΄Αποψη λιμενίσκου Λογγού Παξών.
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ! Σ' ΕΧΟΥΜΕ ΚΡΥΜΜΕΝΗ,
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ. ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!

Καμπάνες ήχούν, μεσ' στ' Απριλιού τ' ολόχρυσο δειλινό
  και πάνω απ’  τις  κορφές  των κυπαρισσιών,  χρυσά  πουλιά  πετούν.
Γαλάζιο  Πέπλο.  Σκέπη, ευλογημένης  γής  των  ανθέων.
Χρυσό  Φώς,  Ουρανού  Φώς, της  Αγάπης  καί  της  Ελπίδας.
(Από Ποίημα ΓΑΛΑΖΙΟ ΠΕΠΛΟ. Ρόδος, Φεβρουάριος 1967).

 Κάποιο σπιτάκι φτωχικό,
γιά χρόνια θά 'μενε κλειστό, 
χωρίς χαμόγελο ή τραγούδι.
΄Αδειο από γέλια και χαρές, 
από ωραίες αγκαλιές,
χωρίς ένα λουλούδι!...
(Από Ποίημα ΞΕΝΗΤΕΜΕΝΑ ΝΕΙΑΤΑ. 
Παξοί, Ιούλιος 1972)

ΣΑΪΤ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΠΛΟΠΕΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

>
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΥΠΕΡΤΑΤΟΝ (ΑΓΑΘΟΝ) Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΑΤΕ ΦΙΛΟΥΣ, 
ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΣΑΝ ΣΚΥΛΟΥΣ.
ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΝ ΣΚΥΛΟΥΣ,
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.
ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.
ΧΥΔΑΙΑ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΔΙΧΑΣΜΟ.
ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ,
Σ'ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΚΗ ΚΑΙ ΠΛΑΤΗ.
(Από Ποίημα ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΓΕΡΘΕΙΤΕ. Παξοί, Αύγουστος 2015)

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΦΘΟΡΑΣ, ΟΛΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΘΕΙΤΕ.
 ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΠΑΥΘΕΙΤΕ. 
ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΒΟΛΗ. ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΠΙΑΝΕΙ. 
ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ ΨΗΛΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΤΑΝΕΙ!
(Από το Ποίημα ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.Πειραιάς, Μάρτιος 2002).

  ΄Ελληνες !!!  Πού  είσθε ΄Ελληνες ;;;
Σας  καλώ !
Πατριώτες !!! Πού  είσθε Πατριώτες ;;;
Σας  καλώ !
Ηγέτες !!!  Πού  είσθε Ηγέτες ;;;
Σας  καλώ !
 
Και σας παντού, της Διασποράς.
Τα θύματα της  συμφοράς !
΄Ολους σας  καλώ.
 
Σας  παρακαλώ,
να βρούμε την Ελλάδα
που αφήσαμε  στα  πλήθη
και  χάθηκε στη  λήθη.
.......................................................
Μονιάστε πλέον ΄Ελληνες.
Ξυπνήστε Πατριώτες.
Συνέλθετε Ηγέτες.
΄Η βρίσκουμε το  δρόμο  μας,
΄Η σβήνουμε για πάντα !...
 (Από Ποίημα ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ. Πειραιάς, Ιούνιος 2014)

ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ ΔΟΛΙΟΙ ΕΧΘΡΟΙ, ΨΕΥΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ, ΜΟΧΘΗΡΟΙ:
TH  ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΔΙΑΛΥΣΑΤΕ. ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΒΗΣΑΤΕ.
ΘΕΡΙΣΤΕ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ. ΕΞΑΘΛΙΩΣΤΕ ΜΕ ΦΘΟΡΑ.
ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ!
 (Από Ποίημα  ΔΙΑΛΥΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Παξοί, Αύγουστος 2001)

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΣΑΣΤΕ ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΠΕΡΑ ΕΚΕΙ,
ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

.................................................................

ANTIΣΤΑΘΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΙΣ ΥΠΟΥΛΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ.

