΄Αποψη λιμενίσκου Λογγού Παξών.
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ! Σ' ΕΧΟΥΜΕ ΚΡΥΜΜΕΝΗ,
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ. ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!

Καμπάνες ήχούν, μεσ' στ' Απριλιού τ' ολόχρυσο δειλινό
  και πάνω απ’  τις  κορφές  των κυπαρισσιών,  χρυσά  πουλιά  πετούν.
Γαλάζιο  Πέπλο.  Σκέπη, ευλογημένης  γής  των  ανθέων.
Χρυσό  Φώς,  Ουρανού  Φώς, της  Αγάπης  καί  της  Ελπίδας.
(Από Ποίημα ΓΑΛΑΖΙΟ ΠΕΠΛΟ. Ρόδος, Φεβρουάριος 1967).

 Κάποιο σπιτάκι φτωχικό,
γιά χρόνια θά 'μενε κλειστό, 
χωρίς χαμόγελο ή τραγούδι.
΄Αδειο από γέλια και χαρές, 
από ωραίες αγκαλιές,
χωρίς ένα λουλούδι!...
(Από Ποίημα ΞΕΝΗΤΕΜΕΝΑ ΝΕΙΑΤΑ. 
Παξοί, Ιούλιος 1972)

ΣΑΪΤ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΠΛΟΠΕΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

>
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΥΠΕΡΤΑΤΟΝ (ΑΓΑΘΟΝ) Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΑΤΕ ΦΙΛΟΥΣ, 
ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΣΑΝ ΣΚΥΛΟΥΣ.
ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΝ ΣΚΥΛΟΥΣ,
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.
ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.
ΧΥΔΑΙΑ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΔΙΧΑΣΜΟ.
ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ,
Σ'ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΚΗ ΚΑΙ ΠΛΑΤΗ.
(Από Ποίημα ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΓΕΡΘΕΙΤΕ. Παξοί, Αύγουστος 2015)

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΦΘΟΡΑΣ, ΟΛΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΘΕΙΤΕ.
 ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΠΑΥΘΕΙΤΕ. 
ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΒΟΛΗ. ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΠΙΑΝΕΙ. 
ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ ΨΗΛΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΤΑΝΕΙ!
(Από το Ποίημα ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.Πειραιάς, Μάρτιος 2002).

  ΄Ελληνες !!!  Πού  είσθε ΄Ελληνες ;;;
Σας  καλώ !
Πατριώτες !!! Πού  είσθε Πατριώτες ;;;
Σας  καλώ !
Ηγέτες !!!  Πού  είσθε Ηγέτες ;;;
Σας  καλώ !
 
Και σας παντού, της Διασποράς.
Τα θύματα της  συμφοράς !
΄Ολους σας  καλώ.
 
Σας  παρακαλώ,
να βρούμε την Ελλάδα
που αφήσαμε  στα  πλήθη
και  χάθηκε στη  λήθη.
.......................................................
Μονιάστε πλέον ΄Ελληνες.
Ξυπνήστε Πατριώτες.
Συνέλθετε Ηγέτες.
΄Η βρίσκουμε το  δρόμο  μας,
΄Η σβήνουμε για πάντα !...
 (Από Ποίημα ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ. Πειραιάς, Ιούνιος 2014)

ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ ΔΟΛΙΟΙ ΕΧΘΡΟΙ, ΨΕΥΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ, ΜΟΧΘΗΡΟΙ:
TH  ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΔΙΑΛΥΣΑΤΕ. ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΒΗΣΑΤΕ.
ΘΕΡΙΣΤΕ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ. ΕΞΑΘΛΙΩΣΤΕ ΜΕ ΦΘΟΡΑ.
ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ!
 (Από Ποίημα  ΔΙΑΛΥΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Παξοί, Αύγουστος 2001)

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΣΑΣΤΕ ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΠΕΡΑ ΕΚΕΙ,
ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

.................................................................

ANTIΣΤΑΘΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΙΣ ΥΠΟΥΛΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ.

ΜΗΝ ΠΟΛΕΜΑΤΕ ΙΔΑΝΙΚΑ. ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΙΣ!

...........................................................................................................
ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ.
ΑΦΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ, ΤΗΝ ΕΡΜΗ ΕΤΟΥΤΗ ΧΩΡΑ!

.................................................................
ΕΛΛΑΔΑ, ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΣΟΥ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ.
ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΣΟΥ, ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ!..
ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ. ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ.
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ!..
ΔΕΝ ΟΦΕΛΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΩΝ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΡΠΕΤΩΝ!.
(Από το Ποίημα ΓΙΑΤΙ... Παξοί, Σεπτέμβριος 2002)

 ..........................................................................
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΙΕΖΕΤΑΙ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΙΕΖΕΙ,
ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΥΣ.

