ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ Ο ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ. ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ. ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΓΗΡΑΝΣΗ.

  ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ:

 Καταρρέει ο πρωτογενής τομέας  Ανοχύρωτη η Ελλάδα 

σε μια επισιτιστική κρίση.

ΗΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ

                                                 ΚΥΡΙΕ,  ΣΩΣΟΝ  ΤΟΥΣ  ΑΦΕΛΕΙΣ !....

 

                                                       81.  ΣΥΓΧΡΟΝΟ  ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ.

 

                                                          'Δώ  τα  καλά   προϊόντα.

                                                          ΄Εχουμε  πολλά  προσόντα.

                                                           Πουλάμε  βλαμμένα   όντα.

 

                                                           Πήραμ'  όλα  τα  ηνία.

                                                           Μ'  αξιοζήλευτη  μανία,

                                                           κλέβουμε  την  Κοινωνία.

 

                                                           Είναι  καλό  το  μαγαζί.

                                                           Δουλεύουμε  ψιλό  γαζί.

                                                           Θα  κάνουμε  δουλειές  μαζί.

 

                                                           Ελάτε  να  γιορτάσουμε.

                                                           Δεν  έχουμε  να  χάσουμε.

                                                           Από  σας  θα  τα  μάσουμε.

 

                                                           Δε  χρειάζεται  βιασύνη.

                                                           Διαθέτουμε  καλωσύνη.

                                                           Πάν'  απ'  όλα,  εμπιστοσύνη.

 

                                                           Δεν  υπάρχουν  αντιρρήσεις.

                                                         ΄Ετσι,  ακούγονται  ειδήσεις,

                                                           πως  πωλούνται  συνειδήσεις.

 

                                                           Θερίζουν  οι  πουλημένοι.

                                                           Οι  ανθρώποι,  τρομαγμένοι.

                                                           Γιά  καλά  κατατρεγμένοι.

 

                                                           Διαπιστώνουν  πως  τους  γδέρνουν.

                                                           Αλωνίζουνε  καί  δέρνουν.

                                                         ΄Αγρια  πλέον  τους  τα  παίρνουν.

 

                                                           Δεν  ξέρουνε  τί  να  πούνε.

                                                           Προσπαθούνε  να   σωθούνε,

                                                           απ΄ τα  παλαβά  π'  ακούνε.

 

                                                           Ο  μικρός  δεν  τη  γλυτώνει.

                                                         ΄Οταν  σκάει  το  κανόνι,

                                                           αυτός  πάντα  την  πληρώνει.

 

                                                                       Παξοί,  Ιούλιος  2003

                                                                      Γεώργιος  Βελλιανίτης

                                                                         Παξινός Ποιητής

                     29.  ΟΥ    ΜΠΛΕΞΕΙΣ  !
 
                          Πώς  να  μπώ  μέσ’  στα  σκοτάδια  της  Ψυχής,
                          πώς  να  γνωρίσω  τί  κρύβεται  πίσ’  απ’  το  πρόσωπο
                          το  ευγενικό,  το  γελαστό  καί  το  χαρούμενο,
                          αυτού  του  όντος    π’  ονομάζετ’  άνθρωπος !
 
                          Τί  άραγε  να  πώ,  όταν  η  μάσκα  πέσει
                          καί  κοιτάξω  στο  βάθος  της  υποκρισίας.
                          Πώς  ν’  αντιδράσω,  όταν  έντρομο  το  ψέμμα,
                          τρέχει  να  σβήσει  απ’  την  όψη  της  αλήθειας.
 
                        ΄Οταν  σκεφθεί  κανείς  ότι  τα  πάθη,
                          παρακινούν  τον  καθένα  στα  λάθη.
                          Κι  αν  ο  καθείς  αυτός  είναι  δικός  σου,
                          τότε  δεν  ξέρεις  πιά,  ποιός  είν’  ο  λογισμός  σου.
 
                          Γιατί  σου  έρχονται  αισθήματα  ανάμικτα.
                          Πότε  οργή,  συμπόνοια,  αδιαφορία,
                          που  οπωσδήποτε  είναι  μιά  δυσφορία
                          κι  ένα  σκοτάδι,  σαν   τα  άγρια  μεσάνυχτα.
 
