NANOΡΟΜΠΟΤΑΚΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΚΑΡΚΙΝΙΚΩΝ ΟΓΚΩΝ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ.

Νανορομποτάκια εναντίον 

εγκεφαλικών καρκινικών όγκων 

και σπάνιων ασθενειών (βίντεο)

ΗΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ

                       183.  ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ                                             

                                            ( Ι ε ρ α ρ χ ι κ ώ ς )

                                  Κύριε Ημών  Ιησού  Χριστέ !

ΘΕΜΑ:      Αναφορά Παραπόνων.  Ευχαριστίες. Ερωτήματα.

ΣΧΕΤΙΚΑ:α.   Σύγχρονη Προσευχή μου, από την εποχή των «Εκσυγ-                                            χρονιστών».                               

                     β.   Γράμμα μου στο  Θεό,  από  την  εποχή των «Σωτήρων».

                    Αναφέρω επακριβέστατα το  ακόλουθο πραγματικό περιστατικό:

                    1.   Ωδηγούσα  το  αυτοκίνητό  μου  σε περιφερειακό,  πλήν  όμως κεντρικό  μονόδρομο.  Εισήλθα δεξιά  πάλι  σε  μονόδρομο όπου  επιτρεπόταν,  ακολουθώντας  τα σήματα  της  Τροχαίας.  Εισερχόμενος  βλέπω  μπροστά  μου κοντά  στη  στροφή  ένα  αυτοκίνητο  στραμμένο  προς  το  μέρος  μου  αντικακονικά  χωρίς  να  το  περιμένω.  Εάν  δεν  ωδηγούσα προσεκτικά  με  την  έλλειψη  ορατότητος πριν  τη  στροφή,  θα  έπεφτα  πάνω  του. Παρά  ταύτα  ευρισκόμενος  σε  ετοιμότητα,  πλακώθηκα  στα  φρένα. ΄Ορθιος δίπλα  στη  θέση  του  οδηγού  βρισκόταν  ένας  «Πάτερ» (πατήρ).  Κοκκάλωσα, περιμένοντας  να  ιδώ  τι  θα  κάνει. Πρόσεξα  όμως  ότι  αγρόν  ηγόρασεν.  Περίμενε. Ρώτησα  Τι  θα  γίνει. Απάντησε  δείχνοντας  με  το  χέρι:  Κάνε  πίσω  όπως  ήρθες,  να περάσω.   Απάντησα,  Δεν  άκουσα.  Επανέλαβε.  Κάνε  πίσω  για  να  περάσω. Δηλαδή ήθελε να  κάνω  ανάποδα σε  μονόδρομους για  να  περάσει  αντικανονικά,  ώστε  να  αποφύγει τον γύρο του  τετραγώνου,  ως  ώφειλε.  Ρωτώ  λιγάκι  φτιαγμένος  πιά.  Τι  λες  μωρέ. Να  κάνω  ανάποδα  στο αντίθετο  ρεύμα  πάνω  στη  στροφή για  να  με  σκοτώσουν; Βλακωδώς συνέχισε απτόητος: Δε  σε  σκοτώνει  κανείς. ‘ Όμως,  Κύριε, στη  θέση  που  βρισκόμουν  κοντά  στη  στροφή, κινδύνευα.  ΄Επρεπε  να  τελειώνω  ταχέως. Εάν  ερχόταν  κανένα  καλόπαιδο πατημένο  ως  συνήθως  γίνεται,  θα  μου  την  μπουμπούνιζε.  Ο «Πάτερ»  θα  έφευγε, εμένα ίσως να  με  πλήρωνε  το  καλόπαιδο,  όμως  θα  μου  έκανε  το  αμάξι  λαμπόγυαλα.  Θα  περίμενα ενάμισυ  μήνα  περίπου μέχρι  να  ξεμπερδέψω αν  δεν φτάναμε  στα  δικαστήρια.  Εξακολούθησε  μάλιστα:  Κάνε  πίσω !. ΄Ω  λά  λά !!!  Μη  δυνάμενος  να  κάνω  αλλιώς  έχοντας  υπόψη  ότι  εκεί  κινδύνευα, δεν  χωρούσαν  χωρατά,  το  θέμα  ήταν  κατεπείγον  η  δε  ψυχολογία  της  στιγμής περίεργη,  αναγκάσθηκα να  φωνάξω αγριεμένος μια  κι  έξω μήπως  γλυτώσω:  «Κάνε  πίσω  ρε (( βλάκα))  άντε  ((στο  καλό))  από  δώ  που  θα  μας  μάθεις  και  γράμματα.  Κουνήσου  γρήγορα ανόητε  μην  μου  τη  μπουμπουνίσει  κανείς».   Τότε  ο Πάτερ (πατήρ) φάνηκε  ότι  συνήλθε  από  το  βλακώδη    λήθαρχο,  μπήκε  στο  αμάξι, εισήλθε στο ιδιόκτητο πάρκινγκ απελευθερώνοντας  το  δρόμο, οπότε  επί  τέλους συνέχισα  την  πορεία  μου.  Σημειωθήτω  Χριστέ  μου  ότι  φαινόταν  στην  ηλικία  μου, άνω  των  πενήντα. Πρώτη  φορά  είδα  παπά  Τροχονόμο. Δεν  περίμενα  όμως  να  επιμένει  να  παρανομήσω !!!  Ταύτα  συνέβησαν  εις  την  Αττικήν  Χώραν, ώραν απογευματινήν.