Τ' ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
ΤΟΥΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝΕ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!
(Από το Ποίημα ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ, Αθήνα, Οκτώβριος 1998)
224.  ΧΑΙΡΕΤΕ ΠΑΞΟΙ!
 
Χαίρετε Παξοί!
΄Ενδοξο Νησί.
Βγάζετε Υπουργούς.
Βγάζετε Ναυάρχους.
Επίσης  Στρατηγούς,
αλλά και ζουρλούς!
΄Εχετε Φρουρό
μπροστά στο λιμάνι
τον αγωνιστή
Γιώργο Ανεμογιάννη!
Τον Πυρπολιτή
του εικοσιένα
που τον κρέμασαν
από μιά αντένα.
Από τουρισμό
έχετε κορεσμό.
Με μιά ομορφιά
σκέτη ζωγραφιά.
Πολλοί γιά σας λένε.
Παξοί, Αντιπάξοι,
Λονδίνα δεκάξη.
Πάντα προσπαθείτε
κάπως να σταθείτε.
΄Ομορφοι Παξοί.
Σας αφήνουν μόνους
να ζείτε σκληρά
με μεγάλους πόνους.
Τα φτωχά παιδιά σας
λένε τ'όνομά σας
πέρα εκεί στα ξένα
ζώντας πικραμένα.
Πατρίδα μας Γειά σου.
Σ' έχουμε κρυμμένη
μέσα στην Ψυχή μας.
Πολυαγαπημένη!
 
Πειραιάς, Μάρτιος 2022
Γεώργιος  Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ


 ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Υπέρ της Ειρήνης του Σύμπαντος Κόσμου
(Εις μνήμην του δημιουργού αυτών των σελίδων, αείμνηστου Γιάννη Τσίπα).
Σημείωση:
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΜΟΥ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΑΪΤΣ

ΟΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣΑΝ ΤΗ ΡΩΣΣΙΑ ΚΑΙ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ.

 Ρωσία: Δημογραφική «έκρηξη», διπλασιασμός κερδών από ενέργεια, τρόφιμα, εξαγωγές κλπ. – Και τώρα;
ΗΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ



                                     173. ΧΩΡΙΣΜΟΣ
 
                                  Θυμάμαι  με  νοσταλγία
                                  την καϋμένη  τη  γιαγιά  μου.
                                  Τη  βλέπω  στα  όνειρά  μου.
                                  Αυτή  ήτανε  Αγία.
 
                                ΄Ημουνα  μικρό  παιδάκι,
                                  σαν φύγαμε  από  το  χωριό.
                                ΄Εγιναν όλα  ρημαδιό.
                                ΄Ηπιαμε  πολύ  φαρμάκι.
 
                                  Επήραμε  την  ευχή  της
                                  για  να  φύγομε  στα  ξένα.
                                  Θα ‘χανε  κείνη  εμένα.
                                  Θα ‘χανε  καί το  παιδί  της.
 
                                  Είχε  τα  άλλα  της  παιδιά.
                                  Αλλ’ ο πόνος  είναι  πόνος.
                                  Δεν τον  έσβησε  ο  χρόνος.
                                ΄Εμεινε μέσα  στην  καρδιά.
 
                                ΄Ολοι μαζί  γνωρίζαμε
                                  πως  δεν  θα  την  ξαναδούμε.
                                  Δεν  ξέραμε  τι  να  πούμε,
                                  τη  μέρα που  χωρίζαμε.
                                  
                                  Φθάσαμε στην  πρώτη  πόλη.
                                ΄Επεσε  μεγάλη  πείνα.
                                  Είχε  φτώχεια κι η Αθήνα.
                                  Τότε υποφέραν όλοι.
 
                                  Πέρασαν δύσκολα  χρόνια.
                                  Kουράστηκα  από  τότε.
                                  Της μιλάω  πότε  πότε.
                                  Θα  τη  θυμάμαι  αιώνια.
 
                                  Κείνο το  σπίτι  το  παλιό,
                                  απ’  των  άλλων  τα  τερτίπια,
                                  είναι  τώρα πιά  ερείπια.
                                  Πάω εκεί  και  της  μιλώ.
 
                                  Βρίσκεται  πάνω  στην  πλαγιά,
                                  μέσ’  στο  πράσινο  χωμένο,
                                  από  όλους  ξεχασμένο.
                                  Όμως,  το  βλέπω  όπως  παλιά.                                  
 
                                  Της  λέω μέσα στα  δάκρυα.
                                  Γιαγιά  μου  ήρθα  πάλι  εδώ.
                                ΄Ερχομαι  δώ  για  να  σου  πώ,
                                  με καρδιά χίλια  κομμάτια.
 
                                  Μου πες  να  πάω  στο  καλό.
                                  Στη  ζωή  να  προχωρήσω.
                                  Τίμια  να αποκτήσω.
                                  Να  κάνω  πάντα  το  καλό.
 
                                  Προχώρησα  προσεκτικά.
                                  Δεν  αδίκησα  κανένα.
                                  Μα  αδίκησαν  εμένα.
                                  Με  πίεσαν  ασφυκτικά.
 
                                  Τώρα  όμως  δεν  πειράζει.
                                  Δώσαμε  και  τόνομά σου
                                  στη  μικρή  τρισέγγονή  σου.
                                  Με  καμάρι  το  φωνάζει.
 
                                             Πειραιάς, Δεκέμβριος 2012
                                                  Γεώργιος  Βελλιανίτης
                                                      Παξινός Ποιητής



                                      144.  Ο MΠΑΜΠΗΣ  Ο ΦΟΡΤΗΓΑΤΖΗΣ
 
                                                 Ο  Μπάμπης ο φορτηγατζής
                                                 ήτανε πρώτα  μπογιατζής
                                                 κι έπιασε  το  τιμόνι.
 
                                                 Τα  λεφτά  ώσπου  να  πιάσει
                                                 τον  ύπνο  του  έχει  χάσει.
                                                 Πολλά  βάρη σηκώνει.
 
                                                 Πριν  να  γίνει φορτηγατζής
                                                 εδούλευε  σαν  μπετατζής
                                                 ώσπου  τα  είδε  όλα.
 
                                                 Τα  χέρια του  σκληρύνανε.
                                               ΄Ετσι στο  τέλος  γίνανε
                                                 σαν  παπουτσιού η  σόλα.
 
                                                 Ακόμα  τρέχει  σαν  τρελός.
                                                 Ο  φουκαράς  είναι  καλός.
                                                 Μα πουθενά δε  φτάνει.
 
                                                 Για  να  προλάβει τις  δουλειές
                                                 τις  τωρινές  και  τις  παλιές
                                                 το  τραίνο  παριστάνει.
 
                                                 Συναναστρέφεται  πολλούς.
                                               ΄Αντε να  εύρεις  τους  καλούς.
                                                Τον  κάνανε  πατίνι.
 
                                                Κοντεύει  πιά  να τρελαθεί.
                                                Από  τον  κόσμο  να  χαθεί.
                                                Στο  σταυρό  του  τη δίνει.
 
                                                Τα  έξοδα  ένα  σωρό.
                                                Εμπήκε   σε  τρελό  χορό.
                                              ΄Εχει  χάσει τη  μπάλα.
 
                                                Δεν  προλαβαίνει  πληρωμές.
                                               Όταν  τυχαίνουνε  ζημιές,
                                                τον  πλακώνουνε άλλα.
 
                                                Θέλει ν’  αλλάξει  τη δουλειά.
                                                Όμως  σκέφτεται  τα  παλιά.
                                                Κάνει  και το  χαμάλη.
 
                                                Δε  γίνεται ν’  απαλλαγεί.
                                                Δεν  ωφελεί  η  αλλαγή.
                                              ΄Ολα  είναι  μαύρο  χάλι.
 
                                                Οι  πονηροί μας  κυνηγούν.
                                                Λέμε  να  πάνε  να  πνιγούν.
                                                Όμως  αυτοί  κυριαρχούν.
 
                                                     Πειραιάς, Οκτώβριος  2010   
                                                       Γεώργιος Βελλιανίτης 
                                                          Παξινός Ποιητής


148.  ΘΛΙΜΜΕΝΗ  ΟΨΗ
 
Διακρίνω  μιά  θλίψη  στα  μάτια  σου.  Έναν  πόνο.
Χαμογελάς.  Κι  όμως  πονάς.
Τι  είν’  αυτό  που  σε  κάνει  να  μελαγχολείς;
Είναι  η  αγάπη;
Είναι  ό  Ερωτας;
Γιατί  αυτή  η  απογοήτευση;
Μήπως  ο φόβος;
Που  τρέχει άραγε  ο  λογισμός  σου;
Τι  είν’  αυτό  που  σ’  εμποδίζει
ν’  απλώσεις  τα  φτερά  της  Ψυχής  σου,
να  φύγεις  σ’  άλλους  τόπους  σ’  άλλους  πόθους
νάρθει  χαμόγελο  πηγαίο
φωτεινό  και ευχάριστο
που  να  θυμίζει  Αιγαίο;
Τι  είν’  αυτό  που  στο  μυαλό  σου  στροβιλίζει
και  της  χορδές  της  καρδούλας  σου  αγγίζει;
Κάτι  διακρίνω,  μα  δεν  μπορώ  να  κρίνω.
 
