρχεται  μία  υπόσχεση.
                  Κάτι  σαν  όρκος  έρχεται  να  ψυθιρίσω.
                  Γρήγορα  στο  νησάκι  να  ξαναγυρίσω.
 
                  Ναι!  Να  γυρίσω  με  πρώτη  ευκαιρία,
                  που  θα  βρεθεί  μέσ’  στη  φτωχή  ζωή  μου.
                  Μα  είναι  η  ζωή  κακοκαιρία,
                  και  γώ  σκουπίδι  μέσ’  στην  τρικυμία.
 
                  Πάει  πιά,   πολύς  χρόνος  από  τότε.
                 ΄Όταν  το  σκέφτομαι,  δακρύζω  πότε  πότε.
                  Είναι  πλανεύτρα  η  ξενητειά  κι  αποκοιμάει.
                  Μα  η  επιθυμία  μου,  πάντοτε  ξαγρυπνάει.
 
                  Γρήγορα  στο  νησάκι  θα  γυρίσω,
                  το  κάθε  τι  μ’  ευλάβεια  να  προσκυνήσω,
                  το πράσινο με  το  γαλάζιο  φώς  του  ν’  αγναντέψω,
                  κι  άλλο  καλύτερο  ποτέ,  να  μη  γυρέψω ! ………
 
                                        Αθήνα, Νοέμβριος 1972
                                         Γεώργιος  Βελλιανίτης 
                                             Παξινός Ποιητής

                                       1.   ΕΛΛΗΝΕΣ !   ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ !!
                                                                                               
                                             Έλληνες !  Σηκωθείτε !
                                              Μπροστά  σας  προχωρείτε.
                                              Πάντα  να  γρηγορείτε,
                                              γιά  φίλους  και  εχθρούς.
 
                                              Γοργά  δημιουργείτε.
                                              Γερά  αντισταθείτε
                                              καί  γρήγορα  θα  δείτε
                                              εάν  σας  αγαπούν.
 
                                              Το  Πνεύμα  σας  Σάς  στέλνει
                                              σ'  όλη  την  Οικουμένη.
                                              Εκείνο  πάντα  μένει.
                                              Γι  αυτό,  όλοι  μιλούν.
 
                                              Δίνετε  εξετάσεις,
                                              στά  πλάτη  της  Θαλάσσης.
                                              Στα  πέρατα  της  Πλάσης,
                                              Εσάς,  εκεί  θα  βρούν.
 
                                              Παράδοση φυλάτε.
                                              Τον  κόσμο  ν'  αγαπάτε,
                                              την  Πίστη  μην  πετάτε.
                                              Αυτό,  θέλουν  να  δούν  ! ......
 
                                                                 Πειραιάς, Δεκέμβριος 1999
                                                                   Γεώργιος  Βελλιανίτης
                                                                      Παξινός Ποιητής

Πηγή.XorisOria News

10-11-2015
Posted by Xoris Oria

Δηλώνει ο κορυφαίος καθηγητής

 Πυρηνικής Μηχανικής Λευτέρης Τσουκαλάς

Ένας από τους κορυφαίους Πυρηνικούς Μηχανικούς στον κόσμο είναι ο Ηλείος καθηγητής Λευτέρης Τσουκαλάς. Ενώ μεγάλωσε στην Ελλάδα, το ταλέντο του, αναγνωρίστηκε στην Αμερική, όπου και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο. Είναι από τους ανθρώπους που πιστεύει ακράδαντα ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να υπερνικήσει την οικονομική κρίση, αν έκανε επενδύσεις στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας.

Ο Λευτέρης Τσουκαλάς μίλησε αποκλειστικά στην «ΠΡΩΤΗ» για την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Γαστούνη, αλλά και για το πώς μπόρεσε να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα. «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Γαστούνη και μετά τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου φοίτησα στο τότε Πρακτικό Γυμνάσιο Αμαλιάδος (σήμερα θα το αποκαλούσαμε Λύκειο). Η Γαστούνη λοιπόν είναι η ιδιαίτερη πατρίδα μου και η Ηλεία, με την μοναδική της ιστορία, την ιερότητα του χώρου, την απεραντοσύνη των παραλιών της, την ζωντάνια του κάμπου της αλλά και την καλοσύνη και την ανθρωπιά των συμπατριωτών μας, είναι για μένα το νόστιμον ήμαρ».