ΜΗΝ ΠΟΛΕΜΑΤΕ ΙΔΑΝΙΚΑ. ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΙΣ!

...........................................................................................................
ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ.
ΑΦΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ, ΤΗΝ ΕΡΜΗ ΕΤΟΥΤΗ ΧΩΡΑ!

.................................................................
ΕΛΛΑΔΑ, ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΣΟΥ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ.
ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΣΟΥ, ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ!..
ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ. ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ.
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ!..
ΔΕΝ ΟΦΕΛΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΩΝ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΡΠΕΤΩΝ!.
(Από το Ποίημα ΓΙΑΤΙ... Παξοί, Σεπτέμβριος 2002)

 ..........................................................................
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΙΕΖΕΤΑΙ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΙΕΖΕΙ,
ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΥΣ.

Τ' ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
ΤΟΥΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝΕ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!
(Από το Ποίημα ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ, Αθήνα, Οκτώβριος 1998)
224.  ΧΑΙΡΕΤΕ ΠΑΞΟΙ!
 
Χαίρετε Παξοί!
΄Ενδοξο Νησί.
Βγάζετε Υπουργούς.
Βγάζετε Ναυάρχους.
Επίσης  Στρατηγούς,
αλλά και ζουρλούς!
΄Εχετε Φρουρό
μπροστά στο λιμάνι
τον αγωνιστή
Γιώργο Ανεμογιάννη!
Τον Πυρπολιτή
του εικοσιένα
που τον κρέμασαν
από μιά αντένα.
Από τουρισμό
έχετε κορεσμό.
Με μιά ομορφιά
σκέτη ζωγραφιά.
Πολλοί γιά σας λένε.
Παξοί, Αντιπάξοι,
Λονδίνα δεκάξη.
Πάντα προσπαθείτε
κάπως να σταθείτε.
΄Ομορφοι Παξοί.
Σας αφήνουν μόνους
να ζείτε σκληρά
με μεγάλους πόνους.
Τα φτωχά παιδιά σας
λένε τ'όνομά σας
πέρα εκεί στα ξένα
ζώντας πικραμένα.
Πατρίδα μας Γειά σου.
Σ' έχουμε κρυμμένη
μέσα στην Ψυχή μας.
Πολυαγαπημένη!
 
Πειραιάς, Μάρτιος 2022
Γεώργιος  Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ


 ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Υπέρ της Ειρήνης του Σύμπαντος Κόσμου
(Εις μνήμην του δημιουργού αυτών των σελίδων, αείμνηστου Γιάννη Τσίπα).
Σημείωση:
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΜΟΥ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΑΪΤΣ

ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ. ΕΞΟΝΤΩΝΕΙ 9 ΕΚΑΤΟΜ. ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΤΗΣΙΩΣ.

 Η ρύπανση εξοντώνει 
9 εκατ. ανθρώπους ετησίως.
REUTERS/SAUMYA KHANDELWAL
Μία γυναίκα στο Νέο Δελχί περιμένει το λεωφορείο έχοντας καλύψει με μαντήλι το πρόσωπό της για να προστατευτεί από το νέφος που υπάρχει στην πόλη και οδηγεί πολλές φορές σε λήψη μέτρων όπως το κλείσιμο των σχολείων.
ΗΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ


141. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ  ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ
(ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ  ΜΕ  ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ)
 