                       2.   Κατόπιν  των  ανωτέρω,  Ευχαριστώ θερμά  για  τη  βοήθειά  Σου  διότι  γλύτωσα  κάτι χειρότερο. Υποβάλλω  Παράκληση, όπως  βοηθήσεις   να  μην  πέσω  ξανά  πάνω  σε  παπά  Τροχονόμο,  διότι  θα  ξεχάσω  και αυτά  που  ξέρω.  Επίσης  Παρακαλώ,  Φώτισε  τον  κάθε  «Πάτερ» να  μην  έχει  μεγάλη Έπαρση,  όπως  δυστυχώς  συνήθως  συμβαίνει!..Μήπως  και οι  «Πατέρες» χρειάζονται στις  μέρες  μας  Κατηχτικό   (Σεμινάριο)  Γενικής  Παιδείας;;; ΄ Η  ας  πούμε  Μεταπτυχιακό;;;;;Ευχαριστώ !...

                                                                                Πειραιάς, Μάρτιος  2013

                                                                          Ο μετ’ ευλαβείας Αναφερόμενος

                                                                                  Γεώργιος Βελλιανίτης

                                                                                       Παξινός Ποιητής

                                    195. ΨΑΛΜΟΣ ΠΕΝΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ
                                
                         ΚΟΥΤΗΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΟ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
   ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ                                              ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ !...
 
              Ελέησον ημάς ο Θεός. Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απολέσαι.  Γονείς  περιφρονούν τα παιδιά  τους χωρίς να τους συζητούν τα προβλήματα της  Οικογένειας  ή  τις σχέσεις με άτομα ύπουλα, εχθρικά.  Η  ανόητη αυτή τακτική έχει ως αποτέλεσμα τα  παιδιά να μην  γνωρίζουν βασικά πράγματα που θα τα  βοηθήσουν στη ζωή  τους. Οι γονείς  πηγαίνουν εις τας  αιωνίους  μονάς, αφήνοντας τα  παιδιά άπειρα, απροστάτευτα, να λύσουν ποικιλόμορφα  προβλήματα.  ΄Οταν καταλάβουν, το  πουλάκι έχει πετάξει. Οι ευκαιρίες  έχουν φύγει. Τα παιδιά  πληρώνουν τα λάθη  ακριβά. Υπήρξε  περίπτωση ανδρόγυνου επαρχιωτών σαρανταπεντάρηδων με αγόρι δέκα επτά ετών  εγγράμματο, το  απέκλεισαν από  σοβαρή  συζήτηση διαπραγματεύσεων αγοράς  μικρού  σπιτιού μεταξύ του ζεύγους, ενός σπιτονοικοκύρη θείου δήθεν ενδιαφερομένου, καθοδηγητού  του επαρχιώτικου ζευγαριού καί  του  ιδιοκτήτου  του  μικρού φτωχικού σπιτιού. Το  παιδί  είχε  αντιληφθεί ότι  ο  Θείος  ήταν ύπουλος, κρυφός  εχθρός,  δεν  μπορούσε  όμως να  πείσει  τους  γονείς  του  οι  οποίοι  το  απαξίωναν πιέζοντάς το  να  μην  ανακατεύεται. Tελικά  ο  καλός  θείος  τους  πέταξε  στο  δρόμο  από  το  σπίτι  του  που  διέμεναν σε  ένα  δωμάτιο  αχούρι, πεινασμένους  και  ρακέντητους, σε  εποχή  ύφεσης, αναδουλειάς,  παρακρατώντας όλα τα  χρήματα  που  του  εμπιστεύτηκαν προφορικά, για  την  αγορά του  παλαιού  σπιτιού, δήθεν  για  ενοίκια. Επίσης ο  θείος  εφάρμοσε  τις  κουτοιδέες  του  στο  μοναχογιό  του. Τον έκλεινε  μέσα από  μικρό,  χωρίς  δουλειά, χωρίς παρέες.  Το  παιδί  μεγάλωσε στραβό, αθώο  από   την  εμπειρία  της  ζωής. Η  κουτομάνα  του   έλεγε  ότι  δεν  χρειάζεται  να  δουλέψει, έχουν  την  οικονομική  άνεση  να  ζήσουν. Δε  έπρεπε  να  πάει  εργάτης, αλλά  για  Διευθυντής. Ο  πατέρας  πέθανε  αιφνιδίως  η  δε  μητέρα συνέχισε να   παραμυθιάζει  το  γιό  της. Τον  ήθελε  βλάκα  υπό   την  επιρροή  της,  φωνάζοντας   κατά  καιρούς  εις  επήκοον  των  γειτόνων. Εγώ να  μπάσω  νύφη  στο  σπίτι  μου!  Θα  της  βγάλω  τα  μάτια! Άρρωστοι γονείς ψυχικά, ο γιός   μεγάλωσε σε  ένα  βλακώδες  περιβάλλον. ΄Οταν  πέθανε  και  η  μάννα, έμεινε  ανεπάγγελτος.  Το  σπίτι  έπεσε  μέσα, μένοντας  στο  δρόμο  σιτιζόμενος  από  ελεημοσύνη  κάποιων, στο  τέλος  δε  από  την  εκκλησία.  Αντίθετα, ένας  ναυτικός  πράκτορας  με  δύο  κοριτσάκια  και  ένα  αγόρι όλα του  Δημοτικού  Σχολείου έδειχνε  στο  μικρό  αγόρι  να  κόβει  εισιτήρια,  να  αρχειοθετεί στελέχη, να  συντάσσει  αιτήσεις προς  τις  Υπηρεσίες, όλα  σιγά  σιγά.   Ο πράκτορας  πέθανε  αιφνιδίως  από  καρδιά. Το  αγόρι  στη  Δευτέρα  Γυμνασίου. Όμως είχε  μάθει  σχεδόν τη  δουλειά. Η μητέρα  του, άπραγη, τα  εύρισκε  έτοιμα  από  τον  άνδρα  της. Βρέθηκε χήρα  με  τρία μικρά  παιδιά, χωρίς να  γνωρίζει  τίποτε.  Το  Λιμεναχείο  δεν  μπορούσε να  μείνει αδιάφορο  στην  κατάσταση  αυτή. ΄Εβαλε  κάτω  τους  νόμους, διεπίστωσε  την  εποχή  εκείνη  ότι  δεν  απαιτούντο  ιδιαίτερα  γραμματικά  προσόντα  για  άδεια  πράκτορος, μόνο  η  ηλικία.  Χορήγησε  λοιπόν  άδεια επαγγέλματος  στην  άπραγη  μητέρα, ενώ  όλα  τα  έφτιαχνε  ο  μικρός  γιός  με  την  καθοδήγηση  του Λιμεναρχείου. Σε  μερικά  χρόνια  ενηλικιώθηκε  το  αγόρι  και  τα κορίτσια,  οπότε ανέλαβαν  κανονικά  καθήκοντα.  Η  Οικογένεια  και  η  επειχείρηση,  σώθηκαν. Γι  αυτό  η  παροιμία  λέει: Το παιδί σου και το σκυλί  σου, όπως  το  μάθεις.  Φώτισε  Κύριε  τους  κουτούς γονείς  που  κάνουν  ότι  τα  ξέρουν  όλα, να μην  καταστρέφουν τα  παιδιά  τους, ώστε να  σε  δοξάζομεν  εις  τους  αιώνας. Αμάν. Αμάν. Αμήν…           
                                                                              Πειραιάς Ιούλιος 2014
                                                                              Γεώργιος Βελλιανίτης.
                                                                                   Παξινός  Ποιητής.