Ο Λευτέρης Τσουκαλάς έζησε με λίγα υλικά αγαθά αλλά τα όνειρα δεν σταμάτησαν ποτέ. Για τα όνειρα του αυτά αγωνίστηκε με πάθος και κατάφερε να κατακτήσει τους στόχους του «Τα όνειρά μας πλάθονται από τα υλικά της ψυχής, την επιθυμία, την φαντασία, τα συναισθήματα. Ο κόσμος που μεγάλωσα, η Ηλεία του 60 του 70, ήταν φτωχός σε υλικά αγαθά αλλά πλούσιος σε υλικό ονείρων. Μας έμαθε να ονειρευόμαστε έντονα και να αγωνιζόμαστε για την πραγμάτωση των ονείρων μας. Πρόκειται για όνειρα που τροφοδοτούσε το σχολείο, η παράδοση, η ιστορία, οι κοινές αξίες, αλλά και ο μύθος και η τέχνη. Όνειρα που τα συνόδευε μια αίσθηση κοινωνικής και εθνικής αποστολής. Τέτοια όνειρα έχουν τεράστιες δυνατότητες υλοποίησης».

Πυρηνική Μηχανική

Πριν από περίπου δύο χρόνια ο κ. Τσουκαλάς είχε βρεθεί στην Γαστούνη όπου είχε αναπτύξει το θέμα «Η Ενεργειακή ανάπτυξη της Ελλάδας ως διέξοδος από την κρίση». Ο Καθηγητής είχε επισημάνει ότι από το 2009 και μετά η Ελλάδα ταλανίζεται από μία εισαγόμενη οικονομική κρίση άνευ προηγουμένου και φαινομενικά χωρίς τέλος. «Παρότι τα διεθνή οικονομικά δεδομένα δείχνουν παγκόσμια έξοδο από την κρίση, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει επιτυχώς στον επερχόμενο μεγάκυκλο της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής οικονομίας με υψηλή ανεργία και επιχειρώντας να ρίξει το κόστος παραγωγής με μείωση μισθών. Πρέπει να αντιμετωπίσει τα θέματα κόστους ενέργειας. Χρειάζεται φθηνή ενέργεια, που θα επιτρέψει την ύπαρξη ανταγωνιστικότητας χωρίς να συνθλίβονται οι μισθοί στο βωμό της παραγωγικότητας. Η επιστημονική ανάλυση των δεδομένων της κρίσης αποδεικνύει ότι η μείωση του κόστους ενέργειας αποτελεί στοιχείο εκ των ων ουκ άνευ για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας» είχε επισημάνει μεταξύ άλλων.

Ο ίδιος υπογράμμισε και τα εξής: «Η χώρα μας τα επόμενα δέκα χρόνια πρέπει να επικεντρωθεί στο λιγνίτη, στην ανάπτυξη δικτύων και εγχώριων πηγών, στην αντιμετώπιση της ανεργίας μέσω έργων υποδομών, στην προετοιμασία υποδοχής πυρηνικών σταθμών παραγωγής ισχύος και στην υλοποίηση ενός μακρόπνοου ενεργειακού σχεδιασμού που να βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας και να κατοχυρώνει τη θέση της χώρας ως πυλώνα σταθερότητας, προόδου και ευημερίας».

Μιλώντας στην «ΠΡΩΤΗ» για την επιστήμη του, καθώς λίγοι είναι εκείνοι οι οποίοι γνωρίζουν για την πυρηνική μηχανική, ο Λ. Τσουκαλάς τόνισε: «Η επιστήμη μου αφορά στην τεχνολογική αξιοποίηση της διερεύνησης της ύλης, των μικρότερων της κομματιών, των ατόμων των πυρήνων αλλά και των υποατομικών και υποπυρηνικών σωματιδίων. Μια από τις εφαρμογές της αφορά στην παραγωγή τεραστίων μεγεθών υψηλής ποιότητας ενέργειας ικανών να τροφοδοτήσουν τις μελλοντικές ανάγκες των ανθρώπων. Για παράδειγμα, η Ελλάδα έχει κοιτάσματα ορυκτού ουρανίου που υπό κατάλληλες προϋποθέσεις θα μπορούσαν καλύψουν πλήρως τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας για τα επόμενα τρεις χιλιάδες (3.000) χρόνια! Και ίσως φανούν χρήσιμα στο εγγύς μέλλον όταν η χώρα μας αποφασίσει να δημιουργήσει μια νέα ενεργειακή βιομηχανία με στόχο να τροφοδοτήσει μια ανταγωνιστική και ευημερούσα οικονομία, τεχνικά ικανή να διεκδικεί με ασφάλεια και δικαιοσύνη ένα πολύ μεγαλύτερο μερίδιο από τον παγκόσμιο πλούτο».

Συνέντευξη στην Εφ. ΠΡΩΤΗ Ηλείας και το Δ. Ζιάκα – thessaliatv.gr

Πηγή.XorisOria News