Μή!  Πρόσεχε! Ακούς;
Μην  εμπιστεύεσαι  κανέναν.
΄Ο,τι  σου  λέω  εγώ να  κάνεις.
΄Οχι  μόνο  θα  πικραθείς,
αλλ’  απ’  τον  κόσμο  θα  χαθείς.
Μπορείς  να  κάνεις ό,τι  θέλεις.
 Αλλά να  ξέρεις. Θα  πληρώσεις.
Απολογία  θα  μου  δώσεις.
Μόνο Εγώ  ξέρω  τι  πρέπει.
Θέλω  να  είσαι  καθώς πρέπει.
Εγώ  σου  λέω  το  σωστό.
Ποτέ  μην  το  ξεχνάς  αυτό.
Να  προσέχεις.  Να  προσέχεις.
Το  νού  σου  πάντα να  έχεις.
΄Οχι  εκείνο. ΄Οχι  το  άλλο.
Eίναι  αμάρτημα  μεγάλο.
Να  ξέρεις  που  καί  πώς  θα  πάς.
΄Ετσι τα λέει  κι  ο  παππάς.
Ας μην   έχει  μιά  παπαδιά.
Ας  μην έχει  ούτε  παιδιά.
Όμως  μας  δίνει συμβουλές.
Αυτές  είναι  πολύ  καλές.
Ποτέ  μην  κάνεις  το  δικό  σου.
Οι  γονείς  θέλουν το  καλό  σου.
Να  διώχνεις  τις  δικές  σου  σκέψεις.
Μην  έχεις  παραπέρα  βλέψεις.
Μην  έχεις  όνειρα  δικά  σου.
Πρέπει να  κάθεσαι  στ’  αυγά  σου.
Θα  κάνεις  ό,τι  καί  οι  άλλοι;
΄Εχουν  αμαρτία  μεγάλη.
Ξέρω  το  πώς  να  περπατήσεις.
Δεν  πρέπει  νάχεις  αντιρρήσεις..
΄Ετσι  θα  πάν  όλα  καλά.
Να  μη   σου  παίρνουν  τα  μυαλά.
Πρέπει  να  με  κατανοήσεις.
Τί  λές πως  θα  αυτοκτονήσεις.
Ο  Διάβολος  σε  παρασύρει.
Στο  χάος  θέλει  να  σε  σύρει.
Μα  το  παιδί  δεν έχει  ελπίδες.
Του  στρίψανε  όλες  οι  βίδες.
Οι  ξένοι  βρήκαν  ένα  χόμπυ.
Το  κοροϊδεύουνε  σαν  ζόμπι.
Οι  γιατροί  έχουν αποτύχει.
Λέν’  ότι  είχε  κακή  τύχη.
Δεν  ξέρουν  πιά  τί  να  πιστέψουν.
Αδυνατούν  να  το  γιατρέψουν.
Αντί  λοιπόν  να  βρεθεί  λύση,
κατάντησε  ν’  αυτοκτονήσει.
 
                     Πειραιάς, Ιούνιος 2010
                     Γεώργιος  Βελλιανίτης
                      Παξινός Ποιητής
 
 (Καθημερινά συμβαίνουν τέτοια περιστατικά.
 Με μιά βόλτα στα νεκροταφεία, τα συναντούμε!
Προσοχή λοιπόν στις γονικές εξυπνάδες.
Οι περισσότεροι γονείς είναι γιά τα σίδερα, 
χωρίς φυσικά να το γνωρίζουν.
Η ασφαλέστερη κίνηση είναι
 η προληπτική επίσκεψη στον Ψυχίατρο. 
Αυτή πιθανόν να σώσει τη ζωή του παιδιού μας
και να μας απαλλάξει από μακροχρόνιο πένθος!...
Υπ' όψιν. Ουκ εν τω πολώ το ευ).


                                                 Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ.
                               ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΣΠΑΣΕΙ, ΣΚΟΤΩΝΕΙ.
 
                                                 AΠΟΓΝΩΣΗΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
 
                                                          116.  O AYTOXEIΡ
                                                               
                                                       Όταν φουντώνει  η Ψυχή,
                                                       χάνεται ο Ουρανός κι η Γή.
                                                       Όλα του φαίνονται θολά.
                                                       Τον πνίγει ο πόνος για καλά.
 
                                                        Πολύ χρόνο υπομένει.
                                                        Να συνέλθει περιμένει.
                                                        Δέχεται καταπίεση.
                                                        Λειτουργεί υπό πίεση.
 
                                                        Πολλοί δείχνουνε αντοχές.
                                                        Αλλά όποιος έχει αρχές
                                                        δεν  μπορεί να συμβιβασθεί.
                                                        Την αδικία να δεχθεί.
 
