(B΄. ΒΡΑΒΕΙΟ
Δ.Ε.Ε.Λ. 22-3-2002)
27.
ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΡΑΤΑ
Η δίψα
γιά κατάκτηση.
Ηθική
αγανάκτηση.
Πόνος το
βράδυ. Το πρωί.
Αργός θάνατος η ζωή.
Ακούστηκε μία κραυγή,
κάποια ανέμελη αυγή.
Ο όλεθρος
απλώθηκε.
Ο κόσμος
ξεσηκώθηκε.
Τί είναι
λάθος. Τί σωστό.
Εσύ, πώς το
βλέπεις αυτό.
Τώρα εδώ, πώς
φθάσαμε.
Τί είχαμε,
τί χάσαμε.
Τί είναι
κείνο πού αξίζει,
σ' αυτή
τη Σφαίρα που
γυρίζει.
Πόσο μετράνε οι
αξίες.
Πού οδηγούνε
οι θυσίες.
΄Αρχισε
άσχημη εποχή.
Να δούμε
με ποιά αντοχή.
΄Ανθρωποι
δοκιμάζονται.
Τα πάθη
δεν δαμάζονται.
Σ' όλα
της γής τα
πέρατα,
Φωτιές, Καπνοί καί
Τέρατα.
Η βία
πάντα βία φέρνει.
Μόνο την αδικία
σπέρνει.
΄Επειτ'
απ΄ όλ' αυτά, τί
μένει.
Πώς θα
βρεθεί η Οικουμένη.
Ο άνθρωπος
θα είναι ίσος ;
Θα εξαφανισθεί
το μίσος ;
Κόσμε, χαλίνωσε
το πάθος.
Επήρες ένα δρόμο
λάθος.
΄Εχεις
καθήκον να το
δείς,
πριν γίνεις στάχτη
καί χαθείς.......
Πειραιάς, Οκτώβριος 2001
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ Δ.Ε.Ε.Λ. 20-03-04
28.
ΠΡΟΣ ΠΑΣΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ
Πρεσβεύουμε ισότητα.
Μάταιη η βαρβαρότητα.
Όλοι αξίζουν σεβασμό.
Δε βρίσκεται στο
διχασμό.
Μιλά από παληά
ο Χρόνος.
Το βεβαιώνει και ο Πόνος.
΄Οποια κιάν είναι
η αιτία,
δε λύνεται
με την κακία.
Η ανθρωπότης για να ζήσει,
Πρέπει αυτό να
σταματήσει.
Πώς τη
μετράτε την ευθύνη
Για τη ζωή
που όλο φθίνει ;
Το Θέμα λάθος
εκτιμάτε.
Διαπράττετε μιαν
αμαρτία.
Δεν δικαιούσθε να
ξεχνάτε :
«΄Ακρα Δικαιοσύνη, ΄Ακρα Αδικία».
Παξοί,
Νοέμβριος 2001
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής