΄Αποψη λιμενίσκου Λογγού Παξών.
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ! Σ' ΕΧΟΥΜΕ ΚΡΥΜΜΕΝΗ,
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ. ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!

Καμπάνες ήχούν, μεσ' στ' Απριλιού τ' ολόχρυσο δειλινό
  και πάνω απ’  τις  κορφές  των κυπαρισσιών,  χρυσά  πουλιά  πετούν.
Γαλάζιο  Πέπλο.  Σκέπη, ευλογημένης  γής  των  ανθέων.
Χρυσό  Φώς,  Ουρανού  Φώς, της  Αγάπης  καί  της  Ελπίδας.
(Από Ποίημα ΓΑΛΑΖΙΟ ΠΕΠΛΟ. Ρόδος, Φεβρουάριος 1967).

 Κάποιο σπιτάκι φτωχικό,
γιά χρόνια θά 'μενε κλειστό, 
χωρίς χαμόγελο ή τραγούδι.
΄Αδειο από γέλια και χαρές, 
από ωραίες αγκαλιές,
χωρίς ένα λουλούδι!...
(Από Ποίημα ΞΕΝΗΤΕΜΕΝΑ ΝΕΙΑΤΑ. 
Παξοί, Ιούλιος 1972)

ΣΑΪΤ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΠΛΟΠΕΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

>
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΥΠΕΡΤΑΤΟΝ (ΑΓΑΘΟΝ) Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΑΤΕ ΦΙΛΟΥΣ, 
ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΣΑΝ ΣΚΥΛΟΥΣ.
ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΝ ΣΚΥΛΟΥΣ,
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.
ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.
ΧΥΔΑΙΑ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΔΙΧΑΣΜΟ.
ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ,
Σ'ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΚΗ ΚΑΙ ΠΛΑΤΗ.
(Από Ποίημα ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΓΕΡΘΕΙΤΕ. Παξοί, Αύγουστος 2015)

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΦΘΟΡΑΣ, ΟΛΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΘΕΙΤΕ.
 ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΠΑΥΘΕΙΤΕ. 
ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΒΟΛΗ. ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΠΙΑΝΕΙ. 
ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ ΨΗΛΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΤΑΝΕΙ!
(Από το Ποίημα ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.Πειραιάς, Μάρτιος 2002).

  ΄Ελληνες !!!  Πού  είσθε ΄Ελληνες ;;;
Σας  καλώ !
Πατριώτες !!! Πού  είσθε Πατριώτες ;;;
Σας  καλώ !
Ηγέτες !!!  Πού  είσθε Ηγέτες ;;;
Σας  καλώ !
 
Και σας παντού, της Διασποράς.
Τα θύματα της  συμφοράς !
΄Ολους σας  καλώ.
 
Σας  παρακαλώ,
να βρούμε την Ελλάδα
που αφήσαμε  στα  πλήθη
και  χάθηκε στη  λήθη.
.......................................................
Μονιάστε πλέον ΄Ελληνες.
Ξυπνήστε Πατριώτες.
Συνέλθετε Ηγέτες.
΄Η βρίσκουμε το  δρόμο  μας,
΄Η σβήνουμε για πάντα !...
 (Από Ποίημα ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ. Πειραιάς, Ιούνιος 2014)

ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ ΔΟΛΙΟΙ ΕΧΘΡΟΙ, ΨΕΥΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ, ΜΟΧΘΗΡΟΙ:
TH  ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΔΙΑΛΥΣΑΤΕ. ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΒΗΣΑΤΕ.
ΘΕΡΙΣΤΕ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ. ΕΞΑΘΛΙΩΣΤΕ ΜΕ ΦΘΟΡΑ.
ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ!
 (Από Ποίημα  ΔΙΑΛΥΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Παξοί, Αύγουστος 2001)

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΣΑΣΤΕ ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΠΕΡΑ ΕΚΕΙ,
ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΤΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

.................................................................

ANTIΣΤΑΘΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΙΣ ΥΠΟΥΛΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ.

ΜΗΝ ΠΟΛΕΜΑΤΕ ΙΔΑΝΙΚΑ. ΑΥΤΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΙΣ!

...........................................................................................................
ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ.
ΑΦΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ, ΤΗΝ ΕΡΜΗ ΕΤΟΥΤΗ ΧΩΡΑ!