                                                        Απέχει απ’ τις καταστάσεις
                                                        που απαιτούν οι περιστάσεις.
                                                        Κλείνεται μέσ’ στον εαυτό του
                                                        και κουβαλάει το Σταυρό του.
 
                                                        Χάνει την επικοινωνία
                                                        μ’ αυτή τη σάπια κοινωνία.
                                                        Μέσα στο αδιέξοδο
                                                        ψάχνει να βρεί μια έξοδο.
 
                                                        Όταν την έξοδο δεν βρίσκει
                                                         το ενδιαφέρον αποθνήσκει.
                                                         Μπαίνει στο μάτι του κυκλώνα.
                                                         Μάχεται σ’ άνισον αγώνα.
 
                                                         Μέσα του γίνεται μια πάλη.
                                                         Ο νούς του πάει στη σκανδάλη.
                                                         Με ένα μπάμ να τελειώσει.
                                                         Κανένας πιά να μην τον σώσει.
 
                                                         Παντού βλέπει εμπόδια.
                                                         Δεν έχει τα εφόδια
                                                         να τα καταπολεμήσει.
                                                         Απ’ το νού του να τα σβήσει.
 
                                                         Είναι πολύ ευαίσθητος.
                                                         Δεν μπορεί νάν’ αναίσθητος.
                                                         Το κάθε τι τον κτυπάει.
                                                         Κάτι στην Ψυχή του σπάει.
 
                                                         Κατανόηση γυρεύει.
                                                         Kατάθλιψη τον παιδεύει.
                                                         Προσδοκά λίγη βοήθεια.
                                                         Νοιώθει βάρος πά’ στα στήθεια.
 
                                                         Βρίσκεται σε μία φάση,
                                                         που τον έλεγχο έχει χάσει.
                                                         Απ’ τα μάτια τρέχει δάκρυ.
                                                         Δεν μπορεί να βγάλει άκρη.
 
                                                       ΄Εχει χάσει τον κόσμο του.
                                                         Τώρα πιά είναι μόνος του.
                                                         Κανείς μέσα του δεν βλέπει.
                                                         Δεν γνωρίζει τι δεν πρέπει.
 
                                                         Ατέλειωτη αγωνία.
                                                       ΄Εχει χάσει τα ηνία.
                                                       ΄Εχει απογοητευθεί.
                                                         Κάθε ελπίδα έχει χαθεί.
 
                                                         Μα πού είναι οι γονείς του;
                                                         Πού είναι οι συγγενείς του;
                                                         Κανένας δεν τονε βλέπει
                                                         ότι πάλλεται και ρέπει;
 
                                                         Μα τόσο αδιαφορούνε;
                                                         Να βοηθήσουν δεν μπορούνε;
                                                         Το μυαλό του έχει χάσει.
                                                         Μέχρι πού μπορεί να φθάσει;
 
                                                         Δεν υπάρχουνε οι φίλοι
                                                         να του πούν κάτι δυό χείλη;
                                                         Δεν τον βλέπουνε θλιμμένο
                                                         να πλανιέται σα χαμένο;
 
                                                        Όχι  πως δεν τον εννοούν,
                                                         αλλά τον καταπολεμούν.
                                                         Σε μιά κλειστή κοινωνία
                                                         βλέπεις άσχημα σημεία.
 
                                                         Συνήθως φταίνε οι γονείς.
                                                         Δεν τους ξεστράβωσε κανείς.
                                                         Κάνουνε τους πολύξερους.
                                                         Στο τέλος τους ανήξερους.
 
                                                         Δεν  προσέχουνε ακόμα
                                                         ότι  πάσχει και το σώμα.
                                                         Χρειάζεται ο ειδικός.
                                                       ΄Ενας ψυχίατρος καλός.
 
                                                         Πάσχει απ’ την  εμμονή του
                                                         να τελειώσει τη ζωή του.
                                                         Δεν το λέει σε κανένα.
                                                         Τα βλέπει όλα χαμένα.
 