                          Σκοτάδι  σκέτο,  με  βλέμμα  θολό.
                          Κοιτάς  μπροστά,  αλλά  αλλού  έχεις  το  νού  σου.
                          Μέσα  στης  παραζάλης  το  μεθύσι,
                          κάποια  σου  σκέψη  περιμένεις  να νικήσει.
 
                          Που  είν’  ανάλογη  του  χαρακτήρα,
                          που  έφτιαξες,  που  έχεις,  πού  πιστεύεις.
                          Τέτοια  αποτελέσματα  εσύ  θα  επιδιώξεις,
                          όσα  υπαγορεύονται  απ’  τη  δική  σου  πείρα.
 
                          Μα  τέτοια  λάθη  είν’  σχεδόν  ανεπανόρθωτα.
                          Μόνο  με  σύνεση,  μπορείς  να  τ’  αντικρύσεις.
                          Γιατί  δεν  θα  μπορείς  να  πιάσεις  τ’  ακατόρθωτα
                          καί  όπως  θές  να  τον  διακυβερνήσεις.
 
                          Κάνε  κουράγιο.  Την  καρδιά  σου  κάνε  πέτρα.
                          Μ’  υπομονή  υπόδειξέ  του  τί  πιστεύει.
                         Όταν θα  δεί  την  κατάσταση  ψεύτρα,
                          θ’  απογοητευτεί.  Από  τα  σύννεφα  θα  πέσει.
 
                         ΄Ισως  γίνεις  κακός.  Μα  μη  σε  νοιάζει,
                          αν  η  συνείδηδη  που  έχεις  σε προστάζει.
                          Καί  σου  φωνάζει: «Ναί !  Αυτό  πρέπει  να  κάνεις».
                          Γιατί  αν  αρνηθείς,  ντροπή   καί  τύψεις  θάχεις !
 
                        ΄Ετσι  με  τρόπο  γελαστό  καί  δελεαστικό,
                          όποιος  τη  φρόνηση  δεν  έχει,  παρασύρεται.
                          Μ’  αντί  να βρεί  κάτι  καλό,  τότε  διασύρεται.
                          Aφού  δε  θέλησε  να  δεί,  την  έννοια  που  κρύβεται....
 
                                                  Πειραιάς Δεκέμβριος 1972
                                                     Γεώργιος  Βελλιανίτης
                                                         Παξινός Ποιητής

 Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ  ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ Χ.Ο.Ν. 04-04-05 
                                                             
                                                67.    ΓΙΑΤΙ   ….….
 
                                   Τα  σημεία  σαν  φαίνονται  των  καιρών,
                                   προμηνύουν  το  μέλλον  οδυνηρόν.
 
                                   Ελλάδα,  οι  εχθροί  σου  καραδοκούν.
                                   Τα  τέκνα  σου  ενεργούν  κατά  το  δοκούν.
 
                                   Φαντάζουνε  σαν  Θεοί  υπεράνω  Νόμων.
                                  ΄Ετσι,  θερίζ’  η  σπάθη  των  παρανόμων.
 
                                   Περιφρονούν,  γκρεμίζουν  το  κάθε  τι.
                                   Οι  φίλοι  αναλογίζονται  το  γιατί…….
 
                                   Δεν  οφελούν  τα  δάκρυα  των  συνετών,
                                   μπροστά   στο  δηλητήριο  των  ερπετών.
 
                                   Κάποτε  σού  αρπάζανε  τα  παιδιά  σου.
                                   Τώρα  τα  θανατώνουν  στην  αγκαλιά  σου.
 
                                   Γιατί ‘ σαι  Ελλάδα  καταδικασμένη,
                                   να  ζείς  στο  περιθώριο  προδομένη ;
 
                                                             Παξοί,  Σεπτέμβριος  2002
                                                                  Γεώργιος  Βελλιανίτης
                                                                      Παξινός Ποιητής

                                                                    

Πηγή. el.gr

29 Μαΐου, 2022  8:20 πμ

ΑΓΡΟΤΕΣ

Ανοχύρωτη» και «αδύναμη» είναι η Ελλάδα μπροστά τον κίνδυνο μίας επισιτιστικής κρίσης

Ο πρωτογενής τομέας δείχνει σημάδια κατάρρευσης και παράλληλα παρουσιάζει «παραγωγική γήρανση». Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από την Ετήσια Εκθεση για την Εκπαίδευση 2019-2020 του ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ.