.................................................................
ΕΛΛΑΔΑ, ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΣΟΥ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ.
ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΣΟΥ, ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ!..
ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ. ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ.
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ!..
ΔΕΝ ΟΦΕΛΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΩΝ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΡΠΕΤΩΝ!.
(Από το Ποίημα ΓΙΑΤΙ... Παξοί, Σεπτέμβριος 2002)

 ..........................................................................
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΙΕΖΕΤΑΙ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΙΕΖΕΙ,
ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΥΣ.

Τ' ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
ΤΟΥΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝΕ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!
(Από το Ποίημα ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ, Αθήνα, Οκτώβριος 1998)
224.  ΧΑΙΡΕΤΕ ΠΑΞΟΙ!
 
Χαίρετε Παξοί!
΄Ενδοξο Νησί.
Βγάζετε Υπουργούς.
Βγάζετε Ναυάρχους.
Επίσης  Στρατηγούς,
αλλά και ζουρλούς!
΄Εχετε Φρουρό
μπροστά στο λιμάνι
τον αγωνιστή
Γιώργο Ανεμογιάννη!
Τον Πυρπολιτή
του εικοσιένα
που τον κρέμασαν
από μιά αντένα.
Από τουρισμό
έχετε κορεσμό.
Με μιά ομορφιά
σκέτη ζωγραφιά.
Πολλοί γιά σας λένε.
Παξοί, Αντιπάξοι,
Λονδίνα δεκάξη.
Πάντα προσπαθείτε
κάπως να σταθείτε.
΄Ομορφοι Παξοί.
Σας αφήνουν μόνους
να ζείτε σκληρά
με μεγάλους πόνους.
Τα φτωχά παιδιά σας
λένε τ'όνομά σας
πέρα εκεί στα ξένα
ζώντας πικραμένα.
Πατρίδα μας Γειά σου.
Σ' έχουμε κρυμμένη
μέσα στην Ψυχή μας.
Πολυαγαπημένη!
 
Πειραιάς, Μάρτιος 2022
Γεώργιος  Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ


 ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Υπέρ της Ειρήνης του Σύμπαντος Κόσμου
(Εις μνήμην του δημιουργού αυτών των σελίδων, αείμνηστου Γιάννη Τσίπα).
Σημείωση:
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΜΟΥ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΑΪΤΣ

143.ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΣΥΜΦΟΡΑ.


                               143. ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΣΥΜΦΟΡΑ

                                  Σου  γράφω  ένα  ποίημα
                                  οπού  θα  σε  τρελάνω.
                                  Χωρίς  να  βγάνεις  νόημα.
                                  Θα  κλάψεις  κι  από  πάνω.

                                  Δεν  θα  καταλαβαίνεις  γρί.
                                  Ψάρια,  πουλιά,  αστέρια.
                                  Ενώ  μιλάω  για  γρί γρί,
                                  θα  βλέπεις  περιστέρια.

                                  Λέω  πως  είναι  λεύτερη
                                  η  ποίηση  που  φτιάχνω.
                                  Πως  δεν  υπάρχει  δεύτερη.
                                  Με  προσοχή  την  ψάχνω.

                                  Σου  γράφω  κάποια  μάρμαρα
                                  μέσ’  στης  ψυχής  τα  βάθη.
                                  Την  ξεφτιλίζω  βάρβαρα
                                  ο  καθένας  να  μάθει.

                                  Να  μάθει  λόγος  τι  θα  πεί.
                                  Μοντέρνος  καί  ποιητικός.
                                  Βλέπει αρκούδες  στο  γιαπί.
                                  Το  παίζει  κι  απαιτητικός.

                                 ΄Ετσι  χαίρεται  ποίηση.
                                  Με στόμφο. ΄Αλλο  ήθος.
                                  Χωρίς  καν  κατανόηση.
                                  Ετούτη  είναι  μύθος.

                                  Περπατά  μέσ’  στα  σκοτάδια.
                                  Όλα  είναι  φωτεινά.
                                  Σοφά λόγια. Κούφια. ΄Αδεια.
                                  Νοήματα  σκοτεινά.

                                  Που  δεν  τα  καταλαβαίνεις.
                                  Σου  μιλάω  παλαβά.
                                  Μία  έρημο  διαβαίνεις,
                                  με  του  λόγου  τα  στραβά.
                                  
                                  Τρελάναμε  τον  ΄Ομηρο
                                  που  μίλησε  αιώνια.
                                  Τι  κρίμα  τον  κακόμοιρο.
                                  Τον  φάγαμε.  Τα  ψώνια !....

                                            Πειραιάς, Οκτώβριος 2010
                                                Γεώργιος  Βελλιανίτης
                                                       Παξινός  Ποιητής

ΤΥΧΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...