                                                         Δεν είναι μόνο ο έρωτας.
                                                         Είναι πολλά. Μην τα ρωτάς.
                                                         Δεν είναι λίγες οι φορές
                                                         που έρχονται καταστροφές.
 
                                                         Και παίρνει την απόφαση
                                                         ν’ απαλλαγεί απ’ την κόλαση.
                                                         Μέσα στην απόγνωσή του,
                                                         τελειώνει τη ζωή του.
 
                                                         Αυτά είναι τα δράματα.
                                                         Μετά αρχίζουν κλάματα.
                                                       ΄Ολοι άναυδοι έχουν μείνει.
                                                         Όμως το κακό έχει γίνει.
 
                                                          Γονείς, σώστε τα παιδιά σας.
                                                          Μιλήστε  με την καρδιά σας.
                                                          Μην κάνετε το δικό σας.
                                                          Αυτό θα βγεί σε κακό σας.
 
                                                          Βοηθείστε όσο μπορείτε.
                                                          Δεν πρέπει ν’ αδιαφορείτε.
                                                          Πριν να σκάσει το μπουρλώτο
                                                          να σκεφτόσαστε τον κρότο.
 
                                                                          Πειραιάς, Οκτώβριος 2008
                                                                            Γεώργιος Βελλιανίτης
                                                                                Παξινός Ποιητής

                                                  ((  ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΝΑΙΩΝ ))

                                       184.  ΓΟΝΕΙΣ,  ΣΥΝΕΤΙΣΘΕΙΤΕ !

                                             Γονείς !  Συγχρονισθείτε !
                                             Μυαλά!  Συντονισθείτε !
                                             Κουτοί!  Συνετισθείτε !

                                             Εκείνα  που  πιστεύετε
                                             δεν τα  επαληθεύετε.
                                             Τα  παιδιά  σας παιδεύετε!

                                             Σκοτώνονται  κοντά  σας
                                             απ’  την  αμάθειά  σας.
                                             Τα  κρίματα δικά  σας!! 

                                             Με τις  αντιδικίες
                                             σπέρνετε  αδικίες.
                                             Απαιτείτε βλακείες.
                                             
                                             Με τις  ανοησίες
                                             γίνονται  αυτοκτονίες.
                                             Χάνονται οι  θυσίες.

                                             Σας  πνίγουν  τα  γινάτια.
                                             Τους  βγάζετε τα  μάτια.
                                             Τα  κάνετε  κομμάτια.

                                             Οι ύπουλες ενέργειες
                                             και οι αισχρές  αγένειες
                                             διαλύουν  οικογένειες.

                                             Με  κουτό εγωϊσμό
                                             απαιτείτε  σεβασμό.
                                             Φέρνετε  το διχασμό.

                                             Σείς  ξέρετε τα πάντα
                                             Τους  κάνετε  κουμάντα.
                                             Πέρα  κι απ’ τα σαράντα!

                                             Όμως  κινώντας  νήματα
                                             δημιουργείτε  θύματα.
                                             Διαπράττετε  εγκλήματα!

                                             Όχι πιά  αυθαιρεσίες.
                                             Τέλος  στις ανοησίες,
                                             να μη  χάνοντ’ oι  θυσίες !

                                                       Πειραιάς, Μάρτιος  2013
                                                         Γεώργιος Βελλιανίτης
                                                              Παξινός Ποιητής