Σύμφωνα με την έρευνα, η χώρα χρειάζεται άμεσα ανασυγκρότηση και εκσυγχρονισμό του παραγωγικού της μοντέλου με στόχο την επείγουσα διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής για έξοδο από την κατάσταση της «γήρανσης» στην οποία έχει περιέλθει εδώ και πολλά χρόνια.

Παράλληλα, βασικά τμήματα της πρωτογενούς παραγωγής παρουσιάζουν εξαιρετικά χαμηλή απόδοση.

Η έρευνα διαπιστώνει επίσης ότι οι εγχώριοι επιχειρηματίες δεν επενδύουν στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού τους μέσω της αναβάθμισης των δεξιοτήτων του.

H παρωχημένη επιχειρηματικότητα, επιπλέον, δεν επιτρέπει την απορρόφηση του ποιοτικού δυναμικού που παράγει το εκπαιδευτικό σύστημα, με αποτέλεσμα το brain waste και το brain drain.

Πιο συγκεκριμένα, τα κύρια ευρήματα της έρευνας:

α) Στον πρωτογενή τομέα παραγωγής και ειδικότερα στον κλάδο της γεωργίας, η Ελλάδα βρίσκεται στην 26η θέση στην ΕΕ-28 σε απόδοση παραγωγής, γεγονός που συνδέεται ευθέως και με το χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης-κατάρτισης των απασχολούμενων στον κλάδο αυτό (στην πλειονότητά τους διαθέτουν μόνο πρακτική γεωργική εμπειρία). Χαμηλές είναι οι αποδόσεις και στους υπόλοιπους τομείς της πρωτογενούς παραγωγής (αλιεία, υδατοκαλλιέργειες), ωστόσο παρατηρείται παράλληλα ότι όπου οι εργαζόμενοι διαθέτουν υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο (μέση ή και ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) οι αποδόσεις παραγωγής παρουσιάζουν βελτιωμένη εικόνα.

β) Στους 15 πιο δυναμικούς κλάδους οικονομικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνεται κάποιος από τους κλάδους της κατηγορίας «Έρευνα και Ανάπτυξη» (Research and Development), καθώς και ότι η πλειονότητα των επιχειρήσεων είναι χαμηλής ψηφιακής έντασης, με τη χώρα να κατατάσσεται και πάλι στις χαμηλότερες θέσεις στην ΕΕ-28 στον σχετικό δείκτη (Δείκτης ψηφιακής έντασης – DII) τόσο ως προς το σύνολο των επιχειρήσεων (27η θέση) όσο και ως προς τη διαβάθμισή τους σε μικρές (28η θέση), μεσαίες (21η θέση) ή μεγάλες (26η θέση).

γ) Η η Ελλάδα βρίσκεται στην αρνητική 2η θέση στην ΕΕ-28 σε ό,τι αφορά το «δείκτη επιχειρήσεων χωρίς στρατηγικό σχέδιο και δραστηριότητες συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης (CVT)», εύρημα που καταδεικνύει το διαχρονικό έλλειμμα κουλτούρας –από πλευράς επιχειρήσεων– στο να επενδύουν στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού τους μέσω της αναβάθμισης των δεξιοτήτων του.

δ) Η χώρα βρίσκεται στην 3η υψηλότερη θέση στην ΕΕ-28 στην κάθετη αναντιστοιχία δεξιοτήτων, με ένα 32,3% ατόμων ηλικίας 15-34 ετών και με μορφωτικό επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ISCED 5-8) να απασχολούνται σε επαγγέλματα που απαιτούν χαμηλότερο επίπεδο γνώσεων-δεξιοτήτων (ISCO08: 4 έως και 9). Aυτή είναι και η κύρια αιτία για τη διαφυγή του πιο δυναμικού και ποιοτικού ανθρώπινου δυναμικού μας στο εξωτερικό (brain drain).

ε) Τα 2/3 των επιχειρήσεων στην Ελλάδα (περίπου 67%) είναι έντασης εργασίας, χαμηλών αμοιβών και υψηλών ρίσκων (στον πρωτογενή κυρίως τομέα) και μόνο το 1/3 είναι έντασης γνώσης. Το γεγονός αυτό αποτυπώνεται και στη χαμηλή προστιθέμενη αξία που εμφανίζει σημαντικό τμήμα της επιχειρηματικότητας στη χώρα.

πληροφορίες iefimerida/ photo pexels

Πηγή. el.gr