                                     227. ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ
 
                                             Πείτε στα παιδιά
                                          να ρίξουν ματιά

Μήπως βρουν δουλειά

Σ’ αυτόν το χιονιά.

 

Τώρα δυστυχώς

ο κάθε φτωχός

μεσ’ στην καταιδίδα

ψάχνει την ελπίδα.

 

Σπουδές πάνε στράφι.

Ελπίδες στο ράφι.

Κυριαρχεί η απάτη.

Δεν βρίσκεται κάτι.

 

Σύγχρονη Ελλάς.

                                        ΄Η κλαίς ή γελάς.
                                        ΄Ολοι υποφέρουν.
                                          Νέοι περιμένουν.
 
                                          Την  επιτυχία.
                                        ΄Εχοντας πτυχία,
                                          βρίσκουν κλειστές πόρτες
                                          και τη δυστυχία.
 
                                          Ο καιρός περνά
                                          χωρίς προκοπή.
                                          Κανείς δεν μπορεί
                                          τίποτα να πεί.
 
                                          Πότε θάρθ’ η μέρα
                                          Να πάρουμε’ αέρα.
                                          Ν’ ανακουφιστούμε.
                                          Πρόοδο να δούμε.
 
                                                     Πειραιάς, Απρίλιος 2022
                                                         Γεώργιος Βελλιανίτης
                                                             Παξινός Ποιητής

                         

Πηγή. naftemporiki.gr

Παρασκευή, 15 Απριλίου 2022 12:48

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ-ΕΠΙΣΤΗΜΗ-SCIENCE

Το 1966 έκανε πρεμιέρα η ταινία «Φανταστικό Ταξίδι» στην οποία μια ομάδα γιατρών εισέρχεται σε ένα υποβρύχιο το οποίο συρρικνώνεται τόσο ώστε να εισέλθει στον οργανισμό ενός ασθενούς για να αντιμετωπίσουν μια θρόμβωση. Η ιδέα αυτή παρέμεινε διαχρονικά ζωντανή στην επιστημονική κοινότητα και μόλις η εξέλιξη της τεχνολογίας το επέτρεψε ξεκίνησε η προσπάθεια εισαγωγής στον ανθρώπινο οργανισμό «γιατρών» που θα πραγματοποιούν κάθε είδους ενέργειες (παροχή φαρμάκων, επεμβάσεις κ.α.) στα σημεία που υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Οι «γιατροί» αυτοί έχουν τη μορφή νανορομπότ που εισέρχονται στον οργανισμό ασθενών για να εκτελούν ιατρικές αποστολές. Τα τελευταία χρόνια ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο έχουν παρουσιάσει διαφόρων ειδών τέτοια νανορομπότ.

Η τελευταία προσπάθεια έγινε από ερευνητές της αμερικανικής νεοφυούς εταιρείας Bionaut Labs και των περίφημων ερευνητικών ινστιτούτων Μαξ Πλανκ στη Γερμανία. Η ερευνητική ομάδα δημιούργησε νανορομποτάκια που εισέρχονται στον εγκέφαλο ενός ασθενούς και καθοδηγούμενα από μαγνήτες που τοποθετούνται στο κρανίο του ασθενούς πηγαίνουν στον προορισμό τους με ασφαλή διαδρομή, χωρίς δηλαδή να προκαλέσουν κάποια ζημιά στον εγκέφαλο στην πορεία τους.

Σύμφωνα με τους δημιουργούς τους τα συγκεκριμένα ρομποτάκια μπορούν να καταστρέφουν καρκινικούς εγκεφαλικού όγκους που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με χημειοθεραπεία ή χειρουργική επέμβαση. Τα νανορομποτάκια αυτά μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν στη θεραπεία σπάνιων ασθένειών όπως το σύνδρομο Dandy-Walker που είναι μία σπάνια συγγενής δυσπλασία.

СОЦИАЛЬНЫЙ ПОРТАЛ "ALEV"

The Science Behind Bionaut Labs

Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) ενέκρινε την έναρξη κλινικών δοκιμών αυτών των νανορομπότ οι οποίες αναμένεται να ξεκινήσουν σε δύο χρόνια.

Πηγή. naftemporiki.gr