Πηγή. naftemporiki.gr
Τετάρτη, 18 Μαΐου 2022 12:08 UPD:12:13
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΚΛΙΜΑ
Η ρύπανση ευθυνόταν για τον πρόωρο θάνατο εννέα εκατομμυρίων ανθρώπων το 2019, αποκαλύπτει μελέτη που δημοσιεύει σήμερα η επιθεώρηση Lancet, απολογισμός που δεν βελτιώθηκε, κυρίως λόγω της κακής ποιότητας του αέρα και της μόλυνσης από χημικές ουσίες, ειδικά μόλυβδο.
Τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη μελέτη του είδους, η κατάσταση παρέμεινε πρακτικά αμετάβλητη: περίπου ο ένας πρόωρος θάνατος στους έξι στον κόσμο οφείλεται στη ρύπανση, στηλιτεύει η Επιτροπή για τη Ρύπανση και την Υγεία του Lancet. Η ρύπανση και τα ανθρωπογενή απορρίμματα που μολύνουν τον αέρα, το νερό και τη γη σκοτώνουν σπανίως άμεσα, όμως βρίσκονται πίσω από πολλές σοβαρές ασθένειες — καρδιακές παθήσεις, καρκίνους, αναπνευστικά προβλήματα, οξείες διάρροιες...
«Οι συνέπειες για την υγεία παραμένουν τεράστιες και οι χώρες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα υφίστανται το μεγαλύτερο βάρος», συνοψίζει ο βασικός συγγραφέας και συνδιευθυντής της επιτροπής Ρίτσαρντ Φούλερ. Σε αυτές συγκεντρώνεται το 92% των θανάτων και το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών ζημιών εξαιτίας του προβλήματος.
«Η προσοχή και η χρηματοδότηση ελάχιστα αυξήθηκαν από το 2015, παρά την τεκμηριωμένη αύξηση των ανησυχιών του κοινού ως προς τη ρύπανση και τις συνέπειές της στην υγεία», στηλιτεύει. Μολονότι οι πρόωροι θάνατοι που αποδίδονται σε μορφές μόλυνσης που συνδέονται με την ακραία φτώχεια μειώθηκαν, αυτοί που αποδίδονται στη ρύπανση του αέρα και στη μόλυνση από χημικές ουσίες αυξήθηκαν.
«Ο αντίκτυπος της ρύπανσης στην υγεία παραμένει πολύ μεγαλύτερος από αυτούς των πολέμων, της τρομοκρατίας, της ελονοσίας, του HIV, της φυματίωσης, των ναρκωτικών και του αλκοόλ» και «ο αριθμός των θανάτων εξαιτίας της ρύπανσης ανταγωνίζεται αυτόν εξαιτίας του καπνίσματος», υπογραμμίζει.
Το 2019, στη μόλυνση του αέρα αποδόθηκαν 6,7 εκατομμύρια θάνατοι, σε αυτή του νερού 1,4 εκατ., στη μολυβδίαση 900.000. «Το γεγονός ότι η κατάσταση με τον μόλυβδο χειροτέρεψε, ειδικά στις πιο φτωχές χώρες, ότι αυξήθηκε ο αριθμός των θανάτων, είναι φρικιαστικό», τόνισε ο κ. Φούλερ στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Η έκθεση σε τοξικές ουσίες μπορεί εξάλλου να προκαλέσει καθυστέρηση στη νοητική ανάπτυξη των παιδιών. Αν και η θνησιμότητα εξαιτίας της ρύπανσης στα νοικοκυριά (που συνδέεται με την καύση καυσίμων, τα προβλήματα στην ύδρευση ή στην υγιεινή) υποχώρησε, ιδιαίτερα στην Αφρική, οι πιο «σύγχρονες» μορφές μόλυνσης σκοτώνουν περισσότερους απ’ ό,τι πριν από 20 χρόνια. Το 2000, οι πρόωροι θάνατοι που οφείλονταν στη ρύπανση του αέρα ανέρχονταν σε 2,9 εκατ., το 2019 υπολογίζεται πως έφθασαν τα 4,5 εκατ..
Τα μικροσωματίδια και το όζον στον αέρα, η έκθεση στον μόλυβδο και καρκινογόνες ουσίες στον χώρο εργασίας, η χημική μόλυνση στο περιβάλλον κερδίζουν έδαφος, πρωτίστως στην Ασία. «Αν δεν μπορέσουμε να αναπτυχθούμε με καθαρό και οικολογικό τρόπο, τότε κάνουμε κάτι τρομερά λάθος», τονίζει ο κ. Φούλερ.
Naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΤΥΧΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...