Πειραιάς, Ιανουάριος 2011
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής

                             

Πηγή.  pronews.gr
20.05.2022 | 19:40
Newsroom 
ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Οι κυρώσεις ευεργέτησαν την Ρωσία και ισοπεδώνουν τις δυτικές χώρες.
Μπορεί η Ρωσία να κατέχει το 25% της πρώην ουκρανικής επικράτειας το 2014 αλλά σε αυτή την έκταση βρίσκονται σχεδόν 20 εκατ. πληθυσμού από τα 43 εκατ. πληθυσμού που αποτελούσαν πριν την έναρξη του πολέμου τον πληθυσμό της Ουκρανίας.
Ο πληθυσμός αυτός είναι ρωσόφωνος στην συντριπτική του πλειοψηφία (90%) και αναμένεται να απορροφηθούν εύκολα από την Ρωσική Ομοσπονδία.
Από τις νότιες περιοχές του Χαρκόβου μέχρι τα δυτικά της Χερσώνας που έχουν περιέλθει υπό την ρωσική κυριαρχία (ή κατά τους Ρώσους «απελευθερώθηκαν»), η πληθυσμιακή «ένεση» που γίνεται στη Ρωσία αντιστοιχεί σε δημογραφική αύξηση του πληθυσμού της κατά 13%!
Οι κάτοικοι της Ρωσικής Ομοσπονδίας από 143 εκατομμύρια πλέον θα ξεπερνούν τα 160 εκατομμύρια με ότι αυτό συνεπάγεται στην οικονομική και κρατική «δυναμική» της Ομοσπονδίας.
Ταυτόχρονα ελέγχεται το 60% των σιτοβολώνων της Ουκρανίας και το 50% του βιομηχανικού της δυναμικού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο ο πυρηνικό σταθμός της Ζαπορίζια, τον οποίο θα λειτουργεί πλέον η Ρωσία αντιστοιχεί σε ένα ποσοστό περί 23% (άλλες πηγές αναφέρουν 20% και άλλες 28%) της ενέργειας που χρειάζεται η Ουκρανία.
Μόνο ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια με μία μικρή επέκταση των μονάδων του μπορεί να ηλεκτροδοτήσει ολόκληρα τα νέα εδάφη που θα ενταχθούν στην Ρωσία.
Επίσης στη Ρωσία έχουν ενταχθεί το 80% των μεγάλων λιμένων της Μαύρης Θάλασσας από το 2014, με την Οδησσό και ένα δευτερεύων λιμάνι δυτικά της Κριμαίας να είναι τα μοναδικά της Ουκρανίας που μπορούν να εξυπηρετήσουν εμπορική κίνηση.
Και αυτό για πόσο;
Άλλωστε η Μόσχα έχει ξεκαθαρίσει ότι μόλις τελειώσει με την επιχείρηση στο Ντονμπάς θα προχωρήσει δυτικά προς την Οδησσό.
Άρα η Ρωσική Ομοσπονδία  έχει, άμεσα σχεδόν, διπλασιάσει τα έσοδά της από τα ορυκτά καύσιμα (φυσικό αέριο, πετρέλαιο, άνθρακα κ.α.), έχει σχεδόν τριπλασιάσει τα έσοδά της από τα σιτηρά και μέταλλα, όπως το νικέλιο, έχει αυξήσει τον πληθυσμό της κατά 13%  και την γεωστρατηγική της θέση στην βόρεια Μαύρη Θάλασσα σε ποσοστό επί της ακτογραμμής  80% σε σχέση με τον Φεβρουάριο του 2014.
Βέβαια ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει ακόμα, αλλά ποιος μπορεί να ισχυριστεί στα σοβαρά ότι η Ρωσία θα απωλέσει ένα πόλεμο που γίνεται στα σύνορά της;
Εν τέλει οι μόνοι χαμένοι από αυτή την σύγκρουση είναι οι πολίτες της Δύσης.
Φυσικά θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι η «ελευθερία έχει κόστος και άρα πρέπει να συνεχίσουμε τον απελευθερωτικό αγώνα για λογαριασμό της Ουκρανίας».
Αν όμως το 1939 σε ένα ανάλογο ερώτημα σε ότι αφορά το αν έπρεπε να αναχαιτιστεί η γερμανική πολεμική μηχανή, ήταν αυτονόητη η απάντηση, δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι σήμερα βρισκόμαστε με την «σωστή πλευρά της Ιστορίας» και αν στο τέλος ανακαλύψουμε πως ήμασταν με την «λάθος πλευρά της Ιστορίας», όπως συνέβη με την ελληνική εκστρατεία στην Ουκρανία το 1919, τότε θα είναι «πολύ αργά για δάκρυα«
Πηγή.  pronews.gr

ΤΥΧΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...