13ος ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ 27-4-98
Α΄. ΕΠΑΙΝΟΣ Χ.Ο.Ν.
25. ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
Στο δρόμο με την κίνηση, μέσ' στην ανησυχία,
με σκούντησ' ένας άνθρωπος. Ιδού η δυστυχία !
Γυρίζω καλά να τον δώ. Γιά κείνον πέρα βρέχει.
Τα βήματά του είναι βαρειά. Αντίληψη δεν έχει.
Το ντύσιμο νεανικό. Κάτι βαρύ στους ώμους.
Σαν τύπους που τους συναντάς καθημερνά στους δρόμους.
Φαινότανε δεκαοκτώ. ΄Ισως καί παραπάνω.
Τον κοίταξα στο πρόσωπο. Τότε είναι πού τα χάνω.
Το βλέμμα έχει απλανές. Παράξενα κοιτάει.
Τον τσάκισε η κούραση. Πατάει δεν πατάει.
Ζεί γιά καλά στον κόσμο του. Πλανάται στους αιθέρες.
Ποιός ξέρει άραγε γι αυτόν, πόσες θα έρθουν μέρες !
Μάννα, δε θάρθει το παιδί, χαμόγελο να φέρει.
Το πήρανε απ΄ τη ζωή, κρατώντας το απ΄ το χέρι.
Δεν έχει πιά τη δύναμη, ούτε σκοπό να ζήσει.
Μία ροδόχρωμη αυγή, τον κόσμο αυτό θ' αφήσει.
Πώς βρέθηκε στο χάλι αυτό, Μάννα μην τα ρωτάς.
Δε λύνει τέτοια θέματα δάσκαλος καί παππάς.
Ούτε σύ δεν κατάφερες να δείς μέσ΄ στην ψυχή του.
Τώρα όμως εκατάντησε να χάσει τη ζωή του ! ........
Πειραιάς, Σεπτέμβριος 1995
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
Βλέπε στο ίντερνετ άρθρο Γεωργίου Κ. Μπήτρου,
Καθηγητού Οκονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, .
με τίτλο " Ναρκωτικά καί Καταστολή".
42. ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ
Με τί δικαίωμα να σου μιλήσω.
Με τί δικαίωμα να εξηγήσω.
Δεν έχω το δικαίωμα να πώ,
πως μέσ’ απ’ την ψυχή μου σ’ αγαπώ.
Λεπτές ισορροπίες,
που απαιτούν θυσίες.
Ο ΄Ερωτας κτυπά αιφνιδιαστικά
καί σαν τον κλέφτη φεύγει βιαστικά.
Γειά σου θα πώ, Αγάπη μου σε λίγο.
θα πάρω όλο το βάρος καί θα φύγω.
Η όμορφη αγάπη μας θε να χαθεί,
γιατί δεν έχει ελπίδα να σταθεί.
Στιγμές αδυναμίας !
Λεπτές ισορροπίες
που απαιτούν θυσίες,
τυχαίνουν στη ζωή μας.
Γι αυτό λοιπόν Αγάπη μου σε λίγο,
παίρνω την κάθε πίκρα, γιά να φύγω.
Η όμορφη Αγάπη μας θε να χαθεί,
γιατί δεν έχει ελπίδα να σταθεί !
Γλυκές σου αναμνήσεις,
θα έχω στη ζωή μου.
Κρυμμένο φυλαχτό τα ολόγλυκα φιλιά
καί η Ευχή σου μέσα στην καρδιά.
Στιγμές αδυναμίας !
Λεπτές ισορροπίες
που απαιτούν θυσίες,
τυχαίνουν στη ζωή μας ! ........
Κέρκυρα, Aπρίλιος 1996
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
15. ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ
Ο κατάλληλος άνθρωπος
στην κατάλληλη θέση !
Ό,τι μπορούνε
κάνουνε
να φύγει από
τη μέση.
Σήμερα τρέχα γύρευε.
Άντε νε βρείς
την άκρη.
πολλοί είν' αυτοί
που μένουνε
με πίκρα καί
με δάκρυ.
Οι κρατούντες μακάριοι
αβέρτα λύνουν δένουν.
΄Οσοι σ'
αυτά είν' αρχάριοι
εκτός νυμφώνος μένουν.
Να πάμε
γρήγορα μπροστά,
παιδιά, να ετοιμαστούμε.
Με χίλια τρέχετε
εσείς,
εμείς να δοξαστούμε.
Οι άχρηστοι βολεύονται.
Ο κάθένας τα
χάνει.
Στο τέλος
όλα φαίνονται
πως είναι μία
πλάνη.
Δεν τελειώνει όμως
εδώ,
αυτή η ατυχία.
Οι εξυπνάδες οδηγούν
'ισια στη δυστυχία.
Πειραιάς, Ιανουάριος 2001
Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής